جنون هنر معاصر در نمایشگاه و بازار بین المللی "فیاک" در پاریس
نتشر شده در:
گوش کنید - ۱۴:۲۲
چهل و پنجمین نمایشگاه و بازار بینالمللی هنر معاصر پاریس (فیاک/FIAC)، روز پنجشنبه ١٨ اکتبر/٢۶ مهر، برای مدت چهار روز برگزار شد و صاحبان گالری، هنرمندان، مجموعه داران و خریداران آثار هنری از چهار گوشۀ جهان، زیر گنبد شیشه ای سالن بزرگ عمارت زیبای "گراند پاله"، به دنبال کشف پدیده های تازۀ هنری در قلب این نمایشگاه، گرد هم جمع شدند.
"فیاک" در کنار نمایشگاه "بازل" سوییس و نمایشگاه "فریز" لندن، یکی از سه رویداد بزرگ هنری و یکی از بازارهای مهم سالانۀ هنر معاصر در جهان قلمداد می شود که گزیده ای از برترین آفرینشهای هنری، از ابتدای قرن بیستم تا کنون را به نمایش میگذارد.
این نمایشگاه، امسال از همراهی برنامههای ویژهای چون "فستیوال پرفورمنس فیاک"، نمایش فیلم، شعرخوانی و کنفرانسهایی پیرامون هنر مدرن نیز برخوردار بود.
امسال ٧۵ هزار نفر از این نمایشگاه بازدید کردند و ١٩۵ گالری از ٢٧ کشور جهان، در فیاک حضور یافته و پاریس را برای به نمایش گذاشتن برترین آثار هنری خود انتخاب کردند.
بیش از ١۴ هزار نفر از سرشناسترین مجموعه داران جهان، امسال به فیاک دعوت شده بودند که از میان آنها افرادی چون "فرانسوا پینو" و "برنارد آرنو" که در بازار هنر از شاخص ترینها هستند، پیش از تمام مدعوین ویژه، از این نمایشگاه بازدید کرده و به خرید آثار هنری پرداختند. پس از آنها نوبت می رسید به میهمانان افتخاری و بعد میهمانان معمولی که صبح چهارشنبه ١٧ اکتبر و ٢۴ ساعت پیش از گشایش درهای "گراند پاله" به روی عموم، از فیاک بازدید کردند.
در خارج از "گراند پاله" هم در مکان هایی چون "پُتی پاله"، "باغ توییلری"، "میدان واندوم"، "میدان کنکورد"، "موزۀ ملی دولاکروا" و خیابان "وینستون چرچیل"، تعدادی از آثار هنری و بیش از ۴٠ مجسمه و چیدمان بزرگ، در بخش ویژهای با عنوان "فیاک، خارج از دیوارها" به نمایش عموم گذاشته شد که این بخش نخستین بار در سال ٢٠٠۶، به این نمایشگاه افزوده شد.
شاخص ترین اثر هنری در بخش "فیاک، خارج از دیوارها"، به چیدمانی در مقیاس وسیع در میدان واندوم پاریس، کار مشترکی از دو هنرمند مشهور اسکاندیناوی با نام هنری "Elmgreen & Dragset" اختصاص یافته بود.
آنها در این چیدمان، ١٠٠ ستارۀ دریایی برنزی را در اطراف میدان واندوم به طور پراکنده نصب کرده بودند که با مجسمه ها و آثار تاریخی شهر، در تضاد قرار می گرفت.
این دو هنرمند، هدف خود را از این چیدمان، یادآوری تأثیرات نگرانکنندۀ زیستمحیطی ناشی از تغییرات آب و هوا و نیز توانایی انسان برای بقا و پیشرفت، علیرغم بزرگترین مشکلات زندگی، عنوان کردهاند، زیرا طی ده های گذشته، این موجودات مرموز و جادویی به خاطر تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا، با خطر نابودی روبرو شده اند.
از سوی دیگر، بنا به روایت افسانه ها، ستاره های دریایی بازتاب و انعکاسی از ستارگان آسمان در دل اقیانوس هستند که به طور غریزی، قادر به حرکت و درک جهان اطراف خود می باشند؛ آنها توانایی زنده ماندن و احیای خود در سخت ترین شرایط را دارند، که از ویژگیهای نمادین آنها به شمار می رود.
خانم "جنیفر فلِی" مدیر فیاک، دربارۀ این اثر، به رادیو بین المللی فرانسه گفت: « این ستارههای دریایی برنزی، گویی به دنبال جزر و مد دریا، به همراه موجی عظیم، به پاریس و میدان "واندوم" رسیده اند». وی افزود که این اثر، موضوع گرم شدن زمین یا گرمایش جهانی را به چالش می کشد و تأکید کرد که امسال در فیاک، آنچه که در طرح ها و ایده های هنرمندان، ما را تحت تأثیر قرار می دهد، میزان تعهد اجتماعی آنها، دربارۀ موضوعاتی چون هویت و نیز محیط زیست است».
امسال هم مثل سال های گذشته، گالری های برجسته ای چون "ماکس هتزلر" از آلمان، "ماسیمونینی" از ایتالیا و "گاگوزیان" از فرانسه، در "فیاک" حضور یافته و به معرفی و نمایش آثار استعدادهای نوظهور پرداخته بودند.
یکی از برجسته ترین و شاعرانه ترین آثار راه یافته به این نمایشگاه، توسط گالری "گاگوزیان" به نمایش گذاشته شده بود؛ این اثر چیدمانی مبتکرانه از "کاتارینا گروس/ Katarina Grosse" هنرمند آلمانی است که در زمان اقامت خود در "ویلا مِدیچی" در رُم، تنۀ درختان کاجی را که ٢٠٠ سال پیش توسط "ژان اوگوست دومینیک اَنگر/Jean Auguste Dominique Ingres" نقاش فرانسوی کاشته شده بودند، جمعآوری و رنگآمیزی کرده است. او در این چیدمان، به طبیعت بیجان، روحی تازه بخشیده و به تعبیری به بازنگری و ویرایش تاریخ هنر پرداخته است. برای این اثر که قرار است توسط موزه ای خریداری شود، ۵٠٠ هزار دلار قیمت گذاشته شده است.
غالب آثار راه یافته به این نمایشگاه، القا کنندۀ حس تعلیق، سرگشتگی، نوستالژی و مِلانکولی انسان معاصر هستند.
از جملۀ این آثار، می توان به خودنگاره (سلف پرتره) ای از "جورج بَزِلیتز/ George Baselitz" هنرمند ٨٠ سالۀ آلمانی، اشاره کرد که توسط گالری "Skarstdt" معرفی شده و ١٫٢ میلیون دلار قیمت دارد. این اثر، یک نوع وارونگی سیال را به تصویر میکشد و با رنگهای قرمز و نارنجی تند، درد و رنج های زمان را به طور توأمان، هم به یاد میآورد و هم از یاد میبرد.
با فاصلۀ کمی از این اثر، گالری دیگری، سه عکس رنگی را در ابعاد بزرگ، از عکاسی اسپانیایی به نام "پیلار آلباراسین/Pilar Albarracin" به نمایش گذاشته است که هریک از این عکسها، زنی را در لباس فِلامنکوُ به طور معلق در فضا نشان میدهند؛ زنانی که چون تکه گوشتی به طور وارونه از طناب آویزان شدهاند و همزمان حسی از اسارت و رقصی سبکبار را القا می کنند؛ گویی زمان مُرده است و مکان چیزی نیست جز بقایای پوسیدۀ یک خواب.
از دیگر آثار حضوریافته در "فیاک"، که بیننده را به طور هولناکی میخکوب میکند، کاری است از "ژیدون روبین/Gideon Rubin" هنرمند اسرائیلی که توسط گالری "Karsten Greve" معرفی شده است.
این نقاشی رنگ روغن که "دختر، ماسک شیمیایی و عروسک" نام دارد، دختری را نشان می دهد که ماسک شیمیایی بر صورتش زده و کالسکۀ عروسکی را که صورت ندارد، با خود از میان ویرانه های پر غبار می کشاند.
این هنرمند که در آثارش غالباً پرترههایی فاقد صورت را به تصویر میکشد، در جستجوی بیان روایی ویژه ای است که بتواند بدون بازنمایی هویتی مشخص، بیننده را به همذات پنداری با آنچه که می بیند وادار نماید.
اما گرانقیمتترین اثر حاضر در "فیاک"، مجسمه ای برنزی است به نام "پرندۀ خورشیدی" ساختۀ هنرمند اسپانیایی "خوان میرو"، که به قیمت ۶ میلیون یورو به فروش رفت.
این مجسمۀ سورئالیستی، همچون سایر آثار این هنرمند، مرز میان واقعیت و رویا را در هم می شکند.
هنر معاصر را میتوان هنر سنتزهای منحصر به فرد هر شخص دانست؛ آثاری که از هیچ نظام فکری واحد و افق آرمانی پیروی نمیکنند. هنر معاصر گنگ و پیچیده است و جنون انسان معاصر را بازمینمایاند.
"جورجو آگامبِن" فیلسوف ایتالیایی می گوید: «معاصر، کسی است که نگاهش را به زمان خود میدوزد، اما نه برای مشاهدۀ روشناییها، بلکه برای درک تمامی تاریها و تیرگیها».
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید