قوّۀ قضائیه ایران چیزی جز نهاد سرکوب نیست و آمدن ابراهیم رئیسی همین سیاست را تداوم میبخشد – گفتگو با حسین باقرزاده
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۶:۲۴
انتصاب ابراهیم رئیسی به ریاست قوۀ قضائیۀ جمهوری اسلامی ایران که از مدتها پیش نخست بصورت حدس و گمان و سپس بشکل تلویحی فاش شد، روز یکشنبه با اظهارات غلامحسین محسنی اژهای، معاون اول این قوّه، بازهم بصورت غیر مستقیم، رسماً اعلام شد. او گفت «حتماً در دورۀ بعدی ریاست قوّۀ قضائیه هم به رئیس جدید، آقای رئیسی، و قوّۀ قضائیه کمک خواهم کرد».
نامزدی ابراهیم رئیسی در آخرین انتخابات ریاست جمهوری در ایران واکنشهای فراوانی به دنبال داشت و گذشتۀ او را در مقام یکی از دست اندرکاران اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ١٣٦٧، یکبار دیگر در مرکز توجه خانوادههای قربانیان کشتار زندانیان عقیدتی، نیروهای سیاسی سرکوب شده و سازمانهای دفاع از حقوق بشر قرار داد.
حسین باقرزاده، تحلیلگر سیاسی و مدافع حقوق بشر، به رادیوی ما میگوید خبر انتصاب ابراهیم رئیسی را با «حیرت » شنیده است زیرا «گزینش کسی که در قتل هزاران نفر در تابستان ٦٧ دست داشته به عنوان رئیس قوّۀ قضائیه و مامور اجرای عدالت» البته حیرت آور است، هر چند که بگفتۀ او از جمهوری اسلامی چنین انتظاری میتوان داشت. او یادآوری میکند که ابراهیم رئیسی در ٤٠ سال گذشته در مناصب گوناگونی در قوّۀ قضائیه مشغول به کار بوده و در کارنامۀ این قوه شریک است. او میگوید «انتصاب وی همانند انتصاب گرگی به شبانی گوسفندان است».
از نظر حسین باقرزاده، انتصاب وی «نشان قحط الرجالی» در جمهوری اسلامی ایران است و «از خوردن کفگیر به ته دیگ» حکایت میکند. وی با این حال تاکید میکند که «قوۀ قضائیه در ایران چیزی جز نهاد سرکوب نیست» و دیگر کسانی نیز که بر این قوه ریاست داشتند، کارنامۀ بهتری ندارند.
حسین باقرزاده در بارۀ کاستیهای قوۀ قضائیه میگوید که مهمترین آنها «فقدان عدالت و فقدان یک نظام قضائی عادلانه و فقدان رعایت قانون است».
این گفتگو را ار طریق فایل صوتی گوش کنید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید