ایران، زیستگاه گونههای متنوع جانوران وحشی است اما چندین دهه است که حیات وحش در ایران که ارزش و کارکرد مهم در پایداری اکوسیستمها و چرخههای مواد و انرژی برخوردار است، در معرض خطر جدی و حتی نابودی قرار گرفته است.
حدود ۱۵۰ سال قبل، ایران زیستگاه گونهای از شیر بود که آن را "شیر ایرانی" میخواندند و شیر ایرانی در وسعتی پراکنده از دزفول، مسجدسلیمان، شوش، رامهرمز، تا بوشهر، کازرون، دشت ارژن و کام فیروز فارس حضور داشت.
برخی تحقیقات نشان میدهد که حدود ۷۸ سال پیش در ۶۴ کیلومتری شمال دزفول آخرین شیر ایرانی دیده شده است اما از آن زمان تاکنون هیچگاه اثری از وجود شیر در طبیعت ایران مشاهده نشده است.
شکار بیرویه و تجارت غیرقانونی گونههای مختلف و کمیاب حیاتوحش از جمله دلایل عمدهی انقراض نسل این جانوران است.
اکنون شیر ایرانی به سرزمین اجدادی آمده، و قرار است در کنار حضور جفت مادهاش، نسل این نمونه ارزشمند حیات وحش احیا شود.
شیر، سلطان جنگل و حیوانات، یک نماد ارزشمند در میان ایرانیان باستان و آئین میترائیسم است و در ادبیات فارسی و هنر ایرانی هم مقامی ارجمند دارد. شیر، بعنوان نماد قدرت، شجاعت، دلیری و نیروی خورشید در متون و نقوش فارسی راه یافته است.
برای شنیدن توضیحات دکتر ناصر کرمی، استاد تغییرات اقلیمی در نروژ، بر روی تصویر کلیک کنید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید