آلمان و فرانسه یک «عهدنامۀ همکاری و همگرائی» تازه امضاء کردند

عهدنامۀ تازه میان آلمان و فرانسه بر پایۀ همکاری میان دو کشور، همگرائی آنان را گسترش می‌دهد. این همگرائی با اتخاذ موضع واحد در بارۀ موضوعات گوناگون مورد بحث در اتحادیۀ اروپا، تحکیم همکاری های نظامی با انجام ماموریت‌های مشترک و نیز هماهنگ کردن قواعد و روند‌های جاری در دوسوی مرز برای تسهیل مناسبات است.

برآمدن فزایندۀ حکومت‌های ناسیونالیستی و «اروپا گریز»، نظیر مجارستان، لهستان و ایتالیا، در بطن اتحادیۀ اروپا، انگیزۀ اصلی تدارک و امضاء این عهدنامه میان فرانسه و آلمان است. پشتیبانی دو کشور از «چندجانبه گرائی» در برابر گرایش‌های «انزوا گرایانه و نیز یک جانبه گرائی» سبب دیگر فراهم آوردن این عهدنامه است.

آنگلا مرکل هنگام امضاء این پیمان گفت «در همۀ کشورهای [اتحادیۀ اروپا] ناسیونالیسم [و] عوام گرائی رو به رشد گذاشته و در سراسر جهان چندجانبه‌گرائی رو به افول نهاده و برای نخستین بار یکی از کشورهای عضو، اتحادیۀ اروپا را ترک می‌کند». از همین رو ما باید «با عزم راسخ تر و نگرشی روشن تر نسبت به آینده» بنگریم.

امانوئل ماکرون نیز تاکید کرد که «فرانسه و آلمان باید به مسئولیت خود عمل کنند و راه دست یافتن به اهداف بزرگ، حاکمیت واقعی و محافظت از مردم را نشان دهند».

این عهدنامه با پایه گذاری یک «شورای کارشناسان اقتصادی فرانسه آلمان»، در جهت تدوین سیاست‌ها و یافتن راه حل‌های مشترک در زمینه‌های اقتصادی گام برمی‌دارد. سیاست‌ها و راه حل‌هائی که از سوی دو کشور به اتحادیۀ اروپا عرضه می‌شود. تحکیم روابط و روندها در منطقۀ پولی یورو و نیز برقراری مالیات بر فعالیت گروه‌های بزرگ «جهان وب» از جمله موضوعاتی که اینک در دستور کار اتحادیه قرار دارد و پاریس و برلن کوشش می‌کنند در بارۀ آنها موضع واحدی اتخاذ کنند.

در زمینۀ نظامی، با برقراری دفاع متقابل، در صورت تجاوز خارجی هر یک از دو کشور به حمایت از دیگری خواهد شتافت و علاوه بر گسترش همکاری‌های عملیاتی و اجرای ماموریت‌های مشترک، دو کشور بویژه در توسعۀ صنایع نظامی مشارکت خواهند کرد.

در زمینۀ همگرائی فرا مرزی، هدف این عهدنامه فراهم ساختن شرایط حقوقی و اجتماعی در دو سوی مرز میان دو کشور به نحوی است که ساکنان این منطقه در هر دو سو همانند شهروندان ملی آن کشور بتوانند به فعالیت‌های حرفه‌ای بپردازند و از حقوق و مزایای پیش بینی شده استفاده کنند.

برپایۀ این عهدنامه فرانسه از اعطای یک کرسی دائمی به آلمان در شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت می‌کند.

امضای این پیمان تازه میان آلمان و فرانسه از سوی برخی دیگر کشورهای اروپائی به پشت کردن این دو کشور به تصمیمات اتحادیه اروپا تعبیر شده است. با این حال، از نظر پاریس و برلن، تلاش‌های برخی اعضاء اتحادیه در کُند کردن همگرائی اروپا و گاه در جهت وارونۀ آن، برای کشورهائی که به تحکیم نهادهائی اروپائی دلبسته‌اند چاره دیگری نمی‌گذارد.

از هفته‌ها پیش، رهبران راست افراطی و نیروهای «حاکمیت گرا» در فرانسه با اظهار نظرها و انتشار اخبار کاملاً نادرست به تخطئۀ این عهدنامه پرداخته‌ و نسبت به خطرات «خیالی» آن هشدار می‌دهند.

برخی در اظهار نظرهای خود ادعا کرده‌اند که فرانسه با امضاء این عهدنامه، دو منطقۀ «آلزاس و لورن را تحت قیمومت آلمان قرار می‌دهد»، و پاریس «آلمان را شریک کرسی دائمی خود در شورای امنیت سازمان ملل متحد» می‌کند و یا فرانسه با پیوستن به این عهدنامه «هویت و حاکمیت خود را از دست می‌دهد».

در پاسخ به اینگونه اظهارات، کاخ ریاست جمهوری فرانسه در بیانیه‌ای انتشار اینگونه شایعات را «شرم آور» خواند و «کوشش برای برافروختن آتش رقابت میان آلمان و فرانسه را اقدام در جهت تخریب تلاش های صورت گرفته برای آتشی و صلح» میان دو کشور توصیف کرد.