ماموریت تاریخی فضاپیمای کاسینی در ۱۵ سپتامبر ساعت ۱۱.۵۴ به وقت جهانی به پایان رسید. فضاپیمای کاسینی تا آخرین لحظات عمر خود، به این ماموریت با مخابره اطلاعات به مرکز کنترل این ماموریت در سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، ناسا، ادامه داد.
فضاپیمای کاسینی-هویگنس که پروژه مشترک دو قاره اروپا و آمریکا بود، پس از دو دهه ماموریت با منفجر شدن در جو سیاره زحل به ماموریت خود پایان داد. از ماموریت فضاپیمای کاسینی-هویگنس بعنوان یکی از موفقترین ماموریتهای فضایی تاریخ ناسا یاد میشود.
اخترفیزیکدانان تاکید میکنند دستاوردهای عمده ماموریت کاسینی بسیار زیاد و بیشمار بوده است. کاسینی از لحاظ فنی بسیار خود عمل میکرد حتی قادر بود تا چندین سال آینده نیز به ماموریت خود ادامه دهد. آنچه باعث خاتمه دادن به این ماموریت شد، کمبود سوخت فضاپیما بود. هر چند تاکنون هزاران مقاله با توجه به نتایج و دستاوردهای کاسینی به نگارش درآمده است اما در سالهای پیشرو شاهد انتشار نتایج بیشتری از این ماموریت تاریخی خواهیم بود.
تصمیم برای پایان دادن به ماموریت کاوشگر کاسینی بدین دلیل اتخاذ شد تا در صورت کاهش سوخت و از کنترل خارج شدن کاسینی، از آلودهشدن احتمالی دو قمر کیوان (زحل) به میکروبهای زمینی جلوگیری شود.
در این شماره از مجله رادیویی دانش و فناوری دکتر محمد حیدری ملایری، اخترفیزیکدان در رصدخانه پاریس، مهمان این برنامه است تا مروری داشته باشیم بر اینکه ماموریت کاوشگر کاسینی چه بود؟ چرا کیوان (زحل) برای این پروژه انتخاب شد؟ آخرین دیدار کاسینی با مدارهای کیوان چه زمانی انجام شد؟
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید