عامل کشتار مساجد زلاند نو خود را "اکو فاشیست" می‌داند

روزنامۀ فیگارو از یک متخصص گروه‌های افراطی می‌پرسد که "اکوفاشیست" دیگر چه صیغه‌ای است؟ به نظر می‌رسد که این ایدئولوژی ملغمه‌ای است از فاشیسم سنتی با گرایش‌های زیست محیطی. به گفتۀ کارشناس فرانسوی اکوفاشیست‌ها از حفظ محیط زیست سخن می‌گویند اما حرف اصلی‌شان "حفظ تنوع نژادهای بشری" است. در واقع آنان افکار زیست محیطی را بهانه کرده‌اند تا بگویند نژادهای گوناگون نیز بخشی از طبیعت است و باید در حفظ آنها کوشید و در نتیجه نباید اجازه داد که مثلاً سیاه با سفید مخلوط شود. بدین ترتیب در عمل، "اکوفاشیسم" تفاوتی با افکار نژادپرستانه ندارد.

همۀ روزنامه‌ها قاتل نیوزیلند را با آندرس برویک نروژی مقایسه کرده‌اند. او در سال ٢٠١١ به تنهایی ٧٧ نفر را کشت. برویک نیز قبل از ارتکاب جنایت مانیفست ١۵٠٠ صفحه‌ای خود را روی اینترنت منتشر کرده بود. دفاع از نژاد سفید، وحشت از مسلمانان و مهاجران و دشمنی با همۀ رفتارهایی که معمولاً متعصبان تمام جهان آن را "بی‌بند و باری‌های اخلاقی" می‌نامند از خصوصیات مشترک افکار آدمکشان نروژ و زلاند نو است.

اما لیبراسیون در سرمقاله‌اش می‌نویسد که بسیاری از قربانیان جنایت نیوزیلند کسانی بودند که از کشتارهای خاورمیانه و از دست متعصبان و افراطی‌های کشورشان گریخته بودند. لیبراسیون همچنین بر نزدیکی فکری برنتون تارانت با گرایش‌های راست افراطی اروپایی تأکید می‌کند و می‌نویسد که قاتل نیوزیلند در بیانیۀ خود چندین بار عبارت "جایگزینی (جا به جایی) بزرگ" را به کار برده است، عبارتی که ساختۀ ذهن نویسندۀ فرانسوی رنو کامو است. منظور از این عبارت، جایگزین شدن تدریجی ملل اروپایی توسط مهاجران آسیا و آفریقا و به ویژه مسلمانان است. بسیاری از پیروان راست افراطی در اروپا هشدار می‌دهند که اگر اروپاییان (سفیدپوست‌ها) به سرعت با مهاجرت‌های گسترده مقابله نکنند، قطعاً رو به نابودی خواهند رفت زیرا شتاب تولید مثل نزد اقوام مهاجر طی چند دهه تمامی فضای جغرافیایی اروپا را آکنده خواهد کرد. اگرچه این تئوری‌های مشکوک بارها توسط جمعیت‌شناسان باطل شناخته شده اما ظاهراً همچنان طرفدارانی دارد. البته روزنامۀ فیگارو گوشزد می‌کند که درست است که عبارت "جایگزینی بزرگ" را آقای رنو کامو اختراع کرده اما نباید او را مسئول خشونت دانست. رنو کامو نویسنده و ادیبی است که هیچگاه از گروه‌ها یا تفکرات فاشیستی حمایت نکرده و فقط نگرش خود را نسبت به آیندۀ اروپا شرح داده است.

روزنامۀ لوموند می‌نویسد که برنتون تارانت در بیانیۀ خود علاوه بر تجلیل از سلف خود یعنی آندرس برویک نروژی، از دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا نیز به عنوان "نماد هویت تازۀ سفید" نام برده است. در واکنش، ترامپ صریحاً جنایت زلاند نو را محکوم کرده و در عین حال به خبرنگاران گفته است که فکر نمی‌کند "ناسیونالیسم سفید" خطر بزرگی باشد. او با اشاره به آدم‌کشانی چون برنتون تارانت گفته است: "اینها آدمهای معدودی هستند که واقعاً خیلی مشکل دارند".

الجزایر: اسلام‌گرایان منتظر فرصت

دیروز در الجزایر صدها هزار نفر طی تظاهراتی آرام خواستار کناره‌گیری عبدالعزیز بوتفلیقه شدند. روزنامۀ فیگارو می‌نویسد رژیم‌های سیاسی وقتی "دیر کوتاه می‌آیند"، ناچار می‌شوند امتیازهای بیشتر بدهند. فیگارو معتقد است که رژیم الجزایر هم بیش از حد با بوتفلیقه وقت‌کشی کرد و کار را به اینجا رساند که مردم دیگر با کناره‌گیری سادۀ رئیس جمهور راضی نیستند و خواهان تغییرات اساسی‌اند. اما در گزارشی از شهر الجزیره، خبرنگار فیگارو می‌نویسد که در تظاهرات هفته‌های اخیر، اگرچه حضور اسلام‌گرایان چندان چشمگیر نبود ولی نباید تصور کرد که آنان از صحنۀ سیاسی غایب‌اند. یک مأمور امنیتی که معمولاً به صورت ناشناس در تظاهرات مخالفان شرکت می‌کند به خبرنگار فیگارو گفته است: "عکس‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، اکثراً دختران بی‌حجاب را نشان می‌دهد و از مردان ریش‌دار خبری نیست اما نباید در مورد جامعۀ الجزایر به اشتباه بیفتید: اسلام‌گرایان از همان ابتدای اعتراضات در صحنه حضور داشته‌اند". به نوشتۀ فیگارو اسلام‌گرایان الجزایری کاملاً حاضر و آماده‌اند و فقط منتظرند که در لحظۀ مناسب سوار موج شوند.

بسیج جهانی جوانان به خاطر آب و هوا

یک میلیون جوان در اعتصاب به خاطر آب و هوا... روزنامۀ لوموند در دنبالۀ این تیتر بزرگ صفحۀ اول می‌نویسد که روز گذشته (جمعه ١۵ مارس) بیش از یک میلیون جوان و نوجوان در چندین کشور جمع شدند تا از رهبران سیاسی بخواهند که برای مقابله با گرمایش زمین کاری بکنند. این تظاهرات مسالمت‌آمیز که در کشورهایی مثل استرالیا، کانادا، کنیا، فرانسه و آرژانتین برگزار شد، ادامۀ حرکتی است که یک دختر دبیرستانی سوئدی به اسم گرتا تونبرگ به راه انداخت. او که به جای مدرسه به خیابان می‌رفت تا به وضعیت آب و هوا و بی‌عملی سیاسیون اعتراض کند، کم‌کم توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد و بدین ترتیب مبتکر جنبشی بین‌المللی شد. دیروز او و چند صد جوان و نوجوان در مقابل پارلمان سوئد جمع شدند و اعلام کردند که نوجوان‌های امروزی که به ناچار باید بهای گرم شدن زمین را بپردازند، این وضعیت را غیرقابل قبول می‌دانند و از مسئولان می‌خواهند که از همین امروز دست به کار شوند. گرتا تونبرگ که شانزده سال دارد، اینک به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی جایزۀ صلح نوبل نام برده می‌شود.