بررسی استفاده از اعضای بدن محکومین به اعدام جهت عمل پیوند از جنبه های حقوقی و اخلاقی
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۸:۳۸
ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، در اواخر خرداد گذشته با صدور آئین‌نامه‌ای شیوه اجرای احکام حد، اعدام، قطع عضو، قصاص نفس، شلاق و تبعید را اعلام کرد. محکومان به اعدام بر اساس ماده ۴٧ این آئین نامه پیش از اجرای حکم می توانند اعضای بدن خود را اهدا کنند.
انتشار این خبر اعتراض گروهی از پزشکان و حقوقدانان از جمله وزیر پیشین بهداشت جمهوری اسلامی باقری لنکرانی، انجمن علمی حقوق پزشکی ایران و جامعه جراحان ایران را برانگیخت.
ایرج فاضل، رئیس جامعه جراحان ایران که خود از متخصصان پیوند عضو است، در نامه سرگشاده ای خطاب به ابراهیم رئیسی ضمن مذموم خواندن استفاده از اعضای بدن محکومان به اعدام به هر شکل و عنوان از وی خواست تا برای ابطال این ماده قانونی سریعاً اقدام کند. وی همچنین نوشته است که پیوند اعضای محکومین به اعدام «آبروی احترام برانگیز پدیده پیوند اعضا» را مورد تردید قرار خواهد داد و خود بالشّخصه حاضر نخواهد شد این کار را انجام دهد.
ماده ۴۷ آیین‌نامه اجرای احکام کیفری مقرر می‌دارد که «چنانچه محکوم داوطلب اهدای عضو پیش یا پس از اجرای مجازات باشد و مانع پزشکی برای اهدای عضو موجود نباشد، قاضی اجرای احکام کیفری طبق دستورالعملی اقدام می‌کند که ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه توسط معاونت حقوقی قوه قضاییه با همکاری وزارت دادگستری و سازمان پزشکی قانونی کشور تهیه شده و به تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد».
در مورد این موضوع در برنامه ﭘﮊﻭﺍک جامعه با عبدالکریم لاهیجی، حقوقدان و مدافع حقوق بشر مقیم پاریس، گفت و گویی کرده ایم که شما را به شنیدن آن دعوت می کنم.
مشروح این گفتگو را در فایل صوتی گوش کنید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید