کم نیستند کسانی که پاریس را دوست دارند و مایلند یا ناچارند در آن زندگی کنند. در واقعیت، پاریس شهر دوست داشتنی هم هست. هر گوشۀ آن یادآور رویدادی تاریخی است و نماها و دورنماهای آن، کوچه ها و سنگفرش های قدیمی و قهوه خانه های منحصربفرد آن لذت و شوری همیشگی در جان ناظران برمی انگیزد. اما، از حدود بیست سال پیش به دلیل افزایش بی وقفۀ اجاره خانه ها و قیمت خانه ها، زندگی کردن در این شهر بسیار دشوار شده است.
متوسط قیمت هر متر مربع خانه در پاریس امروز به ۱٠ هزار یورو می رسد، یعنی چیزی به اندازۀ لندن که شهری بسیار گران محسوب می شود. تنها ۵ درصد فرانسویان، یعنی کسانی که حقوق ماهانه شان به بیش از ۵۰۰۰ یورو می رسد می توانند برای خرید یک آپارتمان سی متری در پاریس وام کامل مسکن دریافت کنند. عده ای نیز به یاری خانواده هایشان می توانند مسکنی در پایتخت دست و پا کنند و به همین دلیل پاریس کم کم در حال تبدیل شدن به وارثان ثروتمند است.
حتا اجاره کردن مسکن در پاریس به هیچ وجه کار ساده ای نیست. اجارۀ یک آپارتمان مناسب در این شهر نیازمند توان مالی نسبتاً بالایی است. متوسط اجارۀ یک آپارتمان به مساحت ۳۰ متر مربع در پاریس به ۱۰۰۰ یورو در ماه می رسد یعنی ۸۰ درصد بیش از متوسط اجاره خانه در کل فرانسه. به دلیل رقابت بسیار بالا، برای اجارۀ یک آپارتمان معمولی در پاریس باید درآمد بسیار بالایی داشت. بسیاری از ساکنان شهر پاریس تقریباً نیمی از درآمد خود را به مسکن اختصاص می دهند.
ساکنان پاریس به طور متوسط از ٣۱ متر مربع مسکن برخوردارند، در حالی که این رقم در دیگر شهرهای فرانسه به ۴٢ متر می رسد. یک چهارم منازل پاریس برای کسانی که در آنها زندگی می کنند بسیار کوچکند، ضمن اینکه کیفیت منازل نیز رو به کاهش است. دلیل این کاهش نیز روشن است : مالکان مسکن در پاریس تمایل چندانی به ترمیم منازل قدیمی یا جدیدشان از خود نشان نمی دهند، زیرا، ترمیم منازل تغییری در قیمت آنها به وجود نمی آورد، به ویژه اینکه تقاضای خانه همواره بالا است.
به همین دلیل، کسانی که طالب منازل مناسب و بزرگ هستند، به ویژه خانواده های دارای فرزند ناچاراً از پاریس و حتا از حومۀ آن خارج می شوند و این پیش از هر چیز به معنای افزایش چشم گیر فاصله میان محل زندگی و محل کار آنان است. حتا تلاش های شهرداری پایتخت برای ساختن منازل اجتماعی یا ارزان قیمت جوابگوی نیاز و تقاضای فزایندۀ مسکن در پاریس نیست، هر چند ٢١ درصد ساکنان پاریس در همین منازل زندگی می کنند.
بازار مسکن در پاریس بسیار سوداگرانه است و این سوداگری با ورود سهامداران لندن به پاریس (پس از خروج بریتانیا از اتحادیۀ اروپا) و همچنین برگزاری بازی های المپیک ٢٠٢۴ رو به شدت خواهد نهاد. درجۀ این سوداگری به حدی است که بسیاری از کارشناسان هشدار می دهند که با ادامۀ روند کنونی، زندگی کردن در پاریس برای ۹۵ درصد جمعیت این کشور ناممکن خواهد بود و پاریس عملاً به انحصار یک اقلیت ناچیز افراد ثروتمند درخواهد آمد. برای مهار این روند برخی از کارشناسان شهر و شهرداری پاریس خواستار تعریف و اجرای طرح گستردۀ مبارزه با سوداگری بازار مسکن پایتخت هستند و برای این منظور لایحه ای را نیز از هم اکنون به بحث گذاشته اند.
پیشنهاد دهندگان این طرح خواستار اجرای سه تدبیر یا تصمیم هستند. آنان معتقدند که دولت باید منظماً برای اجاره خانه ها در پایتخت به ویژه در محلات حسّاس چارچوب و حدودی را معّین کند و این چارچوب باید بر پایۀ پایین ترین سطح اجاره خانه ها تنظیم شود، بی آنکه فرماندار به میل خود نقشی در آن ایفا کند. هدف از این تدبیر جلوگیری از افزایش بی وقفۀ اجاره خانه ها در پایتخت است.
گالا بریدیه معاون شهردار پاریس و رئیس پیشین کمیسیون مسکن در شورای پایتخت دراینباره می گوید :
باید تصریح کرد که تعیین چارچوب برای اجاره خانه ها مربوط به قراردادهای جدید و یا قراردادهایی است که باید تجدید بشوند. این چارچوب سالانه به هشتاد تا صد هزار آپارتمان پاریسی مربوط می شود و به همین خاطر شمار بالایی از اجازه نشینان پایتخت را در برمی گیرد. تعیین این چارچوب از سال ۲٠۱۵ به کاهش سالانۀ پانصد یورو در هزینۀ اجاره مسکن ساکنان پایتخت منجر شده که رقم اندکی برای قدرت خرید اجاره نشینان پاریسی نیست.
نویسندگان طرح قانونمند کردن اجارۀ مسکن در پایتخت، همچنین خواستار اخذ مالیات از صاحبان منازل خالی و مالکان منازل دوم هستند. در حالی که تقاضای مسکن در پاریس بسیار بالا است، ٨۱ هزار خانه در این شهر خالی یا تقریباً بلااستفاده مانده است. شهرداری پاریس هم اکنون مالیات مالکان منازل دوم را ۶٠ درصد افزایش داده است. با این حال، مدافعان مهار اجاره خانه در پاریس خواستار تدابیر بیشتری در این زمینه هستند به طوری که حتا یک متر مربع مسکونی در پایتخت خالی یا بدون سکنه نماند.
هم اکنون بسیاری از مالکان خانه در پایتخت برای کسب درآمد بیشتر منازل خود را به طور فصلی اجاره می دهند و به این ترتیب شمار بالایی را از دستیابی به مسکن محروم می سازند. به همین خاطر پیشنهاد دهندگان طرح قانونی جدید خواسته اند که اجارۀ فصلی منازل در پایتخت از ۲۱ روز در سال فراتر نرود و با ناقضان قانون نیز شدیداً برخورد شود.
به بیان دیگر، برای آنکه همۀ عاشقان شهر پاریس بتوانند در این شهر سکونت یافته و زندگی کنند، باید چارچوب های روشنی برای بازار مسکن پاریس تهیه و تنظیم کرد
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید