مفسران قرآن در توضیح حرام بودن شراب بارها بر امکان زنای با محارم در حالت مستی تأکید کرده‌اند. به هرحال، اسلام در این عرصه نیز مانند عرصه‌های دیگر برای مؤمن مسلمان حد تعیین کرده است. تأثیر تورات و انجیل‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. به ویژه آنکه در زمان محمد در شهرهای حجاز و عراق جماعت‌های مسیحی و یهودی حضور داشتند.
شنوندگان عزیز، سلام!
Chers auditeurs bonsoir
اسلام شراب‌خواری را در این جهان ممنوع کرده، اما نوشیدن آن را در بهشت به پیروانش وعدۀ داده است. می‌دانید که تصویر بهشت در قرآن تصویری بسیار روشن و بی‌ابهام است. در آن کتاب مقدس در چندین سوره، بهشت با جزئیات آن توصیف شده است. برای مثال، در سورۀ کم‌فروشان که از سوره‌های مکی است، خداوند از آیۀ 22 تا آیۀ 28 از بهشت سخن گفته و به مؤمنان وعده داده که در آنجا در ناز و نعمت بهشتی بر تخت‌ها خواهند نشست و در حالی که طراوت نعمت در چهره‌هاشان پدیدار خواهد شد، از شرابی که مُهر آن از مُشک است، سیراب خواهند شد. یا در سورۀ دیگر مکی به نام سورۀ واقعه آمده است که مؤمنان در بهشت بر تخت‌هایی جواهرنشان تکیه خواهند زد و پسرانی همواره جوان با قدح‌ها و جام‌های پر از شراب که در جوی‌ها جاری است، گردشان خواهند چرخید.
En islam, la consommation de vin est strictement interdite aux croyants musulmans en ce bas monde et il leur faut attendre le paradis où il coulera à flots. Dans plusieurs sourates du Coran, qu’elles soient de la Mecque ou de Médine, la description du paradis est associée au plaisir que les bons croyants prendront en en buvant. On leur donnera un vin rare, cacheté par un cachet de musc. Des éphèbes éternellement jeunes déambuleront autour d’eux, tenant des coupes remplies d’un vin dont ils ne seront ni lassés ni enivrés. Dans la description du Coran il y aura des fleuves dont l’eau est incorruptible, des fleuves de lait au goût inaltérable, des fleuves de vin et des fleuves de miel purifié. Les sourates les plus élogieuses sont celles de la Mecque. Celles de Médine le sont certes moins, mais elles laissent planer une ambiguïté. Par exemple, dans la sourate appelée « des Femmes », Dieu s’adresse aux croyants en ces termes : N’approchez pas de la prière alors que vous êtes ivre
در سورۀ محمد نیز که از سوره‌های مدنی است در وصف بهشت آمده است که در آن جوی‌هایی از آب‌همیشه پاکیزه وجوی‌هایی از شیری که مزه‌اش دگرگون نمی‌شود و نهرهایی از شراب لذت‌بخش جاری است. بنابراین، برگزیدگان در بهشت می‌توانند از گواراترین شراب سیراب شوند. در سورۀ نساء، که آن نیز از سوره‌های مدنی است، آمده است: ای مؤمنان، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، تا زمانی که بدانید که چه می‌گویید. بعضی‌ها این جمله را چنین تفسیر کرده‌اند که شراب‌خواری در قرآن، دست‌کم در این سوره، حرام شمرده نشده است. اما در سورۀ بَقَره به روشنی آمده است: از تو دربارۀ شراب و قمار می‌پرسند؛ بگو در آن‌ها گناهی بزرگ و نیز سودهایی برای مردم هست، ولی گناه آن‌ها بر سودشان می‌چربد. در سورۀ مائده، پرهیز از شراب از سورۀ بَقَره نیز آمرانه‌تر توصیه شده است: ای مؤمنان شراب و قمار و انصاب و ازلام از اعمال پلید شیطان است. از آن پرهیز کنید، باشد که رستگار شوید.
Le verset concernant le vin dans La sourate des Femmes pourrait faire croire que sa consommation n’est pas explicitement défendue dans le Coran. Cette interprétation semble encore plus acceptable quand on lit la suite : Attendez de savoir ce que vous dites ! Autrement dit, avant la prière, il faut un temps de dégrisement afin que le croyant ivre retrouve sa lucidité. A cette interprétation on peut opposer le verset 219 de la sourate de « La Vache » où il est dit : Ils t’interrogent au sujet du vin et du jeu de hasard ; dis : ils comportent tous deux pour les hommes un grand péché et un avantage, mais le péché qui s’y trouve est plus grand que leur utilité. Dans la sourate intitulée « La Table servie », le vin et le jeu de hasard sont considérés comme une abomination et une œuvre du Démon
ممنوعیت شراب در قرآن، در فاصلۀ میان آغاز و پایان وحی، رفته رفته شدیدتر می‌شود. از لحن سختگیرانۀ برخی سوره‌ها به ویژه سوره‌های مدنی می‌توان حدس زد که اعرابِ شهرهای حجاز و نیز عرب‌هایی که با پیامبر به شهرهای عراق آمده بودند، در شراب‌خواری افراط می‌کردند، زیرا در آن شهرها یهودیان و مسیحیان در مَشک و سبو شراب می‌آوردند و در بازارهای مکاره می‌فروختند. داستان بدمستی حمزه، عموی پیامبر، را سورآبادی در تفسیرالتفاسیر آورده و حتی ممنوعیت شراب را در اسلام به آن نسبت داده است. اما مفسران قرآن در توضیح حرام بودن شراب بارها بر امکان زنای با محارم در حالت مستی تأکید کرده‌اند. به هرحال، اسلام در این عرصه نیز مانند عرصه‌های دیگر برای مؤمن مسلمان حد تعیین کرده است. تأثیر تورات و انجیل‌ها را نیز نباید نادیده گرفت. به ویژه آنکه در زمان محمد در شهرهای حجاز و عراق جماعت‌های مسیحی و یهودی حضور داشتند.
Dans le Coran, au fur à mesure qu’on avance dans le temps, c’est-à-dire du début vers la fin de la révélation, on assiste à un durcissement de ton à propos du vin. Cela peut s’expliquer par les excès commis par les Arabes au temps du Prophète, probablement sous l’influence des juifs et des chrétiens qui l’importaient en jarres et dans des outres pour le vendre sur les foires et les marchés où se rendaient régulièrement les bédouins. Il paraît qu’à cette époque, les Arabes ne produisaient pas eux-mêmes de vin. A part sa consommation à outrance par les bédouins, son interdiction en islam se serait aussi produite sous l’influence de certains passages de la Bible et du Nouveau Testament où, non seulement les excès de sa consommation mais aussi son usage intempestif sont condamnés. Mais les commentateurs juifs et chrétiens n’ont jamais transformé ces condamnations en interdits formels
جدا از زیاده روی‌های اعراب در باده‌گساری، بعضی از مورخان معتقدند که ممنوع شدن شراب در اسلام زیر تأثیر کتاب‌های مقدس یهودیان و مسیحیان نیز بوده است. می‌دانیم که در آن کتاب‌ها در بعضی جاها نه تنها افراط در شراب‌خواری بلکه آشامیدن نابجای آن را ناشایست شمرده‌اند. اما مفسران یهودی و مسیحی هرگز آن‌ها را به احکام بازدارنده تبدیل نکرده‌اند. به عبارت دیگر، می‌گساری در آن دین‌ها مانند اسلام از «ممنوعات شرعیه» نیست. از مفسران تورات یا انجیل‌ها تفسیری در دست نداریم که در آن، آشامیدن میانه روانۀ شراب ممنوع اعلام شده باشد. این یک فرق اساسی میان دین‌های یهودی و مسیحی از سویی و دین اسلام از سوی دیگر است. با این حال، مسلمانان همواره این حکم بازدارنده را زیر پا گذاشته‌اند. در جهان اسلام، از آغاز تاکنون، همیشه کسانی بوده‌اند که برای می‌گساری بهانه و توجیه بتراشند.
L’interdiction formelle de consommation du vin en islam, comme l’a bien souligné Jean-Robert Pitte dans son livre « Le désir du vin », n’a pas d’équivalent chez les juifs et les chrétiens. C’est la grande différence entre la lecture la plus courante du Coran et les interprétations, même rigoureuses, de la Bible à ce sujet. Mais les musulmans ont toujours transgressé d’une façon ou d’une autre cette interdiction. Selon Malek Chebel, aujourd’hui, de Chiraz à Casablanca, le vin continue à subir les avanies d’une morale collective organisée et conduite par les valeurs religieuses. L’interdit de consommation demeure aussi vivace que l’est la transgression. La violation de la loi islamique à ce sujet dont parle Malek Chebel a été une constante de l’histoire sociale et religieuse des sociétés musulmanes. Elle s’est exprimée aussi bien dans l’art, surtout dans la poésie, que dans les actes
بهانه‌جویی برای می‌گساری در جهان اسلام گاه بسیار زیرکانه و رندانه بوده است. برای مثال، عارفان برای خاکساری هرچه بیشتر در برابر خدا با سربلندی شراب می‌نوشیدند و سپس از خدا طلب آمرزش می‌کردند. بعضی‌ها حتی پا فراتر می‌گذاشتند و می‌گفتند خداوند شراب را همین که به لبان ما نزدیک شود تبدیل به آب گوارا یا شیر ناب خواهد کرد. در خانقاه‌ها رندان عارف وظیفه‌ای دوپهلو به عهدۀ شراب می‌گذاشتند. می‌گفتند باید ساحت این شربت بهشتی را که قرآن وعده داده است، گرامی داشت. آنگاه برای بیخود شدن و دیدار خدا شراب می‌نوشیدند. بزرگان ادب و فرهنگ ایرانی، از خیام گرفته تا ابوعلی سینا و حافظ دمی از ستایش شراب بازنایستاده‌اند و لذت بردن از آن را توصیه کرده‌اند.
La subtilité de la transgression de loi divine apparaît parfois surprenante. Des mystiques se sont souvent autorisés le vin pour mieux s’approcher de Dieu. Pour certains d’entre eux, boire était un moyen de solliciter humblement la grâce de Dieu. Ils s’abaissaient ainsi pour prouver l’infinie bonté de Dieu. Dans leur quête ésotérique à la recherche de la fusion en Dieu, les soufis consommaient le vin pour entrer dans l’extase. L’ivresse et le vertige constituaient pour eux un chemin vers Allah. L’amour des éphèbes qui déambuleront autour des élus au paradis et l’amour du vin qui y coulera à flots, sont deux thèmes récurrents da la poésie de Hafez. Il pratiquait vraisemblablement ces deux amours pour mieux concevoir la grandeur divine
شاد و خرم باشید!
Je vous souhaite santé, bonheur et prospérité
Et j’espère vous retrouver dans la prochaine émission
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید