دسترسی به محتوای اصلی
سیمای فرانسه

مبارزه و عشق راز خوشبختی جوانان فرانسوی است

نتشر شده در:

تنها ۳۴ درصد جوانان فرانسوی به همبستگی های حرفه ای در محل ها کار باور دارند و ۵۰ درصد آنان معتقدند که ارزش های همیاری و همبستگی در زندگی حرفه ای رفته رفته رنگ باخته و چنین ارزش هایی را باید از این پس خارج از حوزۀ کار جستجو کرد. برای جوانان فرانسوی موفقیت حرفه ای معیار خوشبختی نیست. غالب آنان شکوفایی فردی را مهمتر از موفقیت حرفه ای می دانند. بی سبب نیست که ٩٠ درصد جوانان فرانسوی امیدوارند که از طریق عشق به خوشبختی دست یابند و ٦٠ درصد آنان ٢٠ سالگی را بهترین سن زندگی می دانند. در این معنا شاید بتوان مبارزه و عشق را راز خوشبختی جوانان فرانسوی دانست.

تبلیغ بازرگانی

 این روزها فرانسه شاهد اعتراض های اجتماعی و سندیکایی گسترده ای علیه تغییر یا اصلاح قانون کار این کشور است که درست یا غلط به منزلۀ تهدیدی علیه امنیت شغلی افراد تلقی شده است. مشارکت وسیع جوانان و نوجوانان فرانسوی نیز در این کارزار اعتراض بیش از همه جالب توجه است به ویژه اینکه آنان اقدام خود را صیانت از آینده و ارزش هایی می دانند که بدون آنها جامعۀ فرانسه را عاری از معنا می خوانند.   

 ٣١ درصد جمعیت فرانسه را افراد کمتر از ٢٥ سال تشکیل می دهند. بر اساس نظرسنجی ها بیش از ۷۰ درصد جوانان فرانسوی بین ١٨ تا ٢٥ سال احساس می کنند که در جامعۀ خود ادغام شده اند یا در واقع نسبت به آن احساس تعلق دارند. به همین خاطر ۷۳درصد جوانان فرانسوی با وجود کاستی ها و مشکلات موجود، خود را جزیی از جامعه شان می دانند و میان خود و جامعۀ امروز فرانسه احساس یگانگی و وحدت می کنند.
مطالعات و نظرسنجی ها نشان می دهند که جوانان فرانسوی، برغم نگرانی شان از آینده، ارزیابی و دریافت مثبتی از روند جهانی شدن دارند. غالب آنان خود را "نسل قربانی شده" تلقی نمی کنند و یا چنین تصور یا تلقی ای را مانع خود در تصاحب و ساختن آینده نمی دانند. این احساس در بادی امر ثمرۀ خودآگاهی، مشارکت اجتماعی و درگیری در حوزۀ مباحثات عمومی است.
"بنژمن لوکا" رییس سندیکای دانشجویان سوسیالیست فرانسه این خودآگاهی و مشارکت را از خلال اعتراضات جاری جوانان علیه تغییر قانون کار این کشور چنین بیان می کند :
*جوانان فرانسوی آگاه از نابرابری های اجتماعی هستند که جامعۀ امروز فرانسه دچار آنها شده است. تظاهرات گستردۀ جوانان گویای این خودآگاهی است. مدت ها بود که شاهد چنین تظاهراتی در چنین ابعادی از سوی جوانان فرانسه نبودیم. برخلاف برخی اظهارات، در این روزها ما شاهد جوانان مأیوس و تسلیم شده یا بیمناک از آینده نیستیم. بالعکس شاهد جوانانی هستیم که می خواهند آینده را از خلال مباحث عمومی تصاحب کرده و بسازند. حکومت سوسیالیست فرانسه اقدام های زیادی در زمینۀ مبارزه با فقر و نابرابری اجتماعی که جوانان از آنها رنج می برند انجام داده است. اما، جوانان در عین حال امروز می بینند که حکومت از خلال اصلاح قانون کار می کوشد آنان را در انزوا و شکنندگی  فرو برده و آینده ای ناروشن را به آنان تحمیل کند و خلاصه اینکه به آنان این پیام را می دهد که از همان سطح زندگی برخوردار نخواهند بود که والدین شان از آن بهره برده اند.  

مطالعات نشان می دهند که علاقمندی جوانان فرانسوی به ادغام در زندگی حرفه ای و اقتصادی هم تراز دلبستگی آنان به فعالیت های سندیکایی است، هر چند فرانسه در قیاس با برخی کشورهای پیشرفتۀ اروپایی دارای پایین ترین نرخ مشارکت و فعالیت سندیکایی است. علاقمندی جوانان به فعالیت های جمعی و سندیکایی به طرز چشمگیری بیشتر از تمایل افراد مسن تر به همین نوع تلاش هاست. در حالی که ۵۰ درصد جوانان بین ۱۸ تا ۲۵ سال فرانسه به تلاش ها و مبارزات سندیکایی و جمعی روی می آورند، این تمایل در کل جامعۀ فرانسه از ۳۱ درصد فراتر نمی رود.
تمایل جوانان به مشارکت های سیاسی و اجتماعی هم بر ساختار قدرت در فرانسه در جهت حفظ دستاوردهای دموکراتیک اثر می گذارد و هم حس تعلق ملی جوانان به جامعۀ فرانسه را تقویت می کند.
"ژان-لوک ملانشون" سیاستمدار چپ فرانسوی در مورد قدرت اثرگذاری سیاسی جنبش جوانان چنین می گوید.

گمان می کنم که هیچ قدرتی توان ادامۀ حیات در برابر نگاه تحقیرآمیز جوانان را ندارد. در گذشته نیز هیچ قدرتی در مقابل چنین واکنشی از سوی جوانان تاب مقاومت نداشته و همۀ قدرت هایی که با جنبش های توده ای جوانان روبرو بوده اند هرگز در این مصاف کمر راست نکردند.
 برغم نرخ بالای بیکاری، ۸۰ درصد جوانان فرانسه موفق می شوند پس از تجارب متعدد و طولانی مدت شغلی، قراردادهای دائمی کار امضا کنند که از نظر آنان مهمترین ضمانت حرفه ای به شمار می رود.
رویهمرفته جوانان بین ۱۸ تا ۲۵ سال فرانسه نسبت به آیندۀ خود خوش بین هستند، اگر چه این خوشبینی در دورنمایی طولانی مدت رو به کاهش می گذارد : در حالی که ۶۲ درصد جوانان فرانسه در افقی یک ساله نسبت به آیندۀ خود ابراز خوش بینی می کنند، ۵۶ درصد آنان همین خوش بینی را در دورنمایی ده ساله دارند.
جوانان فرانسوی در قبال جهانی شدن رویکرد خصمانه ای ندارند، هر چند این روند بعضاً آثار منفی ای در زمینۀ اشتغال آنان به وجود آورده است : ۴۵ درصد جوانان فرانسه معتقدند که جهانی شدن دستیابی آنان را به شغل و آینده ای بهتر تسهیل می سازد و ۷۳ درصد آنان بر این گمانند که جهانی شدن برای آنان زمینه و فرصت سفر کردن و کسب تجربه را فراهم می سازد. در مجموع  ۶۷ درصد جوانان فرانسوی جهانی شدن را بستر آشنایی و خروج از انزواهای قومی، دینی و یا ملی و نزدیکی و همبستگی بیشتر انسان ها نسبت به یکدیگر می دانند.
بسیاری از جوانان فرانسوی می دانند که آیندۀ حرفه ای آنان نه در داخل فرانسه، بلکه فرای مرزهای ملی رقم خواهد خورد. آنان خود را برای رویارویی با جهانی بمراتب حرفه ای تر و رقابتی تر آماده می سازند. به همین خاطر – و این تفاوتی اساسی در قیاس با نسل های پیشین است - تنها ۳۴ درصد جوانان فرانسوی به همبستگی های حرفه ای در محل ها کار باور دارند و ۵۰ درصد آنان معتقدند که ارزش های همیاری و همبستگی در زندگی حرفه ای رفته رفته رنگ باخته و چنین ارزش هایی را باید از این پس خارج از حوزۀ کار جستجو کرد.  برای جوانان فرانسوی موفقیت حرفه ای معیار خوشبختی نیست. غالب آنان شکوفایی فردی را مهمتر از موفقیت حرفه ای می دانند. بی سبب نیست که ٩٠ درصد جوانان فرانسوی امیدوارند که از طریق عشق به خوشبختی دست یابند و ٦٠ درصد آنان ٢٠ سالگی را بهترین سن زندگی می دانند. در این معنا شاید بتوان مبارزه و عشق را راز خوشبختی جوانان فرانسوی دانست.

 

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.