قتل عام ۱۲۶۹ نفر در روستای کرهاله

هفته نامه لوموند در شماره این هفته خود یک تحلیل خیلی طولانی در مورد قتل عام کرهاله که در سال ۱۹۷۹ رخ داد، نوشته است.

چهل سال پس از این رخ داد تاریخی، رد پای یکی از افرادی که گفته می‌شود دستور قتل عام مردان روستای کرهاله را صادر کرد، در هلند پیدا شده است.

در تاریخ ۲۰ آوریل سال ۱۹۷۹، هزار و دویست و شصت مرد در روستای کرهاله در استان کنر که در شرق افغانستان واقع شده، کشته شدند.

گفته می‌شود مردان این روستا به دستور صدیق عالمیار یکی از وزرای مقتدر آن وقت قتل عام شدند. وی با حفیظ الله امین رئیس جمهوری افغانستان در آن زمان رابطه نزدیکی داشت.

برخی از شاهدان عینی می گویند که مردان روستای کرهاله به توطئه علیه حزب دموکراتیک خلق افغانستان که حزب حاکم در آن زمان بود، متهم شدند و سپس همه به دستور صدیق عالمیار قتل عام شدند.

قتل عام کرهاله در زمان جنگ میان دولت کمونیستی افغانستان و مخالفان این دولت یعنی مجاهدین فقط چند ماه قبل از حمله شوروی به این کشور صورت گرفت.

هر چند که تا کنون قتل عام کرهاله مورد قضاوت هیچ دادگاهی در افغانستان و یا در بیرون از این کشور قرار نگرفته اما، دادگاهی در هلند رد پای صدیق عالمیار را گه گفته می‌شود دستور قتل عام کرهاله را صادر کرده، پیدا کرده است. این دادگاه قصد دارد صدیق عالمیار را محاکمه کند.

صدیق عالمیار، چهل سال پس از قتل عام مردان کرهاله بازنشسته شده و در هلند زندگی می‌کند.

برای پیدا کردن افرادی که در قتل عام کرهاله دست داشتند چند ماه پیش در افغانستان آغاز شده بود و سر انجام گفته می‌شود رد پای مردی به نام صدیق عالمیار، مردی که دستور این قتل عام را صادر کرده در هلند پیدا شده است.

صدیق عالمیار در شهر روتردام هلند زندگی می کند و در منزل خود را به روی بازرسانی که در مورد این قتل عام تحقیق می‌کنند، باز می‌کند و سلام می‌گوید. چهره این مرد نسبت به چهل سال پیش تغییر کرده ولی به گفته برخی، او همان فردی است که دستور قتل عام کرهاله را صادر کرده است.

در زمان دولت کمونیستی افغانستان، قتل عام کرهاله یکی از فاجعه بار‌ترین رخ داد های بود که در اثر آن نیمی از مردم روستای کرهاله که مخالف رژیم بودند، توسط سربازان دولت وقت کشته شدند.

پس از قتل عام کرهاله، نیرو‌های شوروی وارد افغانستان شدند تا به سربازان دولت وقت کمک کنند.

پس از جنگ دولت کمونیستی افغانستان با مجاهدین، جنگ‌های دیگری در افغانستان اتفاق افتادند و هنوز هم جنگ در این کشور پایان نیافته، اما تا کنون هیچ کس به جرم کشتن مردم در افغانستان محاکمه نشده است.

یکی از دادگاهای هلند،در پی بررسی قتل عام کرهاله بوده و ده سال است که می‌کوشد پای صدیق عالمیار را  به دادگاه بکشد. گفته می‌شود این دادگاه تا کنون شواهدی نیز به دست آورده.

رحمان بهاری در زمان قتل عام کرهاله ۱۶ سال داشته و این گونه رخداد را تعرف می‌کند: «مجاهدین به یک کاروان سربازان دولتی حمله کرده بودند و تعداد زیادی از آن‌ها را کشته بودند. پدرم ملا بود اما ما نه از مجاهدین و نه از دولت وقت حمایت می‌کردیم. شب قبل از حادثه، مجاهدین و نیرو‌های دولتی در اسد آباد مرکز کنر با هم می‌جنگیدند. صبح آن شب، جسد افراد کشته شده در رود خانه روستا شناور بودند. مردم روستا آن روز به مساجد پناه برده بودند.

ما هم به مسجد پناه برده بودیم وقتی سربازان دولت وارد شدند. آن‌ها از مردان خواستند که از مسجد بیرون بروند. زنان مخالفت کردند و گفتند چرا مردان باید بیرون بروند. سربازان در پاسخ گفتند که فرمانده آن‌ها می‌خواهد با مردان صحبت کند.

آن روز من هم با پدرم از مسجد بیرون آمدم اما یکی از سربازان گفت که برگردم. تمام پسران همسن من از مسجد بیرون شدند. من قدم بلند نبود و فکر می‌کنم همین موضوع آن روز مرا از مرگ نجات داد.

زنان در مسجد گریه می‌کردند و من از پنجره مسجد بیرون را نگاه می‌کردم. صدیق عالمیار را دیدم که از ماشین پیاده شد و به طرف سربازان رفت. آن‌ها با کلاشنیکف مردان را که پدرم هم در جمع آن‌ها بود، در بیرون از مسجد نشانه رفته بودند. چون زنان گریه می‌کردند نشنیدم که آیا صدیق عالمیار به سربازان چیزی گفت یا نه اما، ناگهان آن‌ها به همه شلیک کردند.

چشمانم را بستم و در آغوش مادرم گریه کردم. نمی‌دانم چقدر طول کشید تا صدای شلیک گلوله‌ها فرو بنشیند اما وقتی دوباره چشمانم را باز کردم، صدیق عالمیار هنوز آنجا بود. خشاب اسلحه سربازان را بررسی می‌کرد تا اطمینان حاصل کند که همه سربازان شلیک کرده اند. دو تن از آن‌ها به مردم شلیک نکرده بودند. محافظان شخصی صدیق عالمیار به دو سرباز شلیک کردند.»

تمامی اهالی روستای کرهاله یک سال پس از قتل عام به پاکستان مهاجرت کردند. حال، چهل سال پس از قتل عام کرهاله، گفته می‌گود که دیوان بین‌المللی دادگستری سازمان ملل متحد در پی مجازات این قتل عام است. صدیق عالمیار در سال ۲۰۱۵ چند ماه در هلند زندانی شد و تحقیق در مورد دست داشتن وی در قتل عام کرهاله ادامه دارد. برای تشکیل پرونده وی، بازپرسان هلندی با ۷۵ شاهد این رخداد صحبت کرده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که گفته‌های شاهدان و صدیق عالمیار قانع کننده نیستند.

لوپوئن در شماره این هفته خود تحلیلی در مورد مهاجرت در سال‌های اخیر در آلمان نوشته است. به نوشته این هفته نامه، در سال‌های اخیر بحث و گفتگو در مورد موضوع مهاجرت توجه همه را به خود جلب کرده اما واژه «مهاجر» معنی پیشین خود را از دست داده زیرا مردم به دلایل کاملاً متفاوت شهر و دیار خود را ترک می‌کنند و نمی‌توان همه را مهاجر خواند. به طور مثال، افرادی که برای پیدا کردن کار صورت قانونی به کشور دیگری مهاجرت می‌کنند وضعیتشان با گارگران غیر قانونی فرق می‌کند. بر اساس تحلیل این هفته نامه، واژه «مهاجر» سردرگمی ایجاد می‌کند و باید هر کدام از این موارد را از همدیگر تفکیک کرد.

هفته نامه اوبس مطلبی در مورد کاپیتالیزم نوشته و رابطه آن را با موضوع نظارت دولت بر مردم و به خصوص پرونده ادوارد اسنودن بررسی کرده است. این هفته نامه می‌نویسد که دولت آمریکا اسنودن را خیانت کار می‌پندارد. بر اساس تحلیل این هفته نامه، نظارت دولت کاپیتالیستی آمریکا باعث شده اسنودن محکوم به حبس ابد شود و به روسیه پناه ببرد. این هفته نامه اضافه می‌کند که در کنار نظارت کاپیتالیستی، نظارت کمونیستی نیز وجود دارد.

اکسپرس در یک تحلیل فرمان جدید رئیس جمهوری آمریکا برای فرستادن نیرو‌ به خلیج فارس را مورد مطالعه قرار داده است. بر اساس تحلیل این هفته نامه، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا پس از تحریم بانک مرکزی ایران تصمیم گرفته است برای تقویت نیرو‌های نظامی خود در خلیج فارس و در حمایت از عربستان سعودی، نیرو‌های بیشتری را به این منطقه بفرستد. گفته می‌شود فرستادن نیرو‌های جدید به درخواست عربستان سعودی و امارات متحده عربی صورت گرفته است.