دسترسی به محتوای اصلی
راهِ ابریشم

مروری بر آثار "فوجیتا" هنرمند بزرگ ژاپنی در پاریس

نتشر شده در:

تابلوی رؤیای من - ١٩٤٧
تابلوی رؤیای من - ١٩٤٧ RFI/ PERSIAN
تبلیغ بازرگانی

خانۀ فرهنگ ژاپن در پاریس، نمایشگاه ویژه‌ای را تا تاریخ ١٦ مارس، به مروری بر آثار "فوجیتا" نقاش و تصویرگر برجستۀ ژاپنی اختصاص داده است.
این نمایشگاه که "فوجیتا، دستاورد یک عمر" نام دارد، با تأکید بر اهمیت پاریس در تحول و دگرگونی سبک آثار این نقاش بزرگ، ٣٧ اثر شاخص از این هنرمند را که گزیده‌ای از ٦٠ سال آفرینش هنری اوست، بر اساس توالی تاریخی و در پنج بخش جداگانه به نمایش گذاشته است.

خودنگاره اثر "فوجیتا - ١٩٤٣
خودنگاره اثر "فوجیتا - ١٩٤٣ Photo: RFI / Persian

در این نمایشگاه، ١٠ اثر از "فوجیتا" که بین سال‌های ١٩٣٠ تا ١٩٤٠ در آمریکای لاتین و ژاپن خلق شده‌اند و نیز دو نقاشی که متعلق به زمان جنگ هستند، برای نخستین بار در پاریس به نمایش گذاشته شده‌اند.

"تسوگوهارو فوجیتا" در تاریخ ٢٧ نوامبر ١٨٨٦ در توکیو به دنیا آمد. او در ۵سالگی پدرش را که پزشک ارتش سلطنتی ژاپن بود از دست داد؛ از کودکی آموختن زبان فرانسه را آغاز کرد و پس از اتمام تحصیلات خود در رشتۀ نقاشی در دانشگاه هنرهای زیبای توکیو، تنها رویایی که در سر می پرواند رفتن به پاریس بود. تا اینکه سرانجام در سال ١٩١٣ و هنگامی که ٢٧ سال داشت به پاریس رفت و در منطقۀ "مونپارناس" که محل تجمع هنرمندان آن زمان بود، در نزدیکی آتلیۀ "آمادئو مودیلیانی" که بعدها به یکی از نزدیکترین دوستان او تبدیل شد، سکونت گزید. چیزی نگذشت که تحت تأثیر ملاقات و همنشینی با هنرمندان مشهوری چون "پیکاسو" و آشنایی با مکتب کوبیسم، هر آنچه را که تا آن زمان در زمینۀ هنر آموخته بود از یاد برد و به خلق آثاری مدرن و آوانگارد روی آورد.

با شکل‌گیری "مکتب پاریس" کمی پیش از جنگ جهانی اول که جنبش‌های نقاشی مدرن را دربر می گرفت و پاریس را به مرکز جهانی هنر پیشرو مبدل ساخته بود، "فوجیتا" در کنار هنرمندانی چون "آمادئو مودیلیانی" و "هنری ماتیس" در جایگاه یکی از ستارگان این مکتب قرار گرفت.

طبیعت بی‌جان - پاریس ١٩٢١
طبیعت بی‌جان - پاریس ١٩٢١ Photo: RFI / Persian

او در ژوئن سال ١٩١٧، نخستین نمایشگاه نقاشی انفرادی خود را در پاریس برپا کرد و با به نمایش گذاشتن ١١٠ نقاشی آبرنگ با سبکی که تلفیقی از هنر ژاپن و سبک گوتیک بود، تحسین همۀ هنرمندان به ویژه پیکاسو را برانگیخت.

فوجیتا با در هم شکستن مرز میان هنر شرق و غرب و به کار گیری رنگ‌های روغنی روشن و شفاف با قلم‌مویی ظریف بر زمینۀ عاجی رنگ نقاشی‌های خود، موفقیتی چشمگیر و جهانی به دست آورد.

"جنگ گربه‌ها" اثر فوجیتا - ١٩٤٠
"جنگ گربه‌ها" اثر فوجیتا - ١٩٤٠ Photo: RFI / Persian

او در اوایل دهۀ ١٩٣٠ پاریس را ترک گفت و پس از سفری دو ساله به آمریکای لاتین به ژاپن رفت و سرانجام با بازگشت به پاریس، در سال ١٩۵٠ ملیت فرانسوی را دریافت کرد و تحت تاثیر بازدید از کلیسای شهر "رَنس" در شمال شرقی فرانسه، در سال ١٩۵٩ به مذهب کاتولیک روی آورد و نام تعمیدی "لئونارد" را به خاطر علاقۀ ویژه ای که به "لئوناردو داوینچی" داشت برای خود برگزید که از آن پس موضوع و تِم غالب بر آثار و نقاشی‌های او نیز رنگ و بویی کاملاً مذهبی به خود گرفت.

آثار "فوجیتا" دوره های مهم تاریخی پیش از آغاز جنگ جهانی اول تا سال‌های پس از جنگ جهانی دوم را دربر می‌گیرد و آینۀ تمام‌نمایی از گذاری تاریخی و جغرافیایی را پیش روی ما قرار می‌دهد.

"به زودی بازمیگردم " اثر "فوجیتا - ١٩۵۶
"به زودی بازمیگردم " اثر "فوجیتا - ١٩۵۶ Photo: RFI / Persian

آنچه سبک منحصر به فرد "فوجیتا" را از سایر هنرمندان زمان خود متمایز می‌کند، درهم آمیختن عناصر سنتی شرقی و تکنیک آب مرکب نقاشی‌های ژاپنی با جریان‌های مدرن هنری است.

در نقاشی‌های او شاهد وجهی روایی هستیم که با به کارگیری سایه‌ها و خطوطی نرم و ظریف و نیز قرار دادن رنگ‌های صدفی و شفاف به طور لایه لایه، گویی مجسمه‌هایی ساخته‌شده از عاج را به تماشا نشسته‌ایم.

در کافه - ١٩٤٩
در کافه - ١٩٤٩ Photo: RFI / Persian

"فوجیتا" برای به تصویر کشیدن اندام شخصیت‌های آثار خود، از پیکره‌های "میکل آنژ" و "رودن" و آثار نقاشانی چون "دیه گو وِلاسکِز" الهام می‌گرفت. همچنین سفر او به کشورهای آمریکای لاتین مانند مکزیک و پِرو، منجر به پیدایش نوعی رئالیسم مردم‌نگارانه در نقاشی‌های وی شد.

از سوی دیگر، ترکیب‌بندی و رنگ‌آمیزی تیره و تاریک نقاشی‌های وَهم‌آلودی که "فوجیتا" در زمان جنگ کشیده است، یادآور آثار "دولاکروا" نقاش مشهور فرانسوی در قرن نوزدهم است.

"برادران ما در سایپان تا زمان مرگ وفادارند" - اثر "فوجیتا" - ١٩٤۵
"برادران ما در سایپان تا زمان مرگ وفادارند" - اثر "فوجیتا" - ١٩٤۵ Photo: RFI / Persian

پس از جنگ جهانی دوم، جهان هنری "فوجیتا" به کلی دگرگون شد و او در آثار خود به بازنمایی شادی کودکان در آرمانشهری عاری از جنگ و سرشار از صلح و آرامش پرداخت.

"فوجیتا" واپسین سال‌های عمر هنری خود را وقف موضوعات و مضامین مذهبی نمود و در این راستا هنرمندان بزرگ ایتالیایی در زمان رنسانس و حتی قرون وسطی را الگوی خود قرار داد. از شاخص‌ترین آثار او در این دوره می‌توان به تابلوی "پرستش" اشاره کرد که درسال ١٩٦٣ کشیده شده است و در آن نمادها و نشانه‌های مذهب کاتولیک با توجه ویژه‌ای به جزئیات به چشم می‌خورد.

"پرستش" اثر "فوجیتا" - ١٩۶٣
"پرستش" اثر "فوجیتا" - ١٩۶٣ Photo: RFI / Persian

"فوجیتا" پیش از مرگ، طراحی و ساخت کلیسای کوچکی را نیز به نام خود در شهر "رَنس" به پایان رساند. او در ٢٩ ژانویۀ ١٩٦٨ به علت ابتلا به بیماری سرطان در زوریخ درگذشت و در فرانسه کشوری که به آن عشق می ورزید به خاک سپرده شد.

وی از نخستین هنرمندان ژاپنی است که به شهرتی بین‌المللی دست یافت و حتی بسیار گفته می شود که "فوجیتا" فرانسوی‌ترین هنرمند ژاپنی است؛ چنانکه او خود نیز گفته بود: «من در زندگی به دو چیز عشق می‌ورزم، یکی نقاشی و دیگری پاریس».

" ٤٨ ثروت‌ فرانسه" - اثر "فوجیتا" -١٩۶٠
" ٤٨ ثروت‌ فرانسه" - اثر "فوجیتا" -١٩۶٠ Photo: RFI / Persian

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
  • 08:45
  • 08:53
  • 09:56
  • 15:40
  • 09:08
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.