گفتوگو با داریوش آشوری: هرگز به دنبال پسند زمانه نبودهام
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۲:۵۵
داریوش آشوری مطالعه را از سالهای خُردی آغاز کرده و حالا که به ۷۸سالگی رسیده میتوان گفت بیش از هفت دهه از زندگی خود را به خواندن و نوشتن به صورت جدی پرداخته است. حاصل این مطالعات و نوشتنها آثار بسیاری شده است از تالیف و ترجمه در زمینههای مختلف اجتماعی و سیاسی، فلسفه مدرن، زبان فارسی، نقد ادبی و عرفان ایرانی.
داریوش آشوری را همچنین با واژگانی میشناسند که به فرهنگ علوم انسانی در زبان فارسی افزوده است؛ واژههایی چون گفتمان، همهپُرسی، آرمانشهر، هرزهنگاری و درسگفتار. دانشنامه سیاسیای که او تدوین کرده هم از جمله کتابهای مرجعه در زمینه واژگان علوم سیاسی است.
اما تالیفات او به همین حوزهها ختم نمیشود. اگر بخواهیم نمونهای از آثار او را نام ببریم میتوان به ترجمه چند اثر از نیچه از جمله "چنین گفت زرتشت" او، ترجمه بخشی از "تاریخ فلسفه"، کتابهای "بازاندیشی زبان فارسی"، "زبان باز"، "ما و مدرنیت" و همچنین "عرفان و رندی در شعر حافظ" اشاره کرد.
داریوش آشوری در گفتوگو با بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه از خود و فعالیتهایش گفته است. آشوری به گفته خودش در عین حال که به دنبال انگیزههای فردی و کار در حوزههای مختلف علوم انسانی رفته، اما این انتخابها چندان هم بیمنطق نبوده و بیشتر به دلیل توجه به مسائلی بوده که دیگران به آن کمتر توجه میکردهاند. او معتقد است که روحیه "سنجشگر" و "نقدگر" از زمان نوجوانی در وی بیدار شده است.
داریوش آشوری میگوید که حساسیت وی به مسائل فرهنگی و تاریخی سبب شده که در پی بازسازی زبان فارسی در دوران مدرن باشد. آشوری در این گفتوگو همچنین تاکید میکند: "هرگز دنبال پسند زمانه نبودم و به همین دلیل مشکلات و مسائل بسیاری داشتم."
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید