لیبراسیون: سناریوی متهم ساختن روسیه به مسموم کردن جاسوس روس به اختراع سناریوی سلاح های کشتار جمعی با هدف اشغال عراق شباهت دارد

فیگارو، روزنامه راست گرای فرانسه، سرمقاله و چندین صفحه از شماره امروز خود را به ولادیمیر پوتین و انتخابات ریاست جمهوری روسیه که فردا برگزار می شود تخصیص داده است.

در سرمقاله این روزنامه آمده است ولادیمیر پوتین برخی را در مغرب زمین مسحور خود و برخی را منزجر از خود می کند، تحسین برخی و نفرت برخی دیگر را برمی انگیزد و به این ترتیب میان افراد مختلف اختلاف می اندازد. کافی است نام ولادیمیر پوتین در یک میهمانی شام دوستانه برده شود، تا همه چیز بر باد رود. پوتین برای عده ای تجسم و نماد قدرتمندی است. او مرد عمل است. گستاخ و بی شرم اما جسور و بیباک است، سرد اما کارآمد و کاردان است.

نویسنده سرمقاله می گوید نمی توان این امر را که ولادیمیر پوتین مقام و منزلت و غرور را به روسیه بازگردانده است، انکار کرد. روسیه بازگشت خود را به صحنه بین المللی مدیون او است اما باید منتظر ماند و دید که آیا توانمندی و اهمیت بازیافته این کشور واقعی و پایدار یا غیر واقعی و گذرا است. به هیچوجه روشن و مبرهن نیست که آیا رئیس جمهوری روسیه کشورش را به سبک رفیقش "شی جین پینگ"، رئیس جمهوری چین، برای کشمکش ها و جنگ و جدال های آتی آماده می سازد یا نه.

فیگارو می نویسد، در نظر عده ای پوتین این "تزار شکست ناپذیر" زمان ما، تجسم "اهریمنی" فعال در عرصه جهانی است. به نوشته این روزنامه، کسانی که تحت ﺘﺄثیر "گرایش ریاکارانه جهانی شدن فرخنده" قرار دارند، از فهم مفهوم "قدرت ناسیونالیسم و وطن پرستی" روس ها ناتوانند. این افراد فراموش کرده اند که دیپلماسی پیش از آنکه به معنای تبادلات میان نمایندگان دولت ها باشد، به معنای مناسبات سیاسی میان دولت ها است. آنها این موضوع را نیز فراموش کرده اند که پوتین از نقاط ضعف اروپائیان در عرصه جهانی بهره می برد و قدرت می گیرد. کشوری مانند روسیه که میزان تولید ناخالص داخلی آن به اندازه تولید ناخالص داخلی ایتالیا است، به زحمت قادر به کسب تفوق جهانی است.

نویسنده سرمقاله می گوید در هنگامه مباحثاتی که میان صاحبان دو اندیشه و دو طرز تفکر افراطی یعنی میان آنان که ولادیمیر پوتین را مظهر اقتدار و آنان که وی را شیطان مجسم می پندارند، بر پا است، صدای کلام متوازن به زحمت شنیده می شود.

نویسنده فیگارو می افزاید با تمام این احوال، ما امید بسته بودیم که مناسبات پر کشمکش با روسیه به روابطی مسالمت آمیز مبدل گردد اما با ماجرای مسموم شدن جاسوس سابق، سرگئی اسکریپالِ روس، روابط خوب اروپای شرقی و غربی را از صحنه به در کرد و در چنین اوضاع و احوالی دوره دیگری از ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین آغاز می شود.

لیبراسیون، روزنامه چپ گرای فرانسه، مقاله ای دارد در مورد مسمومیت جاسوس سابق، سرگئی اسکریپال و دخترش در خاک بریتانیا و اخراج ٢٣ دیپلمات روس از این کشور. نویسنده مقاله سناریوی دیگری نیز برای تشریح و توجیه این ﻣﺳﺄﻟﻪ فرض کرده است. او می نویسد با وجود آنکه بریتانیا متعهد شده است که در آینده با روسیه سرمایه گذاریهای بسیار بزرگی در زمینه انرژی انجام بدهد اما از آنجا که پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا جایگاه ترزا می در عرصه جهانی بسیار کم اهمیت شده و موقعیت او در حزب خود نیز متزلزل گشته، می توان سناریویی تصور کرد که نخست وزیر بریتانیا با توسل به آن قصد دارد در کِسوت رهبرِ جنگ سرد نوینی ظاهر شود. نویسنده می گوید در این سناریوی فرضی، ترزا می با یک تیر دو نشان می زند. از یک سو، با تقلید از روش روس ها در ترور و سوء قصد، سرگئی اسکریپال، و دخترش را مسموم و بعد انگشت اتهام را به سوی روسیه دراز می کند، از سوی دیگر، خودش را از شرّ بیست و سه سرباز روس بر روی صفحه شطرنج خلاص می سازد. به نوشته لیبراسیون، این سناریو شدنی و قابل تصور است و به اختراع سناریوی سلاح های کشتار جمعی برای مستولی شدن بر عراق شباهت دارد.

از سوی دیگر، لوموند، روزنامه میانه روی فرانسه، می نویسد ولادیمیر پوتین میخواهد به هر قیمتی بر مسند قدرت باقی بماند. پوتین از این موضوع به خوبی آگاه است که آینده اش در گرو تواناییش در فرو نشاندن اعتراضات است و به همین دلیل پس از گذشت هجده سال از نخستین پیروزیش در انتخابات ریاست جمهوری، وی باز هم انجام یک همه پرسی کنترل شده را به یک همه پرسی منصفانه و صادقانه ترجیح میدهد. لوموند معتقد است که مطمئناً ولادیمیر پوتین از هجدهم مارس پنجمین دوره ریاست جمهوری خود را آغاز خواهد کرد و برای شش سال متمادی در رﺃس قدرت قرار خواهد گرفت.