"ناظران" این هفته به تأثیر متقابل طنز سیاسی و شبکههای اجتماعی پرداخته است؛ فرصتهایی که فیسبوک، توییتر و تلگرام در اختیار طنزپردازان قرار داده و البته مشکلاتی که شاید برای طنزپردازان حرفهای ایجاد کرده باشد. محمود فرجامی طنزپرداز ایرانی، مهمان این هفته "ناظران" است.
زمانی طنز و طنازی در اختیار طنزپردازان نامی و رسانههای سنتی بود، حالا پس از هر پیشامدی، حتی پیشامدهای دردناک مانند سیل و زلزله و یا حتی عملیات تروریستی، با سرعتی باورنکردنی تلگرام و توییتر پر از کامنتها و پستهای طنزآلود در این باره میشود؛ گویی، خوشمزگی از انحصار طنزپردازان حرفهای خارج شده.
محمود فرجامی معتقد است با نگاهی به تاریخ ادبیات طنز در ایران، میتوان پیبرد که تا چه حد فرهنگ ایرانی در ساخت طنز و فکاهی چیرهدست است. این طنزپرداز ایرانی تأکید میکند، در کشورهای توتالیتر و یا بسته، طنز همواره رشد چشمگیری داشته است؛ ایران و اتحاد جماهیر شوروی از نمونههای آن هستند.
محمود فرجامی درباره تأثیر متقابل شبکههای اجتماعی و طنزپردازی نیز میگوید: اکنون هر طنزپرداز، رسانه خود را دارد و مطالبی که در رسانههای سنتی سانسور میشدند مجال دیده شدن مییابند.
محمود فرجامی از دیده شدن بسیاری از طنزپردازان نوپا و غیرحرفهای استقبال میکند و همچنین بقای طنزپردازان حرفهای در این فضا را ارائه طنز با کیفیتتر میداند.
گویی که تلگرام و توییتر به محل تولد یک نسل و بلوغ نسلی دیگر در طنز ایران تبدیل شده است.
مشروح این گزارش را میتوانید در فایل صوتی گوش دهید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید