شاغل، بازنشسته و بیکار ایرانی با فقری بی سابقه روبرو شده‌اند

ایلنا نوشته است که دستمزد یک کارگر دارای یک فرزند با احتساب مزایا به ۲ میلیون و ٢۰۰ هزار تومان در ماه می رسد، در حالی که سبد معاش او ۶ میلیون و ۴٨۰ هزار تومان در ماه است. به این ترتیب، به نوشتۀ ایلنا سبد معیشتی یک کارگر شاغل با ۴ میلیون و ٢٨۰ هزار تومان کسری روبرو است. یعنی یک کارگر شاغل ۴ میلیون و ٢٨۰ هزار تومان عقب ماندگی مزدی دارد. ایلنا افزوده است که عقب ماندگی مزدی بازنشستگان کارگری به ۴ میلیون و ٧٨٠ هزار تومان بالغ می شود، یعنی نسبت به کارگران به میزان ۵۰۰ هزار تومان عقب ماندگی معیشتی بیشتری دارند، به ویژه اینکه بازنشستگان به دلیل کهولت سن با هزینه های درمانی بیشتری روبرو هستند و این فقر مضاعفی را بر آنان تحمیل می کند.

با این درجه از شدت فقر در بین کارگران و بازنشستگان می توان به وخامت وضعیت معیشت بیکاران و یا "شاغلان غیررسمی" در کشور پی برد. بر اساس آمار رسمی در سال گذشته ۴۶۴ هزار شغل در ایران ایجاد شده که بخش عمدۀ آنها نیز مشاغل بی کیفیت یا غیررسمی بوده اند. در این نوع از کار، حقوق بگیران از قرارداد کار، بیمه بازنشستگی و درمان، مرخصی استحقاقی و استعلاجی و همینطور حمایت های مربوط به فرزندآوری محروم هستند.

خبرگزاری "مهر" در گزارشی در اینباره نوشته است که مشاغل زمانی غیررسمی می شوند که کارفرمایان از پرداخت حق بیمۀ کارکنان خود خودداری می ورزند. اگر چه آمار رسمی دربارۀ مشاغل غیررسمی در ایران وجود ندارد، اما، بر اساس برآوردها حدود سه و نیم میلیون نفر در ایران به طور غیررسمی یعنی بدون برخورداری از کمترین حقوق کار فعال هستند. عیسی منصوری، معاون توسعۀ کارآفرینی و اشتغال وزیر کار، علت توسعۀ مشاغل غیررسمی را رکود و کاهش رشد اقتصادی کشور اعلام کرده و افزوده است که باید مشاغل غیررسمی را به رسمیت بشناسیم، زیرا، "واقعیت شرایط اقتصادی ما این است که سهم اشتغال غیررسمی در حال افزایش است." به گفتۀ نعمت الله میرفلاح‌نصیری، مدیر کل مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار، "منشاء اشتغال غیررسمی وجود اقتصاد غیررسمی است."