آغاز مسابقات نه چندان اطمینان بخش برای فرانسه

لیبراسیون می نویسد در این بازی نه تداوم، نه برتری و نه آن تبحری دیده می شد که کم کم رقیب را به سوی شکست می کشاند. بلکه این پیروزی حاصل هنرنمائی یا تابش "پایت " بود که اهمیتش در درون تیم ملی بیش از حد شده است.

لیبراسیون که روی جلد و مقاله اصلی اش را به ضررهای مالی ای که "ونسان بولوره"، یک سال پس از به دست گرفتن کنترل شبکه تلویزیونی "کانال+" به این شبکه زد، مطلب بزرگی را به شکار غیر مذهبی ها در بنگلادش توسط جهادیون اختصاص می دهد.

لیبراسیون با چاپ عکسی از یک راهب هندی به قتل رسیده در غرب بنگلادش، می نویسد از سه سال پیش، اقلیت ها و کنشگران "ناباور" یا بی خدا توسط گروه های بنیاد گرا و از جمله گروه دولت اسلامی و یک شاخه القاعده، زیرفشار قرار گرفته اند.

این روزنامه از قول یک وبلاگ نویسی که ناچار است هر ماه و یا هر هفته خانه عوض کند و سیم کارت های خود را ازبین ببرد، می نویسد به باور او این جهادیون پیوند تنگاتنگ با مقامات دولتی دارند. نام او به همراه نام 83 تن دیگر در فهرست وبلاگ نویسان و نویسندگانی قرار دارد که متهم به ناسزا گوئی به اسلام و پیامبر آن هستند. ده تن آنان تاکنون توسط گروههای اسلام گرا، از جمله "انصاراله بنگلا" به ضرب تبر کشته شده اند.

مبارزات میان بنیادگرایان و کنشگران لائیک از سال 2013 آغاز شد. هزاران تن از این کنشگران در آن سال در میدان "شاه باغ" داکا دست به تظاهرات زدند و خواستار محکومیت به مرگ اسلام گرایانی شدند که جنایت آنها علیه بشریت در جنگ های استقلال طلبانه این کشور درسال 1971 به رسمیت شناخته شده بود.

آنها همچنین خواستار ممنوع کردن حزب بسیار پرنفوذ جماعت اسلامی شدند که اکثر جانیان به آن تعلق دارند. اما پاسخ گروههای مذهبی بسیار شدید بود تا جائی که گروه تند روی " حفاظت اسلامی" که هزاران مدرسه دینی را سرپرستی می کند، دسته هائی متشکل از شماری دانشجو در داکا به راه انداخت و خواستار مرگ "بی خدایان" شد.

واقعیت این است که گروههای بنیاد گرا به منابع مالی خارجی نیازی ندارند. از جمله "جماعت اسلامی" است که بر یک امپراتوری مالی حکومت می کند که شامل فروش مواد خوراکی، مسکن، رسانه ها، تکنولوژی های نوین و یک بانک می شود.

به گفته یک اقتصاددان، "عبدل برکت"، بنیادگرایان توانسته اند یک اقتصاد در درون اقتصاد کشور به وجود بیاورند و حتا در دولت شرکت داشته باشند. بدین ترتیب آنها به نابرابری های اجتماعی افزوده اند. بنابراین ممکن است به زودی همه قدرت را به دست بگیرند. از این روست که می توان گفت وبلاگ نویسان حق داشتند به بهای آزادی و جانشان، خواستار ممنوعیت این گروه شوند.

روزنامه فیگارو، دوصفحه بزرگ را به یورش بزرگ علیه داعش اختصاص داده زیر عنوان : "داعش : بازگشت به مخفی گاه" می نویسد : گروه حکومت اسلامی که زیر فشار قرار گرفته، درصدد است اعضای خود را در گروهک های خفته در عراق و در سوریه پخش کند.

این بازگشت به مخفی گاه پیش تر، در سالهای بین 2006 و 2008، یکی از استراتژیهای القاعده در عراق، در پی عملیات آمریکا ونیروهای عراقی بود.

بنابراین چنین پسروی به معنای پایان عملیات تروریستی نیست بلکه به معنای عملیات تروریستی و انتحاری از مکان های دیگری است که کشف آنها دشوارتر از بخش هائی است که زیر کنترل داعش قرار دارند.

روزنامه لوموند، هم مطلب بزرگی را به بنگلادش و فرو رفتنش در ترس و ترور اختصاص داده با اشاره به قتل حدود پنجاه نفر طی شش ماه گذشته توسط اسلام گرایان، می پرسد، کجاست آن سال 1971 که تمام مردم این کشور به نام "غیر مذهبی بودن"، خود را از چنگ پاکستان در آوردند واستقلال یافتند؟ در آن دوران، فرهنگ بنگال "سنکرتیک" (وابسته به همتائی) بر اسلام سیاسی برتری داشت.

لوموند می نویسد : در سال 2015، سازمان اسلام گرای تندروی ممنوع، "جماعت مجاهدین بنگلادش" را به داعش سر سپرد و "انصار الاسلام" را به القاعده. اکنون این دو گروه بین 300 تا 2000 عضو دارند. داعش در یکی از نشریات خود بخش بزرگی را به بنگلادش اختصاص داده می نویسد: گروه کوچکی از مجاهدین، با امکانات محدود، می تواند کافران را در همه جای منطقه هدف قرار دهد.

قتل های ماههای اخیر تنها لایه پدیدار عدم تحملی است که سراسر جامعه را درگرفته است.

روزنامه مسیحی "لاکروآ " صفحه نخست و چند صفحه درونی خود را، به مناسبت نزدیک شدن زمان برگزاری فستیوال بین المللی فیلم های انیمیشن شهد "انسی"، به سینمای انیمیشن فرانسه و توانائی این سینما اختصاص داده است. "لاکروآ" می نویسد، کیفیت مکتب انیمیشن فرانسه و گونه گونی آموزشی آن کمک شایانی به آفرینندگی تولیدات این کشور کرده است.

در پایان باید به خبر یک برنامه تلویزیونی درباره ایران، به نام "سال صفر" اشاره کنم که امشب در ساعت 22 (به وقت اروپای مرکزی) از شبکه تلویزیونی "فرانس 24" پخش می شود. روزنامه فیگارو از این برنامه ، زیر عنوان "ایران بین امید و ترس" سخن می گوید و می افزاید که از ورای این برنامه می بینیم که در پی برداشتن تحریم ها ، چگونه ایران درهای خود را به روی سرمایه گذاران خارجی می گشاید.