دسترسی به محتوای اصلی
روزنامه‌های فرانسه

اتحادیۀ اروپا نگران جنگ اقتصادی با آمریکا و تحولات سیاسی ایتالیا و اسپانیا است

اعلان جنگ اقتصادی دونالد ترامپ علیه اتحادیۀ اروپا کشورهای عضو این اتحادیه را سخت به تشویش انداخته است. نگرانی دیگر اتحادیۀ اروپا وضعیت سیاسی آشفتۀ ایتالیا و اسپانیاست. اما در صفحات بین‌المللی روزنامه‌ها گزارشی از وضعیت خراب یمن و بالاخره در صفحات ورزشی، کناره‌گیری غافلگیرکنندۀ زیدان از مربی‌گری رئال مادرید جلب توجه می‌کند...

اتحادیۀ اروپا نگران جنگ اقتصادی با آمریکا و تحولات سیاسی ایتالیا و اسپانیا است
اتحادیۀ اروپا نگران جنگ اقتصادی با آمریکا و تحولات سیاسی ایتالیا و اسپانیا است .
تبلیغ بازرگانی

دونالد ترامپ همه رودربایستی‌ها را با اروپاییان کنار گذاشت و جنگ اقتصادی خود را در بازار بی‌رحم فولاد و آلومینیوم شروع کرد. به نوشتۀ روزنامۀ کمونیست هومانیته از امروز – جمعه اول ژوئن- واردات فولاد اروپا به آمریکا با افزایش ٢۵درصدی، و واردات آلومینیوم با افزایش ١٠ درصدی عوارض مواجه خواهند بود. بدیهی است که با چنین افزایش قیمت ناگهانی در بازار آمریکا، فلزات اروپایی خریداران زیادی را از دست خواهد داد.

هومانیته که استراتژی ترامپ را "ناسیونال – لیبرال" توصیف می‌کند، می‌نویسد که دونالد ترامپ در زیر و رو کردن روابط بین‌المللی مصمم است و در جهت برتری مطلق آمریکا از هر سلاحی استفاده می‌کند: قدرت آتش پنتاگون، سلاح دلار و البته خرابکاری در همۀ قواعد و توافق‌های بین‌المللی.

لیبراسیون که همیشه در عناوینش طنز و بازی با کلمات را دوست داشته، اسم "ترامپ" را در کنار واژۀ فرانسوی "ترامپه" قرار داده که به معنای "آب‌دیده" است و با اشاره به جنگ اقتصادی اروپا و آمریکا می‌نویسد: "فولادِ ترامپه"... اما لیبراسیون معتقد است که همۀ تصمیم‌های ترامپ در جهت تک‌روی و در نهایت انزوای آمریکاست.

اما فیگارو در ضمیمۀ اقتصادی خود گوشزد می‌کند که افزایش گمرک در آمریکا فعلاً ضرر بزرگی به اروپایی‌ها نخواهد زد چون ارقام مبادلات خیلی بزرگ نیست اما از نظر فیگارو خطر واقعی در شدت گرفتن این جنگ است. اگر اروپایی‌ها هم به نوبۀ خود با وضع گمرک سنگین، ورود محصولات آمریکایی را به طور جدی مختل کنند، آمریکا هم به احتمال زیاد واکنش شدیدتری نشان خواهد داد. چنین جنگی بعید است که برای هیچ یک از دوطرف منافعی در دراز مدت داشته باشد.

ایتالیا، اسپانیا و ترس‌های همیشگی اتحادیۀ اروپا

در اسپانیا، ماریانو راخوی نخست وزیر، سرانجام مورد استیضاح قرار گرفت و به دنبال آن موفق به اخذ رای اعتماد پارلمان نشد و در نتیجه کنار رفت. در رم، به نوشتۀ لوموند "پوپولیست‌ها روی کار آمدند". این تزلزل و تحول سیاسی در دو کشور مهم اتحادیۀ اروپا بار دیگر نگرانی‌های زیادی را برای اتحادیه ایجاد کرده است. در ایتالیا، طی چند روز بحران سخت، این احتمال شکل گرفته بود که یک شخصیت شدیداً مخالف با اتحادیه اروپا و طرفدار خروج ایتالیا از پول یورو، به وزارت اقتصاد دست پیدا کند. اما این فرض با مخالفت سرسختانۀ رئیس جمهوری کنار گذاشته شد. با اینحال در کابینه‌ای که بالاخره دیروز معرفی شد، حضور شخصیت‌های عوام‌گرا مثل ماتئو سالوینی، بدبینی طرفداران اتحادیه اروپا را برانگیخته است. سالوینی که از مخالفان تندرو مهاجرت و ورود خارجیان است حالا مقام حساس وزارت کشور را از آن خود کرده است.

اما در اسپانیا هم بعد از کنار رفتن ماریانو راخوی، رهبر جوان حزب سوسیالیت کارگری، آقای پدرو سانچز به عنوان نخست وزیر معرفی شد. با اینحال به نوشتۀ لوموند، بعید به نظر می‌رسد که او هم بتواند یک اکثریت محکم پشت سر خود بسازد. فیگارو نیز – با این که چند ساعت قبل از عزل ماریانو راخوی منتشر شده- این رویداد سیاسی و همچنین صدارت پدرو سانچز را پیش‌بینی کرده است. اما این روزنامه هم چندان به آیندۀ دولت جدید اسپانیا خوشبین نیست.

اماراتی‌ها کم‌کم یمن را اشغال می‌کنند

در روزنامۀ فیگارو، ژرژ مالبرونو، خبرنگاری که سالهاست به خاورمیانه رفت و آمد دارد و زمانی هم در عراق به گروگان گرفته شده بود، این بار از یمن گزارش داده است. فیگارو تیتر اصلی خود را در صفحۀ اول نیز به یمن اختصاص داده و نوشته است: "یمن در آشوب جنگ فراموش‌شده". ژرژ مالبرونو می‌گوید هنگام سفر در این کشور جنگ‌زده، به تکرار از مردم می‌شنوید که "یمن دیگر وجود ندارد". کشوری پاره‌پاره که در رقابت میان عربستان و ایران و در مشکلات داخلی خود اسیر مانده است. یک یمنی جوان به مالبرونو می‌گوید: "در آغاز جنگ، نقش نیروهای ائتلاف عرب روشن بود و می‌خواستند حوثی‌های شیعه را پس برانند. اما بعد از مدتی، هدف این ائتلاف عملاً به اشغال مناطق توسط نیروهای امارات متحد عرب تبدیل شد. اماراتی‌ها خودشان نیروهای شبه‌نظامی تشکیل داده و در هر نقطه یک پایگاه نظامی تأسیس می‌کنند".

زین‌الدین زیدان: کناره‌گیری در اوج

پنج روز بعد از برنده شدن لیگ قهرمانی اروپا برای سومین بار پیاپی، زین‌الدین زیدان با استعفا از مربی‌گری رئال مادرید، دنیای ورزش را غافلگیر کرد. هیچ روزنامه‌ای نیست که به تصمیم ناگهانی این فوتبالیست قدیمی و مربی استثنایی کنونی نظری نداشته باشد. لیبراسیون می‌نویسد کارنامۀ زیدان طی فقط دو سال و نیم رهبری تیم اسپانیایی رئال مادرید استثنایی است. لیبراسیون که به شخصیت ساکت و "تودار" زیدان اشاره می‌کند، مثل سایر رسانه‌ها سؤال می‌کند که دلایل حقیقی کناره‌گیری زیدان چیست؟ چطور می‌توان در اوج موفقیت و بعد از دستیابی به یک رکورد پیروزی در فوتبال اروپا، ناگهان از صحنه خارج شد؟ در پاسخ، لیبراسیون فقط حرف‌های زیدان را نقل می‌کند که در برابر تکرار بی‌امان پرسش‌های خبرنگاران گفته است: "احساس خستگی می‌کردم، نه از کار مربی‌گری، به طور کلی خسته شده‌ام". زیدان همچنین در بارۀ آیندۀ رئال مادرید گفته است: "احساس می‌کنم که این تیم هم نیاز به تغییر دارد تا بتواند همچنان در اوج ادامه دهد".

روزنامۀ لوموند هم بر روحیۀ خاص زیدان تأکید می‌کند و می‌نویسد: "بسیار نادر است که مربیان فوتبال به خواستۀ خود کناره‌گیری کنند. آنها معمولاً برکنار می‌شوند، اما زیدان تصمیم گرفت که در بهترین لحظۀ عمر حرفه‌ای و در اوج، بایستد". لوموند از زیدان نقل می‌کند که "وقتی خودم به عنوان بازیکن در رئال مادرید بودم، کارم را با پایانی خوش به انجام رساندم، حالا نیز در مقام مربی می‌خواهم با پایان خوش کنار بروم، این چیزی است که غریزه‌ام به من حکم می‌کند".

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.