جنبش ماه مه ۱۹۶۸: آیا فرانسه هنوز به ارزشها و دستاوردهای این جنبش پایبند است؟
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۰:۵۸
در ماه مه ۱۹۶۸، فرانسه شاهد یکی از بزرگترین تحولات اجتماعی بود، رویدادی که به گفته ژان پل سارتر، اتفاقی غیرقابل باور و تصور بود. اعتراضات دانشجویی-کارگری پاریس که به جنبش دانشجویی شهرت دارد.
دانشجویان معترض فرانسوی نسبت به برنامههای شارلدوگل و محدودیتهایی که حکومت برای آنها ایجاد کرده بود به خیابانها آمدند و در عرض یک هفته جمعیتی عظیم از شهروندان فرانسوی به ویژه اتحادیههای کارگری را با خود همراه کرد.
روشنفکران چپگرای فرانسوی همچون ژانپل سارتر و سیمون دوبووآر از این جنبش دانشجویی حمایت کردند.
۵۰ سال از این جنبش میگذرد. این روزها، همزمان با نخستین سالگرد ورود امانوئل ماکرون به کاخ ریاستجمهوری فرانسه، جنبشهای اعتراضی کارگری و دانشجویی در صدر اخبار داخلی فرانسه قرار دارند. راهآهن فرانسه در اعتصابهای سراسری است و دانشجویان هم چندین دانشگاه را در اعتراض به سیاستهای جدیدی که دولت بهویژه در امر گزینش دانشجویی در دستور کار قرار داده، به تصرف درآوردند.
آقایان فریدون خاوند، استاد دانشگاه و روزنامهنگار و حسین لاجوردی، جامعهشناس، مهمانان این شماره از میزگرد هفتگی زمینهها و دیدگاهها همزمان با پنجاهمین سالگرد جنبش دانشجویی مه ۱۹۶۸، به بررسی اینکه کدام دسته از ارزشها و دستاوردهای این جنبش هنوز در فرانسه باقی مانده است، میپردازند.
روز سوم ماه مه پنجاه سال پیش، تخلیه دانشگاه سوربون از دانشجویان اشغالگر، جنبش سراسری در فرانسه را رقم زد. امروز، پس از ۵۰ سال، فرانسه به کدام دسته از دستاوردها و میراث مه ۶۸ پایبند مانده است؟
با وجود اینکه آمارها نشان میدهد که ۷۰ درصد شهروندان فرانسه وقوع رویدادهای مه ۶۸ را امری مثبت برای جامعه فرانسوی میدانند اما امروزه اکثریت بر این باورند که دیگر تمایل به کشاندن اعتراضات و درخواستهای اجتماعی به کف خیابانها در حال کاهش است، طرز نگرش کنونی با چه تحولی روبرو بوده است؟
چه مولفههایی جامعه فرانسه را به این سمت سوق داده است که بازگشت روح تظاهراتی همچون مه ۶۸ را دشوار و حتی غیرممکن میداند؟
در ماههای اخیر، در فرانسه، همزمان با اعتراضات دانشجویان، تعدادی از دانشگاهها به تصرف دانشجویان خشمگین درآمد. دانشجویان راه نسل ۶۸ را سرلوحه خود قرار نمیدهند تفاوت در نگرش دو نسل ریشه در چه موضوعاتی دارد؟
هر نسلی به زمان خود تعلق دارد و هر تحول و رویدادی هم فرزند شرایط زمانه خویش است؛ شباهتها و تفاوتهای نسل ۶۸ و نسلهای قرن ۲۱ قابل توجه است اما آیا میتوان به شیوه اعتراضی دانشجویان این عصر برای دستیابی به هدف خوشبین بود؟
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید