دسترسی به محتوای اصلی
گزارش هفته

کشاورزان فرانسوی در اعتراض علیه سیاست های نئولیبرال

نتشر شده در:

کشاورزان فرانسه در ماههای گذشته اعتراض های گسترده و سراسری را علیه آنچه در اتحادیۀ اروپا "طرح کشاورزی مشترک" خوانده می شود، آغاز کرده اند. این اعتراض ها در واقع آزادی سازی قیمت ها یا غلبۀ منطق بازار بر تولیدات کشاورزی را نشانه گرفته اند. برای کنکاش در معنای این اعتراض ها به دیدار رهبران بزرگترین سندیکاهای کشاورزی فرانسه رفته ایم که امسال حضور چشمگیری در نمایشگاه بین المللی کشاورزی فرانسه داشتند که هر ساله در پاریس برگزار می شود و هر بار با استقبال دست کم ۶۰۰ هزار نفر روبرو می شود.

تظاهرات کشاورزان فرانسوی در سپتامبر گذشته در پاریس
تظاهرات کشاورزان فرانسوی در سپتامبر گذشته در پاریس REUTERS/Charles Platiau
تبلیغ بازرگانی

"کریستین لامبر"، قائم مقام اول فدراسیون ملی سندیکاهای دامداران و کشاورزان فرانسه، که نخستین تشکل کشاورزی در این کشور است در مورد ابعاد این بحران و تلاش کشاورزان برای مهار آن از جمله گفته است که بحران جاری تا حدود زیادی بی سابقه است و همۀ بخش های کشاورزی فرانسه را از دامداری و تولید شیر و لبنیات گرفته تا کشت غلات دربرمی گیرد. عامل تعیین کنندۀ در پدیداری این بحران، به غیر از غلبۀ منطقۀ نئولیبرال بر سیاست های کشاورزی اروپا، بحران اقتصاد جهانی و همچنین سقوط بهای نفت است که باعث شده بسیاری از کشورها تولیدکنندۀ نفت توان خریداری فرآورده های کشاورزی فرانسه را در قیاس با گذشته از دست بدهند. به گفتۀ "کریستیان لامبر" صنعت کشاورزی احتیاج به سرمایه گذاری های مهم و درازمدت دارد و پشتیبانی دولت فرانسه از این سرمایه گذاری در دورۀ حاضر بسیار ضروری و عاجل است.

"برنارد لن"، رییس "انجمن هماهنگ کنندۀ سندیکاهای روستاهای" فرانسه که دومین سندیکای کشاورزان این کشور به شمار می رود معتقد است که منطق بازار بزرگترین عامل بحران کنونی کشاورزی در فرانسه است :
او می گوید :

فرانسه یک کشور بزرگ کشاورزی است و نخستین مقصد جهانگردان است، زیرا مناطق زیبای روستایی این کشور را ساختار کشاورزی فرانسه شکل داده است. اجرای سیاست های کشاورزی اتحادیۀ اروپا تحت عنوان "طرح کشاورزی مشترک" اخراج و بیکاری گستردۀ کشاورزان را در پی داشته است، به طوری که طی دو دهۀ گذشته ۵۰ درصد کشاورزان فرانسه بیکار شده اند. هدف این سیاست صنعتی کردن مهارگسیختۀ کشاورزی و تطبیق آن با نیازهای بازارهای مالی جهانی بوده است. دولت فرانسه با تاخیری شش ماهه از عمق و دامنۀ بحران جاری کشاورزان این کشور آگاه شده است. تقریباً هیچ بخشی از کشاورزی فرانسه از بحران بی سابقۀ کنونی مصون نمانده است. سیاست آزادسازی فعالیت کشاورزی به تولید مازاد فرآورده های کشاورزی و سقوط قیمت ها منجر شده است. نظام سهمیه بندی ملغی شده و کشاورزی فرانسه در مقابل قانون بازار خلع سلاح و بی دفاع شده است. برای نمونه، هر هزار لیتر شیر که هزینۀ تولیدش به ۳۴۰ یورو می رسد، امروز به بهای ۲۷۰ یورو در بازار به فروش می رسد. این وضع قابل دوام نیست. در دفاع از کشاورزی فرانسه ما کشاورزان و تولیدکنندگان خواستار حمایت از فرآورده های فرانسوی در داخل کشور هستیم. تنها کمی بیش از ۸ درصد بهای فرآورده های غذایی نصیب کشاورزان می شود چیزی حدود ۹۲ درصد باقی ماندۀ بهای مواد غذایی به جاهای دیگری می رود. در این زنجیره، کشاورزان و مصرف کنندگان به یکسان در چنبرۀ قانون بازار قرار گرفته اند."

"ژورژ بارونی"، رییس "کنفدراسیون کشاورزان فرانسه" و کارشناس مسائل اقلیمی در کمیسیون اروپا معتقد است که راه حل بحران کنونی کشاورزان فرانسه دوری جستن از کشاورزی صنعتی است :

او می گوید : "در اصل چرخش کشاورزی فرانسه به سمت یک کشاورزی صنعتی منشاء بحران کنونی است. کشاورزی صنعتی اساساً از منطق قیمت های مبادلۀ مواد اولیه در بازار جهانی پیروی می کند. کشاورزی صنعتی به فراموشی بنیادهای سنتی کشاورزی یعنی تغذیه انسان منجر شده است. با صنعتی شدن کشاورزی تولید مواد غذایی به تولید مواد اولیه بدل گشته است. فراموش نکنیم که در بازار بورس از گوشت نه به عنوان مادۀ غذایی، بلکه همانند سنگ آهن، تحت عنوان مادۀ معدنی نام می برند. از این منظر، یک رابطۀ منطقی میان بازار جهانی، تولید جهانی و به تبع تغییرات دائمی قیمت های فرآورده های کشاورزی شکل گرفته است. وضعیت اقتصادی کشاورز در نتیجۀ صنعتی شدن کشاورزی بیش از پیش به همین تغییر و تحولات دائمی قیمت ها در بازار جهانی وابستگی پیدا کرده است. به این ترتیب، دیگر حکومت فرانسه تعیین کنندۀ سیاست های کشاورزی این کشور نیست. این اتحادیۀ اروپا است که در پیروی از سیاست های نئولیبرال اقتصاد جهانی سیاست های خود را به کشاورزان فرانسوی تحمیل می کند. مبادلۀ جهانی فی نفسه مبادلۀ نابرابر است. زیرا، فرآورده های مشابه در وضعیت های اقتصادی متفاوت تولید می شوند و همین تغییر و تحول دائمی قیمت ها را به دنبال دارد. کشاورزی لزوماً ارتباط تنگاتنگی با زمین و سرزمین و مناطق روستایی دارد و از میان رفتن کشاورزی به منزلۀ نابودی تدریجی همین مناطق است. بحران کشاورزی فرانسه و برخی دیگر از کشورهای اروپایی نوک کوه یخ بحرانی است که کل کشاورزی جهانی را تحت تاثیر قرار داده است. در این بین تغییرات آب و هوا به بحران های حادی در جوامع تولیدکنندۀ مواد غذایی تبدیل شده اند. کشورهای خاورمیانه نظیر ایران و یا ترکیه شدیداً از تغییرات اقلیمی به ویژه از کمبود آب متاثر خواهند شد. اما، کمبود آب در کشاورزی سنتی که بر صدها سال عقلانیت و تجربه مبتنی است لزوماً به بحران منجر نمی شود. کمبود آب در کشاورزی صنعتی به مسئله تبدیل می شود، زیرا، کشاورزی صنعتی بر مصرف بی رویه آب و تولید برای بازارهای جهانی و نه بازارهای محلی استوار است."

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.