دسترسی به محتوای اصلی
چهره‌ها و گفتگوها

رضا دقتی: آنان که آزادی عکاس - خبرنگار را محدود می کنند، چیزی برای پنهان کردن دارند

نتشر شده در:

میهمان این هفتۀ "چهره ها و گفتگوها" جهانگردی است که در سراسر گیتی شاهدِ نبردها، فاجعه‌ها و خشکسالی‌های دیر گذر و آشتی‌ها، شادی‌ها و فراوانی‌های زود گذراست. این جهانگرد تیز بین، اما، هر کجا که می رود، جهان را در روزنۀ کوچکِ دوربین خود می ریزد و آنرا سوقات سفر خویش می کند و این چنین ما را نیز‌ همراه و همپای خود بدیدار زشتی‌ها و تباهی‌ها و نیز زیبائی‌ها و نو‌زائی‌های دنیا می برد و بر سفرۀ گَه پر و گاه خالی خواهران و برادران زمینی مان در اینسو و آنسوی پنج قاره می نشاند.

رضا دقتی، خبرنگار-عکاس معروف ایرانی
رضا دقتی، خبرنگار-عکاس معروف ایرانی DR
تبلیغ بازرگانی

او را عکاس – خبرنگاری دانسته اند کنجکاو، هوشمند و انسان دوست و فروتن. میهمان این هفتۀ "چهره‌ها و گفتگو‌ها" رضا دقتی است که با نام هنری "رضا" شهره است.

گفتگو با او همزمان با روز دوم نوامبر، "روز جهانی برای پایان دادن به بی کیفری جنایات علیه روزنامه نگاران" انجام می گیرد. این روز برای ما روزنامه نگارانِ رادیو بین المللی فرانسه از اهمیت بسیار برخوردار است، زیرا این روز جهانی بدنبال کشته شدن دو تن از همکاران رادیوئی ما، "ژیسلن دوپون" و "کلود ورلون"، در شمال مالی از سوی سازمان ملل متحد برقرار گردید. رضا دقتی که در دوران فعالیّت حرفه ای خود همکاران فراوانی را این چنین از دست داده است، جنایت علیه خبرنگار- عکاس را جنایت علیه مخاطبان او می داند زیرا کسانی که "پیام آورنده" را تهدید می کنند، مخاطبان را از دست یافتن به پیام محروم می سازند و در واقع از آگاهی آنان به پیام واهمه دارند.

در این گفتگو، رضا دقتی از تجربه سی و چند سالۀ خود از عکاسی- خبرنگاری سخن می گوید و یاد می آورد که چگونه در نوجوانی برای بیان روشن تر "فغان ها و غوغاهای" درونی خود به عکاسی روی آورده است. او این کار را نه از شوق داشتن و استفاده از دوربین و نه از تسلط بر فن، بلکه تنها همچون ابزار بیان یک سخن برگزیده است.

به گفتۀ او یک عکس خوب تنها رویداد را نشان نمی دهد، علل وقوع آنرا نیز در خود دارد ویا لااقل به گونه ایست که بیننده را به جستجوی آن وا می دارد. از همین روست که عکاس باید حالات و انگیزه های سوژۀ خویش را تا آنجا که ممکن است بدرستی درک کند و "شریک غم و شادی" او گردد تا شاید بتواند آنرا چنانکه هست بنماید.

رضا دقتی همچنین از نزدیکی خود با برخی شخصیّت های سیاسی دنیا سخن می گوید، به انتقاداتی که در این زمینه صورت گرفته پاسخ می گوید و بویژه عشق خود را به کار خویش عیان می سازد.

دربارۀ میهمان هفته

نام او با عکس و عکاسی پیوند خورده است. او از ۱۴ سالگی به عکاسی علاقه مند شد و پس از آن هرگز این کار را رها نکرد. رضا دقتی همزمان با تحصیلات خود در رشتۀ معماری در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران، کار‌عکاسی را با جدیّت دنبال می‌کرد و نمایشگاه‌هائی از‌عکس‌های خود برگزار می‌نمود. او در آن دوران دستگیر گردید و سه سال در زندان بسر برد. وی در دوران انقلاب، رویدادهای ایران را برای آژانس معروف عکس "سیپا پرس" و نیز هفته نامۀ پر اعتبار "نیوزویک" پوشش داد و دو سال بعد، در سال ۱۹۸۱، بدلیل ثبت و انتشارعکس هائی از خشونت ها و کشتارهای انقلابی ناگزیر به ترک ایران شد.

از آن پس رضا نخست در نیویورک و سپس در پاریس رخت اقامت افکند، اما همواره برای انجام کار در سیر و سفر بود و برای نشریات پر آوازه ای چون "تایم"، "اشترن"، نیوزویک"، "ژئو"، ناشنال جئوگرافیک" و "پاری ماچ" کار کرد. عکس های او بازتاب ویرانی‌های جنگ‌ها، خرابیهای حاصل از خشونت‌ها و نا امیدی‌ها و سرگردانی‌های انسان‌ها و نیز سازش ها و سازندگی‌ها و امیدها و آرزوهای مردان و زنان روزگار اوست.

رضا در سال ۱۹۹۶ تصویر ۱۲۰۰۰ کودکی را که بدنبال قتل عام روآندا در اردوگاههای پناهندگان زندگی می کردند تهیه کرد تا شاید بستگان آنان بتوانند فرزندان خود را باز یابند.
رضا دقتی تا کنون جوائز متعددی دریافت داشته که از جملۀ آنهاست :

- World Press Photo (1983), seconde place, catégorie “News Features stories”
- World Press Photo (1986), seconde place, catégorie “News Features stories”
- Prix Liber Press (2003), Espagne
- Prix Prince des Asturies (2006)
- Lucie Award (2009)
- Infinity Award du photojournalisme (2010)

او دارای نشان لیاقت ملی فرانسه و نشانهای افتخار دانشگاه میسوری و کلمبیا است. رضا دقتی دارای درجۀ دکترای افتخاری از دانشگاه آمریکائی پاریس است. از وی تا کنون ۲۷ کتاب به چاپ رسیده است.

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.