چگونه میتوان از ورود تندروها به دو مجلس شورا و خبرگان جلوگیری کرد؟
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۰:۴۰
براستی چرا علیرغم قاطعیت بیرحمانه شورای نگهبان در حذف بیش از ٨ هزار نفر از داوطلبان نمایندگی، که بویژه شامل اکثریت قریب به اتفاق شخصیتهای معروف و باتجربه رقیب است، این روزها صدای اعتراض کمتر شنیده میشود و رهبران اصلاح طلب و نیروهای معتدل، همه طرفدار شرکت وسیع مردم در انتخابات شدهاند؟
این مرحله از انتخابات را شاید بتوان حساستر و پراهمیتتر از مراحل بعدی آن، حتی مهم تر از دوران رأیگیریها محسوب کرد؛ چرا که در ایران، برخلاف همه کشورهای دموکراتیک جهان، گروهی از رقبای انتخاباتی، خود طراحان انتخابات و نیز ناظران برگزاری آن و داوران "صلاحیت" کاندیداهای رقیب خود هم هستند و برای مقابله با حریف، پیش از این که مردم وارد صحنه شوند به ترفندهائی متوسل میگردند که خود آنرا، "مهندسی انتخابات" می نامند.
در تمام سالهای گذشته ، بخشی از این "مهندسی" به بررسی صلاحیت کاندیداها مربوط بوده است. در این مرحله معمولاً پر سر و صدا، اعضای شورای نگهبان این وظیفه را بعهده میگیرند که پرونده کاندیداها را مورد بررسی قرار دهند و کسانی را [بدلایلی که برملا نمیشوند]، سلب صلاحیت کنند.
دو انتخابات همزمان امسال مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی که باید حدود یک ماه دیگر برگزار شوند، اکنون درست در همین دوران "مهندسی" قرار دارند و بنظر میرسد این بار "نظام" تصمیم گرفته است که کاندیداهای رقیب را تقریباً بکلی از صحنه رقابت کنار بگذارد؛ از این روست که امسال با ثبت نام ١٢هزار داوطلب نمایندگی، بیش از ٨هزار نفر از کاندیداهای زن و مرد از نظر صلاحیت مردود اعلام شدهاند .
اینک بحث اصلی نیروهای موسوم به میانهرو و اصلاح طلب این است که چگونه میتوان با این ترفند جدید مقامات تصمیمگیر کشور مقابله کرد و از این دوران انتخابات بهره گرفت.
چانه زنیهای پشت پرده میان رقبا که در رسانهها به رایزنی معروف است، یکی از ابتدائیترین قدمها در این مرحله از تعاملات میان گروههای رقیب است.
در میان اخبار متنوعی که به این گفتگوهای پشت پرده اشاره دارند، روز جمعه نشریه "حزب اعتماد ملی" با انتشار خبری مدعی شد که قرار است هزار نفر از کاندیداهای احراز صلاحیت نشده و رد شده، تأیید صلاحیت شوند و این کار را نتیجه رایزنیهای دولت و اصولگرایان معتدل با شورای نگهبان تفسیر کرده است.
در این فاصله مشورتهای زیادی میان رهبران احزاب و گروهها برای یافتن راه چاره انجام میگیرد و پیشنهاداتی برای برون رفت از بحران مطرح میگردند.
با این حال ابراز خشم و ناخشنودی نسبت به این بیعدالتی و حذف خودکامانه تقریباً تمام کاندیداهای صاحب نام رقیب، جلوه کم رنگی دارد و بنظر میرسد که گرایش اصلی حذف شدگان ، تمکین به این وضعیت و تشویق مردم به شرکت فعال در انتخابات است.
روز پنج شنبه، محمدرضا عارف رئیس شورای سیاست گزاری انتخاباتی اصلاحطلبان، طی سخنانی مردم و جوانان را به حضور فعال در عرصه انتخابات دعوت کرد.
غلامحسین کرباسچی، دبیر کل کارگزاران هم تأکید کرد که «نفس انتخابات مهم است». او گفت در هیچ شرایطی حتی اگر نیروهای اصلاح طلب رد صلاحیت شوند نباید قهر کرد و انتخابات را رها کرد.
در گفتگوئی با ٢ نفر از فعالین سیاسی، آقایان احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم در تهران و تقی رحمانی فعال سیاسی ملی مذهبی در پاریس، آنها نیز همین سیاست شرکت فعال در انتخابات را تأیید میکنند.
در این گفتگوی رادیوئی، احمد شیرزاد درباره احتمال عقب نشینی شورای نگهبان در جریان چانهزنیها، اعتقاد دارد که با توجه به شناختی که از اخلاق اعضای این شورا دارد امیدی به تغییر نظر آنها ندارد.
بعقیده شیرزاد آنها اگر چیزی را هزینه کنند، دیگر پایش میایستند و حاضر نیستند کوتاه بیایند مگر اینکه مثل دوره مجلس ششم فشارها بسیار شدید باشد و آنها احساس خطر کنند و کوتاه بیایند.
او می گوید نظر من این است که ما نباید انرژی بگذاریم و بدنبال چانه زنی برویم و یا بخواهیم تأیید صلاحیتها را گدائی کنیم. «من فکر می کنم جامعه مدنی ایران و مجموعه اصلاح طلبان، یک امکان مانور حیرت انگیز دارند که باید از آن استفاده کنند؛ به این معنی که ما می توانیم تعیین کنیم که چه کسی باید برود در صندلی وکالت بنشیند و چه کسی نباید برود».
شیرزاد یادآوری می کند که در مورد کسانی که باید وارد مجلس شوند [منظورش هردو مجلس خبرگان و شورای اسلامی است]، ما چاره ای نداریم جز اینکه از بین افراد موجود(یعنی تأیید صلاحیت شدهها)، کسانی را انتخاب کنیم.
بعقیده شیرزاد چنین مانوری در صحنه توازن قوای کشور بسیار مهم است، بویژه که او فکر می کند که گویا «فضای داخل ایران برای این کار بسیار آماده است». او می گوید هدف این نوع انتخابات این است که به کمک آراء مردم تعیین کنیم که چه کسانی وارد مجلس نشوند.
بروایت احمد شیرزاد، «اگر ما بتوانیم لیستهای کاملی از بین همین کاندیداهای موجود ببندیم بطوریکه جائی برای تندروهای طرف مقابل نگذاریم، این میتواند یک برنامه موفقیتآمیز باشد و در صحنه آرایش قوا به نفع ما عمل کند.
در این گفتگوی رادیوئی تقی رحمانی نیز نظرات مشابهی دارد.
تقی رحمانی فکر می کند که جامعه ما در شرایطی قرار دارد که باید آن را دوران «حداقلی» نامید؛ در این مرحله حداقلی مجلسی باید شکل بگیرد که لااقل ترمزی جلوی پای آقای روحانی نگذارد. یک مجلس خبرساز مثل مجلس ششم توانش الان وجود ندارد .
بعقیده رحمانی انتخابات مجلس اگر باعث انزوای تندروها شود ،پیامی است که میشود به سپاه پاسداران، به آقای خامنهای و به بیت رهبری و آقای جنتی داد، یعنی آنها باید متوجه شوند که افکار عمومی به کسانی رأی میدهند که دورترین فاصله را با آنها دارند. این کار یک مبارزه مدنی است که به حکومتگران پیامی می فرستد، پیامی که به آنها میگوید آقای خامنهای، سپاه پاسداران، ما به افرادی رأی می دهیم که بیشتر از همه، از شما دور باشند.
بعقیده او بضاعت مقاومت در جامعه ایران آنچنان نیست که اهداف بزرگتری را بشود تأمین کرد.
مجله رادیوئی زمینهها و دیدگاهها - فایل صوتی
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید