"فستیوال شهر آوینیون" و آخرین کار امیر رضا کوهستانی

یکی از این نمایش ها، "بازجوئی"، آخرین آفرینش "امیر رضا کوهستانی، کارگردان تئاتر است که در میان تئاترروها در فرانسه و در اروپا از سرشناسی خوبی برخوردار است. او و گروهش، گروه تئاتر مهر، در روزهای 21 تا 24 ژوئیه ، در تئاتر"بنوآ 12" ، یکی از مکان های برگزاری فستیوال آوینیون، "بازجوئی" را ارائه می دارند.

در این نمایش سخن از ماجرائی می گوید که در زندگی "سامانه" و در خوابگاه دانشجوئی اش رخ داد. شب سال نو بود و او در حالی که تنها در خوابگاه مانده بود، صدای مردی را در درون اتاق دوستش "ندا" می شنود. بعد ها خبر تجاوز در همه جا می پیچید. اما دوزاده سال بعد و در حالی که ندا به سوئد مهاجرت کرده، سامانه همچنان به بازجوئی طولانی اش و پاسخ هائی که دیگر نمی تواند تغییرشان دهد و در او احساس گناه به وجود آورده اند، می اندیشد.

امیر رضا کوهستانی که در 18 سالگی با دیدن نمایشی در یک پارک که از تآثیرات جنگ سخن می گفت و هنرپیشگانش با مردم گفتگو برقرار می کردند، به این هنر کشیده شد و به گروه تئاترمهر پیوست. او بی درنگ به کار نوشتن نمایشنامه پرداخت. نخستین نمایشنامه اش "و روز هرگز نیامد" نام داشت که پروانه نمایش نگرفت. امیر رضا کوهستانی پس از رفتن به "منچستر" در انگلستان و فرا گیری "تئاترمستند" ، به تهران بازگشت و پس از آن نمایش هایش از جمله "قصه های در گوشی"، "رقص روی لیوان ها" ،" در میان ابرها" "خون خشک و سبزی تازه" و "کوارتت" نامش را بر سر زبانها انداخت.

بازگردیم به فستیوال. در بخش "این" (درون) و یا رسمی فستیوال که از روز 6 تا 24 ژوئیه برگزار می گردد، 51 نمایش گنجانده شده که 11 تای آن شامل تجربه های مختلط می شود یعنی در آنها تئاتر، رقص، سیرک ونمایش های دیگر در هم آمیخته شده اند. در میان آنها 26 نمایش دیده می شوند که برای نخستین بار اجرا می گردند و نمایش های برگرفته از شاهکارهای ادبی از جمله "برادران کارامازوف" جای برجسته ای پیدا کرده اند. "ارواح مرده"، اثر گوگول، یکی دیگر آثار ادبیات روس است که توسط "کیریل سربره نیکوف" به روی صحنه آورده می شود. اثری که به دلیل مرگ نویسنده اش در سال 1852 نیمه تمام ماند. "نفرین شدگان" ، بر گرفته از فیلم لوکینو ویسکونتی که آن هم با الهام از داستان "فیودور داستایوسکی" "جن زدگان" ساخته شده بود، یکی دیگر از نمایش های معتبر امسال است.

در میان تم هائی که امسال دیده می شوند، مسئله "ناتوانی سیاسی و سیاستمداران" و همچنین افزایش پوپولیسم (عوام گرائی) و ملی گرائی است که با وضعیت جهان همخوانی دارد.

نمایش ماراتون وار 12 ساعته امسال کاری است به نام "کتاب جهان" اثر "روبرتو بولانو"، کارگردان شیلیائی .
باز هم به رقص جای مهمی در میان نمایش های فستیوال آوینیون داده شده و 7 نمایش رقص پیش بینی شده است .
در پایان، خواننده پاپ کانادائی-آمریکائی، روفوس وین رایت، اپرای "پریما دونا" را اجرا می کند که در سال 2009 آفریده شد.

در بخش حاشیه ای یا "آف" (برون)، که گروه های تئاتر حرفه ای و آماتور، جدا از مدیریت رسمی فستیوال، آن را برگزار می کنند، امسال بیش از1092 کمپانی 1416 نمایش پانتومیم، رقص، چیده مان و رویدادهای مربوط به تئاتر را ارائه خواهند کرد.

گفتنی است که از سال 2008 به این سو، فستیوال "آوینیون" با همکاری "انستیتوی عالی تکنیک های نمایش" آثار پایان سال تحصیلی دانشجویان نهاد های مختلف در گیر در آموزش نمایش های زنده را به شرکت کنندگان در فستیوال ارائه می دارند.

فستیوال تئاتر آوینیون یکی از معتبرترین فستیوال های تئاتر دنیاست و توسط "ژان ویلار" و همکاران دیگرش، زیر عنوان "هفته هنرهای دراماتیک در آوینیون" در سال 1947 آغاز به کار کرد و از همان آغاز ایوان "شهر پاپ ها" را صحنه خود قرارداد، در واقع هدفش علاقمند کردن جوانان و آن افرادی بود که هرگز به تئاترتوجهی نمی کردند و آن را متعلق به نخبگان می دانستند. اعضای گروه تئاترکه در میانشان نام چهره فراموش نشدنی این هنر، "ژرار فیلیپ" دیده می شود، با حمایت و همکاری بسیار نزدیک مردم شهر توانستند با بیرون کشیدن نمایش از صحنه تئاترهای متعارف و بردن آن به مکان های غیر متعارف، شمار بزرگی از تماشاگران رابه این شهر بکشانند و به این شمار بیافزایند. آنها توانستند مردم را با آثاری چون "سید" اثر "کرنی"، "ریچارد دوم" اثر شکسپیر و "پرنس هامبورگ" اثر "کلیست" آشنا کنند.

از سال 1964 به بعد"ژان ویلار" تصمیم گرفت درهای فستیوال را به روی هنرهای دیگر نیز بگشاید. در نتیجه رقص و سینما را هم به آن افزود و از کارگردانان سینما هم برای طراحی صحنه دعوت به عمل آورد. او به شمار مکان های نمایش در شهر افزود و مدت این رویداد هنر را به چهار هفته افزایش داد.

پس از مرگ ژان ویلار در روز 28 مه 1971 ، دستیار او "پل پوو" مشعل را به دست گرفت و اشکال دیگر فرهنگی را به آن افزود. از جمله اجرای آفرینش های موسیقی، تئاتر کودکان، شعر و کتاب خوانی، جلسات بحث...

این خلاصه ای از تاریخ تحول بخش "این" یا درون و یا بخش رسمی فستیوال بود. بخش "آف" یا بخش غیر رسمی با نمایش "ناپالم" اثر "آندره بندتو" در سال 1968 در حاشیه فستیوال آغاز شد. هم زمان ، نمایش " پایاس با سینه های برهنه" در خیابان اجرا گردید و رسوائی به بار آورد و مقامات شهر را بر این داشت که نمایش آن را ممنوع سازند. اما نظر به اینکه این نمایش ها مصادف شده بود با انقلاب دانشجوئی و کارگری در فرانسه، این بخش اهمیت پیدا کرد و هم اکنون در بیش از 100 مکان مختلف برگزار می گردد.