شنبهشب دهم دسامبر ۲۰۱۶، شبی با عنوان "در راه صلح" (Sur la route de la paix) در شهر بلوآ (Blois) در حاشیه رودخانه لوآر در مرکز فرانسه برگزار شد.
در قسمت اول این برنامه، یک گروه کر به رهبری ژرژ عبدالله، موسیقیدان لبنانی پنج قطعه شعر از طاهر بکری، شاعر فرانسوی-تونسی را اجرا کردند. شعرهایی که در این شب خوانده شد، مضمون جنگ و درگیریهای اخیر در سراسر جهان داشت؛ از جنگ افغانستان و سارایوو و غزه گرفته تا بهار تونس و حملات تروریستی پاریس.
طاهر بکری ۶۵ ساله، که در اغلب شعرهایش با گفتوگوی درونی، "سرزمینهای بیمرز" و "افقهای تازه" را تجربه میکند، خود نیز در این برنامه حاضر بود و چهار شعر را که از کتابهای مختلف خود انتخاب کرده بود، قرائت کرد. او در ابتدا شعری از مجموعه "به یاد یونس امره" را خواند که چهار سال پیش به دو زبان فرانسه و عربی منتشر شده است. طاهر بکری شعرهای این مجموعه را در سفری به ترکیه، زادگاه یونس امره سروده که در واقع ستایشی است از نگرش خردمندانه و عاشقانه این شاعر صوفی قرون وسطی به انسان، آزادی و صلح:
دوست داشته باش
سنگی را که روی جاده رها شده است
از زمانهای بسیار دور،
شقایقهای ترد و حساس را
دور از چکمههای کشورگشا،
درختان توس را که منتظر بهارند
ورای درهها و تپهها
جایی که قلب خسته تو
بدون دلیل میتپد
دوست داشته باش
جویباری را که زمستان بیدارش کرده
سقفی را که از خاک رس ساخته شده
و در برابر آتش ستمگران مقاوم است.
از طاهر بکری که ساکن پاریس است، تاکنون بیش از بیست کتاب، شامل شعر، پژوهش و خاطره به زبانهای فرانسه و عربی، از سوی انتشاراتیهای مختلف در فرانسه و تونس منتشر شده که برخی از این شعرها همراه با موسیقی در قالب سیدی انتشار یافته است.
طاهر بکری در شبی که در شهر بلوآ در مرکز فرانسه برگزار شد، همچنین شعری با نام "افغانستان" از مجموعه "اگر موسیقی باید بمیرد" خواند که پس از حملات یازدهم سپتامبر سروده است. این شعر که به چهارده زبان ترجمه شده، در مجموعهای با عنوان "کاروان شعر؛ برای صلح و دموکراسی در افغانستان" نیز به فارسی ترجمه و منتشر شده است.
برنامه این هفته را شامل شعرخوانی طاهر بکری با کلیک روی تصویر بالا گوش کنید
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید