اعتصاب معلمان ایرانی: اعتراض به اوضاع آشفتۀ آموزش و پرورش

روز یکشنبه ۲۲ مهر ماه، به دعوت "شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران"، شمار زیادی از معلمان به کلاس درس نرفتند و در دفتر مدارس متحصن شدند. قرار است که این حرکت اعتراضی روز آینده – دوشنبه – هم ادامه یابد.

در بیانیۀ شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان آمده است: "سالهاست فرهنگیان بازنشسته و شاغل بخاطر پایین بودن حقوق و دستمزد در رنجند... حال که گرانی و تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان بسیار پایین آمده و مجلس و دولت نتوانسته‌اند برای سفره تقریبا تهی فرهنگیان چاره‌ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفتۀ آموزش و پرورش نشان دهیم".

این بیانیه همچنین به "حراست‌ها و نهادهای امنیتی" هشدار می‌دهد که از "برخورد پلیسی و امنیتی" پرهیز کنند زیرا:  "ما طعم زندان را چشیده‌ایم و سالهاست شیردلانی را در بند داریم، پس لطفاً شیوه و روش تهدیدی را کنار بگذارید".

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان می‌افزاید: "نهادهای امنیتی و قوۀ قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه‌گر و عدالت‌خواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی کرده است". در حال حاضر حداقل شش معلم ایرانی به دلیل فعالیت‌های صنفی در زندان‌اند.

طرح رتبه‌بندی در بلاتکلیفی

به نظر می‌رسد که بی‌تصمیمی‌های دولت و وعده‌های مکرر افزایش حقوق که عملی نشده و همچنین برنامۀ مبهم وزارت آموزش و پرورش برای "رتبه‌بندی" معلمان از دلایل اصلی اعتراض‌ها باشد.

طرح رتبه‌بندی معلمان که از چند سال پیش توسط دولت‌های مختلف دنبال شده، بعد از تغییرات متعدد و وعده‌های گوناگون اینک عملاً به بن‌بست رسیده است. شهرام جمالی – فعال صنفی – به خبرگزاری ایلنا می‌گوید که در طرح اولیه قرار بود که "از طریق ارائۀ مشوّق‌های مالی و تسهیلات رفاهی به فرهنگیان، انگیزه‌های خودارتقایی در آنان افزایش یابد". اما به گفتۀ وی این طرح به تدریج در ذهنیت اکثر فرهنگیان فقط معنای افزایش حقوق گرفت در حالی که هدف اولیۀ طرح، بالا بردن سطح کار معلمان و کیفیت آموزش نیز بود. در هر صورت این طرح هنوز به سرانجامی نرسیده است. در این وضعیت مسئولان به طور ضمنی اعتراف می‌کنند که وزارت آموزش و پرورش فاقد بودجۀ کافی است.