جوایز "بریتز" که هر ساله در بریتانیا به "بهترینها"ی موسیقی داده میشود، فرصت خوبی است برای بهتر فهمیدن گرایشهای موسیقی مردمپسند و انتخاب و سلیقۀ بازار. جایزههای "بریتز" در بریتانیا کم و بیش معادل جوایز "گرَمی" آمریکاست. امسال خانم دوآ لیپا، خوانندۀ ٢٢ سالۀ آلبانیاییتبار، با برنده شدن جایزۀ بهترین هنرمند زن سال، ستارۀ اصلی مراسم بود.
چهارشنبهشب – ٢١ فوریه/٢ اسفند – سی و هشتمین مراسم اعطای جوایز موسیقی "بریتز" در ورزشگاه ٢٣هزار نفری "او۲ آرِنا" که یکی از بزرگترین سالنهای سرپوشیدۀ اروپاست، برگزار شد. "او۲ آرِنا" در شرق لندن، در نزدیکی رودخانۀ تایمز قرار دارد.
با توجه به جایگاهی که موسیقی انگلیسی – آمریکایی در دنیای امروز دارد، جوایز بریتز نه تنها انعکاس بازار موسیقی در بریتانیا که نشانگر قابل اعتمادی برای گرایشهای سلیقۀ عام در سطح بینالمللی است. زمانی البته این "سلیقۀ عام" با آمار فروش صفحه نمایش داده میشد اما اینک تعداد "کلیک" و حال و هوای دنیای مجازی معیار اصلی است.
برندگان جوان
خانم دوآ لیپا که امسال مرکز توجه همۀ رسانهها بود با این که تازهکار است به "کلیک"های میلیاردی دست یافته و در نتیجه نمایندۀ بسیار مهمی برای موسیقی انگلیسی به حساب میآید.
امسال به طور کلی جوایز بریتز تازهکاران را به سابقهدارها ترجیح داد و چهرههایی که از چند سال قبل شهرت و اعتباری یافتهاند – مثل اِد شیران – دست از پا درازتر و بدون جایزه به خانه بازگشتند.
در کنار دوآ لیپا، آقای استورمزی، رپخوان انگلیسی به عنوان بهترین هنرمند مرد سال انتخاب شد و جایزۀ بهترین هنرمند خارجی (غیرانگلیسی) هم به رپخوان آمریکایی کِندریک لامار تعلق گرفت.
گذشته از جوان بودن برندگان، در میان گزیدههای سال ٢٠١٧ گرایشی کلی به خانوادۀ موسیقیهای رَپ و تکنو دیده میشود در حالی که مثلاً سال قبل، شخصیت دیوید بویی که تازه از دنیا رفته بود بر تمامی مراسم بریتز سایه انداخته بود. به طور کلی در سالهای گذشته گرایشهای سنتیتر و حضور موسیقیهای متمایل به فولک و کانتری آمریکایی و همچنین راکِ به اصطلاح "پیشرو" محسوستر بود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید