ابعاد اعتیاد کودکان ، هنوز ناشناخته ولی همه جا گیر شده است

در گفتگوئی با خانم دکتر فاطمه قاسم زاده روانشناس کودک و عضو هیات مدیره انجمن مردم نهاد پویا و شبکه یاری کودکان کار ، وی تاکید می کند که بطور مسلم میزان اعتیاد در میان کودکان کار و خیابان بسیار بیشتر از سایر کودکان است.

وجود چشمگیر اعتیاد کودکان در ایران ، گر چه از نظر آسیب شناسی اجتماعی ، فاجعه ای است که هیچ کس را بی تفاوت باقی نمی گذارد ، با این حال بی اطلاعی نسبی از میزان این آلودگی تلخ اجتماعی و بی خبری آماری از گسترش و شیوع این بلای اجتماعی در میان نو باوگان کشور ، همواره بحث درباره اهمیت جایگاه آنرا در فهرست سیاه نامرادی های اجتماعی با تردید همراه می سازد.
نشریه اعتماد در مقاله ای دراین باره ، بقلم بنفشه سام گیس می نویسد " اعتیاد کودکان ایرانی هم مانند هر پدیده غیر قانونی دیگر ، آنقدر پنهان و زیر زمینی است که حتی تلاش نهاد های مدنی فعال در حوزه کودک برای شناسائی کودکان قربانی اعتیاد ابتر مانده است."
با این حال گزارشات متعددی که در این باره در سالهای اخیر در نشریات مختلف منتشر می شوند ، از وسعت و همه جا گیری این آسیب مهلک اجتماعی در میان کودکان بطور کلی ، و در میان کودکان کار و خیابان بطور ویژه خبر می دهد.
هر گزارشی درباره کودکان تهی دست و حاشیه نشین شهر ها و نیز کودکان خیابانی ، در صدی از رواج اعتیاد را نیز در میان آنان خاطر نشان می سازند.
برخی از کارشناسان عقیده دارند که منشاء اصلی ترویج اعتیاد در میان کودکان ، خانواده های معتاد هستند که یا بدلیل سهل انگاری های ناشی از رفتار معتادانه و گاه نیز بیاری محاسبات سودجویانه کودکانشان را بدام اعتیاد می کشانند. علاوه بر این ، در موارد بسیاری ، بدلیل اعتیاد مادر در دوران بارداری و شیر دادن به کودک ، اعتیاد را به جنین و یا نوزاد منتقل می کنند.
درباره درمان کودکان معتاد نیز اخیراً گزارش جالب و تکان دهنده ای منتشر شده است که از سوی یک انجمن مردم نهاد حمایت از کودکان بنام جمعیت امداد دانشجوئی امام علی تهیه و در مطبوعات انعکاس یافته است.
این فعالیت پژوهشی که در ده استان کشور انجام گرفته است نشان می دهد که درمان کودکان مبتلا به اعتیاد در شهر های مختلف ایران با دشواری های بسیاری روبروست. از جمله این که در برخی بیمارستان ها بدشواری کودکان معتاد می پذیرند و مثلاً در خراسان جنوبی هیچ بیمارستانی حاضر به پذیرش کودکان معتاد نیست.
علاوه بر این معالجه این کودکان احتیاج به اجازه پدر و مادر دارد و در موارد متعددی ، خانواده های معتاد تمایلی به مداوای فرزند خود نشان نمی دهند. چرا که تمایلات سودجویانه ای در حفظ و ادامه وضع موجود دارند.
در گفتگوئی با خانم دکتر فاطمه قاسم زاده روانشناس کودک و عضو هیات مدیره انجمن مردم نهاد پویا و شبکه یاری کودکان کار ، وی تاکید می کند که بطور مسلم میزان اعتیاد در میان کودکان کار و خیابان بسیار بیشتر از سایر کودکان است. او می گوید حتی در مورد ایدز هم تحقیقی که سال گذشته در میان این نوع کودکان انجام شد نشان می داد که میزان ابتلاء به ایدز در میان آنها چهار برابر میزان عادی است.
دکتر فاطمه قاسم زاده اظهار تاسف می کند که آماری در این زمینه بچشم نمی خورد. چرا که یا تحقیقاتی انجام نمی گیرد و یا اگر انجام بگیرد احتمالاً نتایج آن ارائه نمی شود.
او می گوید اخیراً آموزش و پرورش آماری منتشر کرده است که نشان می دهد حدود یک در صد دانش آموزان به اعتیاد مبتلا هستند. ولی خوب ، عده ای این ارقام را انکار کرده اند و عده ای هم می گویند رقم واقعی بسیار فراتر از این هاست.
بعقیده دکتر قاسم زاده گر چه آمار خیلی مهم است ولی حتی یک کودک درگیر اعتیاد و درگیر مشکلات مختلف هم نیاز به توجه دارد.
دکتر قاسم زاده اضافه می کند که مشگل اعتیاد علاوه بر کودکان در مورد نوجوانان هم موضوع پر اهمیتی است. از جمله این که آمار ناگفته ای درباره رواج اعتیاد در میان دانشجویان هم وجود دارد.
به این دلیل ، هم عامل فقر و محرومیت می تواند افراد را به سمت اعتیاد سوق دهد و هم نداشتن سرگرمی های مناسب و نبود شادی در جامعه جوانان را به سمت اعتیاد می کشاند.
به این گفتگو گوش کنید.