ادای احترام روزنامههای امروز فرانسه به "آرتا فرانکلین"، آوازه خوان نامدار آمریکایی
روزنامههای امروز فرانسه عنوان اصلی صفحه نخست و چندین صفحه داخلی خود را به درگذشت "آرتا فرانکلین"، آوازه خوان، ترانه سرا و پیانیست مشهور آمریکایی، ملقب به "ملکه سول" و "لیدی سول" تخصیص دادهاند. تمامی این روزنامهها عکسهایی از او در صفحه نخست و صفحات داخلی خود چاپ کردهاند. علاقه روزافزون فرانسویان برای شناخت تبار و اجداد خود، از دیگر مطالب مهم روزنامههای امروز فرانسه است.
نتشر شده در:
فیگارو، روزنامه راستگرای فرانسه، نوشته است، "آرتا فرانکلین" به عقیده چندین نسل از دوستداران موسیقی، بزرگترین آوازه خوان تمام قرون و اعصار بود. این روزنامه، درباره چگونگی آغاز فعالیت هنری آرتا فرانکلین نوشته است که او همانند دهها خواننده مرد و زن آمریکایی، "موسیقی سول" که ریشه در موسیقی کلیسایی دارد، آموزش موسیقی را از کلیسا آغاز کرد. آرتا به اصرار پدرش که کشیشی سرشناس در میشیگان ملقب به "مردی با صدای یک میلیون دلاری" و از یاران "مارتین لوترکینگ" و هواداران "جنبش حقوق مدنی" بود، گام در عرصه خوانندگی گذاشت. مادر آرتا که آوازه خوان "گاسپل" که گونهای از موسیقی کلیسایی است بود، هنگامی که او ده سال داشت از دنیا رفت.
آرتا فرانکلین در ١٤ سالگی نخستین آلبوم خود را که شامل سرودهای مذهبی بود، تحت نظارت پدرش منتشر کرد؛٨ ساله بود که توسط "جان هَموُند" موسیقیدان، منتقد موسیقی و مدیرهنری بنام آمریکایی که او را "الماسی نتراشیده" توصیف کرده بود، کشف شد. در پی این آشنایی کمپانی بزرگ نشر آثار موسیقی "کلمبیا رکوردز" با آرتا فرانکلین قرارداد بست. جان هَموُند که کاشف استعدادهای درخشان دیگری چون "باب دیلان" بود، آرتا را به خواندن ترانههایی در سبک "بلوز"، "جاز" و "دووُپ" سوق داد.
آرتا فرانکلین در مجموع ۳۳ آلبوم موسیقی در استودیو ضبط کرد. تا به حال ٧۵ میلیون صفحه گرامافون او در جهان به فروش رسیده است که بالاترین میزان فروش صفحه گرامافون خوانندگان زن در تمام اعصار است.
روزنامه اومنیته، نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، نوشته است که "آرتا فرانکلین" که در نهم آوریل ١٩۶۸ در مراسم تشییع جنازه "مارتین لوترکینگ" ترانه خواند، همواره مدافع برقراری عدالت و آزادی بود و به تعهدات خود پایبند ماند. او برای آخرین بار در نوامبر سال ٢۰١٧ در ضیافت بنیاد "التون جان"، برای مبارزه با ایدز بر روی صحنه رفت.
روزنامه چپگرای لیبراسیون نوشته است که صدای آسمانی "آرتا فرانکلین" در آلبومهای او برای همیشه ضبط و ثبت شده است. آرتا فرانکلین همچنین صدای هواداران حقوق زنان و حقوق مدنی بود.
در مقاله لیبراسیون آمده است که آرتا فرانکلین به نماد شهوتانگیزی هم مبدل گردیده بود؛ اگرچه خود او این موضوع را رد میکرد.
به نوشته این روزنامه، آرتا فرانکلین با خواندن سرودهای مذهبی وارد دنیای موسیقی شد اما بعدها زیبایی خارج از تصور صدایش و شور و هیجان موسیقی "گاسپل" که در کلیساهای آمریکائیان آفریقاییتبار طنین میافکند، به سوی ستایش شهوترانی در عین حفظ تقوا، پارسایی و وفاداری متمایل گشت.
روزنامه میانهروی لوموند، "آرتا فرانکلین" را "روح موسیقی سول" خوانده است. به نوشته این روزنامه، او نخستین هنرمندی است که میزان فروش آلبومهایش بیش از میزان فروش آلبومهای "الویس پریسلی" است.
آرتا فرانکلین با صدایی با وسعت چهار اُکتاو و مبارزاتش برای حصول حقوق مدنی، شکوفایی فرهنگ و آزادسازی زنان از قیومت موجود در فرهنگ و آداب آمریکائیان آفریقاییتبار، احترام برانگیز است.
اینک به روزنامه فیگارو بازگردیم که یکی دیگر از مقالههای خود را به شیفتگی فرانسویان برای شناخت نژاد و تبار خود از راه انجام آزمایشهای ژنتیک اختصاص داده است. به نوشته این روزنامه، در سالهای اخیر چندین سایت آمریکایی که میتوان آنها را به فیسبوک ژنتیکی تشبیه کرد و نیز چندین شرکت خارجی دیگر، به منظور ارائه چنین خدماتی ﺗﺄسیس شده است.
در ادامه مقاله فیگارو آمده است که تحقیقات ژنتیکی امروزه بُعد نوینی یافته است. روش کار بدینگونه است که یک آزمایشگاه "توالی یابی ژنتیکی"، با انجام آزمایش سادهای بر روی آب دهان فرد متقاضی، "ژنوتیپ" او را با فهرستی از افراد شناختهشدهای که دارای ترکیب ژنتیکی مشابهی با وی هستند، برایش میفرستد. با وجود این، انجام چنین آزمایشاتی در فرانسه در بخش خصوصی و بر روی کودکانی که از طریق فناوری کمک باروری متولد شده اند، قدغن است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید