کشتی بی ناخدای دولت فرانسه در امواج نارضایتی ها

لوموند نوشته است که رئیس جمهوری فرانسه  نگران است که به مناسبت سومین تظاهرات "جلیقه زردها" که قرار است شنبه آینده برگزار شود از نو خشونت های گسترده کل کشور را دربربگیرد و کسانی که، به گفتۀ رئیس جمهوری فرانسه، تنها هدف شان "شکستن یا کشتن" است اعتراض های به حق مردم را تحت الشعاع خود قرار بدهند. با این حال، رئیس جمهوری فرانسه احیای دوبارۀ مالیات بر ثروت را منتفی خوانده، هر چند احیای این مالیات اینک از خواسته های مهم تظاهرکنندگان است و دو تن از وزرای کابینۀ دولت فرانسه نیز با بازگشت این مالیات موافقت کرده اند.

لوموند در خصوص اعتراض های جاری فرانسه با "بُنوآ آمون" مصاحبۀ مفصلی انجام داده است. در این مصاحبه نامزد حزب سوسیالیست فرانسه در آخرین انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعتراض های جاری این کشور را به جنبش های موسوم به "بهار عربی" تشبیه کرده و با استقبال از آنها، اعتراض های جاری را بستر تقویت چپ در کشور دانسته است.      

روزنامۀ چپ گرای لیبراسیون که علاوه بر سرمقاله خود مطالب عمدۀ شمارۀ امروز خود را به این عقب نشینی دولت و گسترش نارضایتی های اجتماعی در این کشور اختصاص داده، از دولت فرانسه به عنوان کشتی بی ناخدا یاد کرده و نوشته است که اعتراضات جاری در فرانسه علیه فقر با همدردی و همبستگی مردم این کشور روبرو شده است، هر چند این جنبش هنوز از سازمان و رهبری روشن برای شرکت در مذاکره با قدرت برخوردار نیست.

لوران ژوفرن، سرمقاله نویس لیبراسیون جنبش جلیقه زردها را در بُعد اجتماعی برابری طلب و پیشرو خوانده و گفته است که رئیس جمهوری فرانسه که در حال حاضر خود را پنهان کرده به زودی ناگزیر خواهد شد در صف اول تقابل جاری ظاهر شود و برای پایان دادن به بحران جاری راه حلی پیشنهاد کند.

لیبراسیون در مطلبی دیگر بعید دانسته که عقب نشینی دولت به خاموش کردن اعتراض ها جاری کمک کند. زیرا، معترضان که در وهلۀ نخست علیه فقر و بی عدالتی به میدان آمده اند اکنون خواستار برقراری مجدد مالیات بر ثروت هستند که رئیس جمهوری فرانسه پس از روی کار آمدن لغو کرد. معترضان همچنین خواستار افزایش حقوق حداقل و مستمری بازنشستگان بر اساس نرخ تورم هستند.

"آلن دوآمل" مفسر و روزنامه نگار سرشناس فرانسوی در تحلیلی در نشریۀ لیبراسیون منشاء اعتراض های جاری فرانسه را خطاهای متدولوژیک رئیس جمهوری این کشور، امانوئل ماکرون، دانسته که در آن ملاحظات اقتصادی بر ملاحظات سیاسی دائماً چیرگی دارند.

دانیل کوهن بندیت از رهبران جنبش مه ۶٨ فرانسه نظر مثبتی دربارۀ اعتراض های جاری فرانسه ندارد و قیاس آنها را با جنبش مه و ژوئن ۱٩۶۸ فرانسه مع الفارق دانسته و گفته است که جنبش مه ۶۸ حضور یک ژنرال در قدرت را نشانه گرفته بود، در حالی که جنبش جلیقه زردها خواستار حضور یک ژنرال در قدرت است.  به همین خاطر دانیل کوهن بندیت جنبش "جلیقه زردها" را یک جنبش اقتدارگرا می داند.

با این نظر شانتال مُوف  فیلسوف چپگرای بلژیکی مخالف است. او گفته است که اعتراضات جاری فرانسه مخالفت با سیاست رسمی است که می تواند به پوپولیسم راست یا پوپولیسم چپ منتهی شود. شانتال مُوف پیش بینی کرده که نظر به جهت گیری و محتوای اعتراض های جاری فرانسه، جنبش موسوم به "جلیقه زردها" که اینک بخش های دیگری از این کشور را تحت تاثیر خود قرار داده به یک جنبش پوپولیستی چپ منجر شود.

لیبراسیون در مطلب دیگری تأکید کرده است که جنبش اعتراضی جاری فرانسه برای سندیکاهای این کشور فرصتی طلایی است که قصد دارند با اتکاء به آن مناسبات قدرت خود را با رئیس جمهوری این کشور به ویژه پس از اصلاح قانون کار تغییر بدهند.

فیگارو روزنامۀ راست گرای صبح پاریس نیز عناوین و مطالب اصلی خود را به عقب نشینی حکومت فرانسه در مقابل موج نارضایتی ها اختصاص داده و ابراز نگرانی کرده که اعتراض های جاری حقیقتاً به احیای مالیات بر ثروت بیانجامد. سرمقاله نویس فیگارو از اعتراض های جاری به عنوان قیام مالیاتی یاد نموده که قصدش، به گمان سرمقاله نویس این روزنامه، بازگرداندن مالیات بر ثروت نبوده است.

فیگارو همچنین مصاحبه ای انجام داده است با "اگزاویه برتارن" از رهبران راست لیبرال و رئیس منطقه "هوت-دو-فرانس" که گفته است : فرانسوی ها ذله شده اند، آنها می خواهند که از طریق کارشان زندگی کنند و این وظیفۀ رئیس جمهوری است که اکنون کشور را از بن بست خارج سازد. "اگزاویه برتران" تأکید کرده است که خطر آشوب کشور را تهدید می کند. او گفته است : آنچه در فرانسه روی داده اتفاقی گذرا نیست، بلکه جنبشی است که از اعماق برمی خیزد و تمام کشورها را درمی نوردد. "اگزاویه برتران" در پایان افزوده است : کشوری که له شدن طبقات متوسط خود را در نظر نمی گیرد به کژراهه می رود و می تواند گرفتار نیروهای افراطی شود.