دسترسی به محتوای اصلی
راهِ ابریشم

نمایشگاه "مانگن، شور رنگ‌ها" در موزه هنرمندان امپرسیونیست فرانسه

نتشر شده در:

نمایشگاه آثار "مانگِن" نقاش فرانسوی
نمایشگاه آثار "مانگِن" نقاش فرانسوی http://www.mdig.fr
تبلیغ بازرگانی

"گیوم آپولینر"، شاعر فرانسوی قرن بیستم "هانری مانگَن"، نقاش همدوره خود را "نقاش شورمند" خوانده بود که به خوشی‌های حیات از طریق نقاشی‌هایش ادای احترام می‌کند.

مضمون نقاشی‌های مانگَن اغلب مناظر روستایی، پیکرهای برهنه، چشم‌اندازهای مدیترانه و لحظاتی از زندگی خانوادگی و همچنین طبیعت بیجان بود.

مانگَن پس از آموزش نزد "گوستاو مورو" هنرمند امپرسیونیست برای همیشه در عین حال که به امپرسیونیسم وفادار ماند، تلاش کرد موضوعات شاد را را برای بیان احساسات خود برگزیند.

در موزه امپرسیونیست‌های شهر "ژیوِرنی" نمایشگاه "مانگَن، شور رنگ‌ها" با نمایش برخی از آثار او، مسیر این هنرمند را که از دوستان "هانری ماتیس" نقاش بزرگ امپرسیونیست هم بود، برای تماشا به نمایش گذاشته است.

تاکید آثار به نمایش‌آمده بر دوره‌ای است که مانگن در آثارش نوعی استعداد و خلاقیت در انتخاب رنگ‌ها را نشان می‌دهد. دوره‌ای که "فوویسم" در نقاشی شهرت دارد.

"هانری مانگَن" در سال 1874 در پاریس به دنیا آمد و از سال 1889 تصمیم گرفت که به طور جدی به دنبال هنر برود.

به همین دلیل دوره‌های آموزش نقاشی را در مدرسه هنرهای دکوراتیو به مدت چهار سال از 1890 تا 1894 گذراند. همانجا هم با "آلبرت مارکه" و "ژرژ رائول" از هنرمندان همدوره خود آشنا شد.

مانگن در همین مدرسه با ماتیس ملاقات کرد که در طی سالها میان این دو دوستی و الفتی در کنار همکاری ایجاد شد.

چند سال پس از آن مانگن به همراه نقاشان همراه خود به جنبش "فوویسم" در نقاشی پیوست.

اما "فوویسم" چیست؟

"فوویسم" در واقع مکتب گروهی از نقاشان فرانسوی بود که در آثار خود رنگ‌های تند و نامتعارف و شکل‌های ساده‌شده به کار می‌بردند و از سه‌بعدی نمایی و همچنین کارهای سایه روشن پرهیز می‌کردند.

"فوویسم" از نخستین سبک‌های نقاشی در جنبش‌های پیشتاز هنر اروپا بود که بین ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۸ در فرانسه پا گرفت و تا جنگ جهانی اول ادامه یافت. در واقع "فوویسم " به معنی بهره گیری جسورانه و نا متعارف از رنگ است که در قرن بیستم در فرانسه ، توسط  سه نقاش آن دوره "هانری ماتیس" ، "مانگن" و "مارکه" ایجاد شد .

وقتی 13 نفر از نخستین نقاشان "فوویست" در نمایشگاه "سالن پاییز سال ۱۹۰۵" آثارشان را در پاریس به نمایش گذارند، با واکنش تند منتقدان آن دوره روبرو شدند.

بخش عمده‌ای از آثار "هانری مانگَن" که در نمایشگاه "ژیوِرنی" به نمایش آمده نیز مربوط به همین دوره فوویسم است.

"والِری رِیس" ، مسئول برگزاری نمایشگاه "مانگَن، شور رنگ‌ها" درباره این نمایشگاه به بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه چنین می‌گوید:"این نمایشگاه، مانگَن، شور رنگ‌ها واقعا از یک تمایل برای به وجود آوردن امکان کشف یا بازکشف آثار یک نقاش پدید آمد که برای مردم بسیار کمتر از بقیه هنرمندان زمان خود شناخته شده است، چون آثار او در کلکسیون‌های عمومی وجود ندارد، اما او یکی از اصلی‌ترین نمایندگان فوویسم است، این جریان هنری که به شکل‌هایی می‌شود گفت نتیجه روند آزادشدن رنگ‌هاست که توسط نقاشان امپرسیونیست آغاز شده بود و خوب در ژیورنی ما تصمیم گرفتیم خودمان را بر روی سالهای ابتدایی فعالیت هنری او متمرکز کنیم، از آثار دوران جوانی او که به آثار هنرمندان امپرسیونیست و همچنین نقاشان سبک نَبی بسیار نزدیک است تا زمان جنگ جهانی اول، زمانی که مانگن به سوئیس می‌رود و این دوره یک وقفه جدی در مسیر کاری او محسوب می‌شود. به هرحال این نمایشگاه یادآور دوره فوویسم در آثار مانگن است، جنبشی که در واقع اولین آوانگارد هنری بزرگ در قرن بیستم بود."

"والِری رِیس" همچنین می‌گوید که در این نمایشگاه بیش از 90 اثر از مانگن مربوط به دوره‌ای ویژه از فعالیت هنری او به نمایش گذاشته شده است:"در این نمایشگاه دقیقا 92 اثر از مانگن به نمایش گذاشته شده که شامل نقاشی‌های رنگ روغن و همچنین کارهای آبرنگ و طراحی‌ها و همچنین طراحی با جوهر بر روی کاغذ است."

هرچند فقط حدود ۹۰ تابلو از او را در این مجموعه به نمایش گذاشته‌اند، اما ویژگی آنها این است که کمتر دیده شده است چون این آثار توسط کلکسیونرهای آمریکایی، روس و سوئیسی بسیار بیشتر خریده شده تا موزه های فرانسوی.

والِری رِیس در مورد نحوه جمع‌آوری این آثار به بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسهچنین می‌گوید:"از زمانی که قرار شد ایده برگزاری این نمایشگاه اجرایی شود، به منظور تمرکز روی نخستین سالهای فعالیت‌های هانری مانگن، می‌دانستیم که باید در پی آثار او از سال 1888 یا 89 تا 1914 باشیم و این نخستین عامل تعیین کننده در انتخاب آثار بود. در این مسیر امکان ملاقات با شاگردان و افراد خانواده او و همچنین کلکسیونرهایی که آثار او از این دوره را داشتند، فراهم آمد. این افراد همچنین ما را مطلع کردند که می‌توانیم دیگر آثار او مربوط به این دوره را از کجا بیابیم. البته پیامی برای انستیتوهای عمومی در فرانسه و خارج از این کشور فرستادیم که آثاری از مانگن مربوط به این دوره را داشتند. آثاری که برای ما جالب بود."

مانگن یکی از ۶ هنرمند شناخته شده سبک فوویسم است. هرچند عده ای معتقدند او فرزند فراموش شده این سبک است. زیرا که در آنچه از هنر قرن بیستم می گویند ظاهرا مانگن عقب تر از بقیه ایستاده است. شاید بسیار عقب تر از نقاشانی چون "هانری ماتیس"

اما این روزها در سالن های آبی، زرد و قرمز موزه امپرسیونیسم در شهر ژیورنی می‌شود گفت نمایشگاه آثار مانگن زنگ نخستین بازبینی مجدد آثار او را به صدا درآورده است.

 

بِکِت همچنان در پاریس می‌ماند

نمایش "عشق اول" ساموئل بکت در پاریس
نمایش "عشق اول" ساموئل بکت در پاریس http://www.lesdechargeurs.fr

با پایان فصل تعطیلات در فرانسه، این روزها پاریس خود را برای بازگشت فعالیت‌های هنری و فرهنگی آماده می‌کند. 

بسیاری از نمایشگاه‌ها و سالن‌های تئاتر از حالا برنامه‌های خود را برای ماه سپتامبر آینده اعلام کرده‌اند که در این برنامه سعی می‌کنیم هربار تعدادی از این آثار را معرفی کنیم.

در تئاتر "له دشارژور" هم قرار است نمایشی از ساموئل بکت اجرا ‌شود.

"عشق اول" که در واقع نخستین رمان ساموئل بکت بوده، روی صحنه تئاتر رفته است.

نمایشنامه‌نویس و نویسنده ایرلندی که 28 سال از مرگش می‌گذرد، آثار بسیاری به زبان فرانسه از خود به جای گذاشته است.

بکت را خالق آثار نهیلیستی می‌دانند، هرچند او خود همواره گفته بود که هیچ‌کس مضمون واقعی نوشته‌های او را درنیافت. آثار او که خیلی زود در جرگه آثار کلاسیک جهان قرار گرفته، از مباحث جدی مورد بحث در ادبیات جهان است و هرساله گروه‌های نمایشی بسیاری این آثار را به روی صحنه می‌برند. بکت خود نیز در زمان زندگی برخی آثار نمایشی‌اش را کارگردانی کرده بود.

اگر به آثار ساموئل بکت علاقه دارید و ساکن پاریس یا فرانسه هستید، پیشنهاد می‌کنیم در ماه سپتامبر سری به این تئاتر بزنید.

نمایش فیلم "پوست خر" در جشنواره تابستانه "ویلِت"

جشنواره سینمایی "ویلِت" در پاریس
جشنواره سینمایی "ویلِت" در پاریس http://www.rfi.fr

امسال بیست و هفتمین دوره جشنواره سینمایی تابستانه  "ویلِت" که در پاریس و در فضای باز برگزار می‌شود؛ مضمون "سر میز" را به عنوان موضوع اصلی خود انتخاب کرد. هدف از این کار تشویق آماتورهای هنر هفتم و علاقمندان به این سوژه بود.

فیلم‌های این جشنواره بر صفحه نمایش 33 در 22 متری آن در پارک "ویلِت" در شهر پاریس به نمایش درمی‌آید. این، بزرگترین صفحه نمایش در میان دیگر جشنواره‌های فضای باز در اروپا محسوب می‌شود.

هرچند با توجه به حوادث تروریستی اخیر، به گفته "فابریک نینون" مدیر این جشنواره، امسال شرایط امنیتی حاکم بر آن نسبت به سال‌های گذشته بیشتر بود و بالاخره روز یکشنبه 20 اوت/ 29 مرداد پایان یافت.

آخرین فیلمی هم که در این جشنواره به نمایش درآمد فیلم "پوست خر" از "ژاک دِمی" بود.

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
  • 08:45
  • 08:53
  • 09:56
  • 15:40
  • 09:08
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.