انتخابات ریاست جمهوری افغانستان: امیدی کوچک برای دستیابی به صلح

روز شنبه ۶ مهر/٢٨ سپتامبر، افغان‌ها در حالی به پای صندوق‌های رأی رفتند که مذاکرات میان طالبان و آمریکا بی‌نتیجه رها شده است. در این شرایط امکان دستیابی به صلحی پایدار به نظر اندک می‌آید. با اینحال اگر دولت مرکزی محکمی شکل گیرد، بخت برگزاری مذاکرات صلح جدی نیز بیشتر خواهد شد. طالبان تا امروز تلاش کرند که با تهدید و ارعاب، مردم را از شرکت در انتخابات منصرف کنند. دو روز قبل – پنجشنبه – آنان صریحاً گفتند که حوزه‌های رای‌گیری را هدف قرار خواهند داد.

تا نخستین ساعات بعداز ظهر روز شنبه، خبرهایی پراکنده از وقوع چند انفجار در کابل، قندهار، غزنی و جلال‌آباد مخابره شد. اما هنوز جزییات و ابعاد سوءقصدها روشن نیست و نمی‌توان حدس زد که روند انتخاباتی تا چه حد دچار اختلال شده است.

وزارت کشور (داخله) اعلام کرده است که برای محافظت از حدود ۵هزار مرکز رای‌گیری، نزدیک به ٧٢هزار نفر را بسیج کرده است. این مراکز در ساعت هفت صبح کار خود را آغاز کردند و احتمالاً تا ساعت پنج بعدازظهر باز خواهند ماند. ابتدا قرار بود که رای‌گیری در ساعت ١۵ پایان یابد اما این مهلت تمدید شد. وزارت کشور همچنین از چهارشنبه‌شب به بعد ورود کامیون و وانت را به پایتخت ممنوع کرده است.

این چهارمین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان از  سال ٢٠٠۴ است. هرچند هنوز بر سر تعداد قطعی نامزدها اختلاف نظر وجود دارد (چند نفر انصراف داده‌اند) اما به هرحال اشرف غنی و عبدالله عبدالله دو رقیب اصلی محسوب می‌شوند.

اشرف غنی امیدوار است که از این انتخابات مشروعیتی بیشتر به دست آورد و نقش مخاطب غیرقابل اجتناب را در مقابل طالبان بر عهده گیرد. اما طالبان همچنان وی را آلت دست آمریکا می‌دانند و مشروعیت وی را نمی‌پذیرند.

در سال ٢٠١۴ نیز اشرف غنی و دکتر عبدالله در مقابل یکدیگر قرار داشتند. در آن سال انتخابات به حدی با تخلف و تقلب مواجه شد که در نهایت با پادرمیانی آمریکا، قرار شد که اشرف غنی رئیس جمهوری شود و عبدالله نیز مسئولیت "رئیس اجرایی حکومت" (نوعی نخست‌وزیر) را به عهده گیرد.