آمریکا و روسیه در رقابت در روز دوم فستیوال کن
دو فیلم در برنامه امروز هفتادمین فستیوال کن گنجانده شده که یکی "اتاق شگفتیها" ساخته "تاد هینز" کارگردان آمریکائی، و دیگری "بدون عشق" ساخته "آندره ی ایزویاگنتسیف" کارگردان روسی است که از نخستین فیلم خود "بازگشت"، در سال ٢٠٠٣ جوایز معتبر "ونیز" و "کن" را ربوده است.
نتشر شده در:
گزارش شهلا رستمی از جشنواره سینمایی کن
"تاد هینز" که ما در گذشته فیلمهای اورژینال بسیاری را از او دیده بودیم و "ولوت گلد ماین" وی در سال 1998 در کن جایزه کمک به کشف هنری را ربود، با فیلم "اتاق شگفتیها" برگرفته از رمان "خاموشی برق" اثر "برایان سلزنیک" که الهامبخش "اسکورسیزه" در فیلم "هوگو کابره" هم بود، به بخش مسابقهای فستیوال کن بازمیگردد.
این فیلم داستان یک پسر دوازده ساله را به تصویر می کشد که پس از مرگ تصادفی مادر، به جستجوی پدری برمیآید که مادرش نمی خواست در مورد او سخنی بگوید.
"تاد هینز" این بار هم در پرداخت خود بسیار تخیل و تازگی به وجود میآورد؛ بدین معنا که دو داستان را به موازات یکدیگر قرار می دهد که یکی در سال 1927 و دیگری در سالهای 1070 رخ می دهد. این دو داستان که دو شخصیت نافرمانبردار و مستقل یک خانواده را بیان میکند، یکی سیاه و سفید و دیگری، یعنی ماجرای معاصر تر، رنگی فیلمبرداری شده اند. "تاد هینز"، گرچه دو شخصیت دختر و پسر را برمیگزیند، اما در بخشهائی که قرار است این دو شخصیت یکدیگر را بیابند، به گونه ای یک کپی رنگی را به روی یک کپی سیاه و سفید قرار می دهد.
به جز این ترفندهای تکنیکی، فیلم چندان راه دوری نمی رود و نمی توان آن را برجسته ترین اثر این کارگردان دانست.
برعکس "آندره ی ایزویاگنتسیف" کارگردان روسی، در "بدون عشق"، بازهم وفادار به موضوع مورد علاقه خویش یعنی معضلات خانوادگی در جو جامعه فراکمونیست روسیه و واژگونی بسیاری از معیارها، فیلم خود را با پلانهای فوقالعاده و با هوشمندی بسیار به پیش می برد.
او از پدر ومادر جوانی سخن می گوید که در حال جدا شدن هستند و هیچ رحمی به پسر بچه 10 ساله خود نمی کنند. صحنه های رنج این پسر بچه که هیچ جائی در این خانواده ندارد، هیچ محبتی نمی بیند و دائم شاهد بگو و مگوی خشن والدینش است گلوی بیننده را می فشارد.
فیلم "ایزویاگنتسیف" اشک به چشم نمی آورد بلکه خشمگین و سنگین بیننده را از سالن بیرون می راند.
او بدون این که خواسته باشد مانیفستی ضد طلاق و رفتار والدین در برابر فرزندانشان بدهد، به خوبی تعمقی ژرف در بیننده به وجود می آورد.
البته اکنون بسیار برای گمانهزنی زود است ولی شاید بتوان گفت که این فیلم سزاوار جوایز مهم است.
به هر رو "آندره ی ایزویاگنتسیف" کارگردان وهنرپیشه روسی که در سال 2003 شیر طلائی فستیوال ونیز را برای فیلم "بازگشت" ربود و پس از آن جایزه ویژه هیأت داوران بخش نوعی نگاه را در سال 2011 برای فیلم "النا" از آنِ خود کرد، با فیلم "طرد" در سال 2007 وارد بخش مسابقهای کن شد. او همچنین جایزه بهترین سناریو را در سال 2014 برای فیلم "لویاتان" در بخش مسابقهای فستیوال کن ربود.
"آندری زویاگینتسیف"، در آغاز به تآتر میاندیشید و از این رو در چند نمایش بازی کرد. اما سرانجام در 22 سالگی تصمیم گرفت "سیبری"، زادگاه خود را ترک کرده در مسکو ساکن شود؛ در آنجا وارد یک مدرسه بسیار وزین تآتر شد و چند نمایش تجربی را به روی صحنه آورد.
در آغاز سالهای 90، "آندری زویاگینتسیف"، آوانتورا" ساخته آنتونیونی را دید و شیفته آن شد. سپس با دیدن فیلم های "اورسن ولز"، "ویسکونتی" و "اریک رومر" به سوی سینما کشیده شد.
"آندری زویاگینتسیف" گرچه به کار تآتر ادامه می داد اما در کنار آن چند فیلم تبلیغاتی هم ساخت. در سال 2000 با ساختن سه بخش از یک سریال در تلویزیون روسیه پدیدار شد؛ پس از آن به تشویق تهیه کننده این سریال نخستین فیلم بلند داستانی خود "بازگشت" را ساخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت و جایزه شیر طلائی فستیوال ونیز را برایش به ارمغان آورد.
سه سال بعد، با فیلم "طرد" به بخش مسابقه ای فستیوال کن راه یافت و هنرپیشه مرد آن، "کنستانتین لاوروننکو" توانست جایزه بهترین بازیگر را از این فستیوال دریافت کند.
"آندری زویاگینتسیف" پس از ساختن یک فیلم کوتاه، با فیلم بلند "النا" به فستیوال کن بازگشت و همانگونه که گفته شد، جایزه ویژه هیأت داوران بخش نوعی نگاه را از آنِ خود کرد؛ فیلمی بی نهایت دقیق و خوشساخت که از انگیزه و تلاش یک زن برای پاسداری از رفاه و آینده خانواده اش سخن میگفت.
"آندری زویاگینتسیف" درسال 2014 با "لوایاتان"، تلخی زندگی کسانی را به تصویر می کشید که در کنار دریای "بارنتس" و بخشی از قطب شمال زندگی می کنند و نمادی می شوند برای سخن گفتن از ره گمکردگیها و سرخوردگیها.
به هر رو"آندره ی ایزویاگنتسیف"، کارگردان مورد علاقه من، کارگردانی است که افزون بر کیفیت فیلم هایش، سبک و رنگ خاصی را به کار میبندد که پس از مدتی چون فیلم های "الکساندر ساکورف" وشماری کارگردان دیگر قابل شناسائی است.
از خبرهای دیگر جشنواره سینمایی کن این که امروز بخش "هفته منتقدین" که فیلم "تهران تابو" ساخته "علی سوزنده" در آن کنار یازده فیلم دیگر به رقابت گذاشته شده، کار خود را آغاز میکند.
هفته منتقدین" که امسال برای پنجاه و ششمین بار برگزار میشود، پس از دیدن 1700 فیلم کوتاه و 1250 فیلم بلند، 11 فیلم را برای بخش اصلی خود برگزیده که 6 تای آنها نخستین فیلم و 5 فیلم دیگر دومین فیلم کارگردانانشان هستند.
13 فیلم کوتاه هم برگزیده شده که ده تای آنها در بخش مسابقه ای و 3 فیلم دیگر در بخش نمایش ویژه شرکت داده شدهاند.
ریاست هیأت داوران این بخش را "کلبر مندوسا فیلیو" کارگردان برزیلی برعهده دارد که سال گذشته فیلمش "آکواریوس" در بخش مسابقهای فستیوال کن شرکت داشت.
این ژوری جوایز "نسپرسو" را که مبلغ آن 15,000 یوروست به یک فیلم بلند، جایزه "کشف فرانس 4" را به یک فیلم بلند خلاق و نو گو و نیز جایزه "کشف لیکا سینه" را به یک فیلم کوتاه خواهد داد.
"هفته منتقدین" از روز 18 تا 26 مه جریان خواهد داشت.
قصیده گلمکانی، کارگردان ایرانی
در پایان اشاره به پرسشی بکنم که با "قصیده گلمکانی" کارگردان جوان ایرانی در مورد چگونگی کار "شورت فیلم کرنر" یا مکانی برای فیلمهای کوتاه فستیوال کن مطرح کردم و از او خواستم در مورد چگونگی شرکت در این بخش که همه ساله کارگرانان جوان ایرانی در آن بسیار دیده می شوند توضیح دهد.
گفتنی است که یکی از فیلم های کوتاه قصیده گلمکانی، "برزخ" در این "شورت فیلم کورنر" نشان داده می شود و آخرین فیلمش "آگهی فروش"، جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره فجر را ربود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید