باجی قائد السبسی، رئیس جمهوری تونس، در ٩٢ سالگی درگذشت

هنگامی که در بحبوحۀ شورش‌ها و تظاهرات سیاسی منجر به کناره گیری زین‌العابدین بن‌علی و فرار او به عربستان سعودی، تونس در جستجوی سیاستمردی بود که هم بتواند به مطالبات مردم پاسخ گوید و هم از گسترش بحران و افراط گرائی انقلابی جلوگیری کند، نام باجی قائد السبسی بر سر زبان ها افتاد. او هر چند از سه دهه پیش از آن خود را از سیاست کنار کشیده بود، اما مخالف حکومتِ سرنگون شده نیز به حساب نمی‌آمد. تجربۀ دراز مدت او در کنار حبیب بورقیبه، بنیان گذار تونس مدرن، در مقام وزیر کشور و سپس دفاع و نیز امور خارجه و سالمندی و فرزانگی سیاسی و عملگرائی هوشمندانۀ او، روی آوردن به وی را تقریباً اجتناب ناپذیر می‌ساخت.

باجی قائد السبسی در فوریۀ ٢٠١١ به نخست وزیری تونس برگزیده شد و نخستین انتخابات پارلمانی آزاد در کشور را برگزار کرد. انتخاباتی که به پیروزی حزب اسلام گرای «النهضت» منجر شد.

او خود یک سال بعد در بنیانگذاری حزب لائیک «ندای تونس» شرکت کرد و در پی موفقیت انتخاباتی خود، در دسامبر ٢٠١٤ بریاست جمهوری کشور برگزیده شد.  

باجی قائد السبسی که حقوقدان و وکیل دعاوی بود، از سوی نهاد مسئول رسیدگی به سرکوب شهروندان در دورۀ پیش از انقلاب، به سکوت در برابر نقض حقوق آنان متهم شد.  

وی در زمینۀ فرهنگی و اجتماعی رهرو سیاست حبیب بورقیبه محسوب می‌شد، بخشنامه‌ای را که ازدواج زنان مسلمان را با مردان غیر مسلمان ممنوع می کرد، لغو کرد و قانونی را به مجلس برد که به برابری کامل حقوق زنان و مردان رسمیت می‌داد. سرنوشت این قانون با این حال اینک با مرگ او در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود.