ویدا حاجبی تبریزی درگذشت

در سال های ١٣٤٠ ویدا حاجبی جلب اندیشه های جنبش چریکی آمریکای لاتین شد و سپس به فعالیت سیاسی در چارچوب سازمان چریک های فدایی خلق ایران روی آورد. او در بازگشت به ایران دستگیر و در سال ١٣۵١ زندانی شد و پس از تحمل ٦ سال حبس در جریان انقلاب ١٣۵٧ از زندان آزاد شد. کتاب خاطرات او تحت عنوان "داد و بیداد" روایت این دوره از زندگی ویدا حاجبی در زندان های ساواک است.

با روی کار آمدن رژیم مذهبی در ایران و آغاز دور جدیدی از سرکوب در این کشور، ویدا حاجبی همانند بسیاری دیگر از مبارزان و فعالان سیاسی مخالف حکومت ایران راهی تبعید در پاریس شد. در نخستین سال های این دوره، ویدا حاجبی با همکاری ناصر مهاجر در گروه "جناح چپ اکثریت" سازمان فدائیان خلق ایران فعالیت های مبارزاتی اش را پی گرفت. انتشار شماری مطالعه و بررسی از جملۀ نشریۀ "آغازی نو" از ثمرات این دوره از فعالیت های سیاسی و فرهنگی ویدا حاجبی است.

ویدا حاجبی در واپسین سال های عمرش بیشتر به عنوان نویسنده، پژوهشگر و فعال مدنی مستقل دلبستگی های خود را به ایران و مسائل آن حفظ می کرد. مرگ نابهنگام یگانه فرزندش، رامین، در ٢٢ اردیبهشت ١٣٩٤ ضایعه و غمی بزرگ و غیرقابل تحمل برای او بود.