انتخابات بدون رقیب برای ولادیمیر پوتین با انتقاد و واکنش سرد نهادهای بین‌المللی و کشورهای غربی روبرو شد

سازمان امنیت و همکاری اروپا که بطور معمول بر رای گیری‌های برگزار شده در کشورهای عضو نظارت می‌کند در گزارشی که روز دوشنبه در بارۀ انتخابات ریاست جمهوری روسیه منتشر کرد، از «فقدان رقابت واقعی» در این انتخابات ابراز تاسف نمود. این گزارش برگزاری انتخابات را «علیرغم برخی تخلفات در روند رای گیری و شمارش آراء، در مجموع منظم» ارزیابی می‌کند، اما شرایط کلی حاکم بر رقابت‌های انتخاباتی را مورد سرزنش قرار می‌دهد.

از نظر این سازمان «محدودیت‌های برقرار شده در برابر آزادی‌های اساسی و از جمله آزادی برگذاری اجتماعات، تشکیل انجمن‌ها، آزادی بیان و نیز ممانعت از ثبت نام برخی نامزدها، این انتخابات را در شرایطی غیر رقابتی قرار داده است». این سازمان بویژه به رقیب اصلی ولادیمیر پوتین، الکسی ناوالنی، نظر دارد که «نامزدی او از سوی کمیسیون انتخابات رد شد، هواداران او دستگیر و زندانی شدند و از آزادی بیان برای ابراز نظرات خود محروم ماندند».

واقعیت اینست که شهروندان روسیه، با شرکت در انتخابات روز یکشنبه ١٨ مارس/ ٢٧ اسفند، در انتظار اعلام نتایج رای‌گیری نبودند. آنان با یقین کامل از پیش می‌دانستند که رئیس جمهوری روسیه در شش سالِ آینده، همان کسی خواهد بود که در ١٨ سال گذشته قدرت را در این کشور در دست داشته است.

این انتخاب چنان «ناگزیر» می‌نمود که برخی از روزنامه‌های روسیه به جای پرداختن به این رای‌گیری به گمانه‌زنی در بارۀ جانشینی ولادیمیر پوتین در سال ٢٠٢٤ پرداختند و راه‌های پیش روی او را بررسی کردند. تها نگرانی رئیس جمهوری و حزب او از «ناگزیر» بودن این گزینش خطر بی اعتنائی شهروندان به انتخابات و شرکت اندک آنان در رای گیری بود. از همین رو در هفته‌های اخیر چاره اندیشی برای آوردن رای دهندگان پای صندوق‌های رای‌گیری نخستین هدف مقامات و مسئولین محلی و منطقه‌ای محسوب می‌شد. توزیع ارزان قیمت کالا در کنار دفاتر رای گیری، اهدای رایگان بلیط کنسرت به دای دهندگان، برگزاری همه پرسی‌های محلی پراهمیت و تمهیداتی از این دست فراوان به اجرا گذاشته شد تا اهداف تعیین شده توسط حزب رئیس جمهوری برآورده شود. این اهداف که در طرح موسوم به ٧٠/٧٠ خلاصه می‌شد، خواستار شرکت ٧٠ درصد دارندگان حق رای در انتخابات و تضمین پیروزی پوتین با کسب ٧٠ درصد آراء بود.

از همین رو کلیۀ اقدامات ممکن به این منظور از ماه‌ها پیش به عمل آمد تا از یکسو کثرت نامزدها در انتخابات تامین شود و از سوی دیگر نامزدی که شرکت او بتواند بر حضور رئیس جمهوری سایه افکند، به رای‌گیری راه نیابد.

نتیجۀ انتخابات کارآئی این تدبیرات را نشان می‌دهد.

هرچند شکایاتی مبنی بر دستکاری در انتخابات و پرکردن صندوق‌های رای در برخی نقاط به کمیسیون نظارت بر رای‌گیری رسیده است، اما هیچکس تردیدی ندارد که اگر این انتخابات در نهایت شفافیت و بدون کوچکترین دخالتی نیز برگزار می‌شد، بازهم ولادیمیر پوتین برندۀ آن بود. در نظامی که شرایط بارور شدن احزاب، آزادی بیان افراد و وجود رسانه‌های مستقل وجود نداشته باشد، کلیۀ رای گیری‌ها لکه دار تلقی می‌شود.

از همین روست که انتخاب مجدد ولادیمیر پوتین در کشورهای غربی با سردی روبرو شد. امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، با ارسال پیامی به همتای روس خود از وی خواست کلیۀ آگاهی‌های لازم را در بارۀ «حملۀ غیرقابل پذیرش» در سالیسبری علیۀ سرگئی سکریپال، جاسوس پیشین روسیه، و دختر او، یولیا، در اختیار مقامات بریتانیا بگذارد، در جهت «برقراری کامل حاکمیت اوکرائین بر سرزمین‌های خود» تلاش کند و نیز در جهت «قطع نبردها و از میان رفتن غیزنظامیان در سوریه» اقدام لازمات لازم را به اجرا گذارد.

امانوئل ماکرون بی آنکه انتخاب مجدد ولادیمیر پوتین را به وی تبریک بگوید آرزو کرد که او در «مدرن کردنِ سیاسی، گسترش دموکراسی، توسعۀ اقتصادی و اجتماعی» کشور خود موفق گردد.

امانوئل ماکرون در پیام خود «گفتگوی سازنده میان فرانسه، روسیه و اروپا» را برای تامین امنیت قارۀ اروپا «اساسی» توصیف کرد.

سخنگوی صدراعظم آلمان، استفن زیبرت، پیش از آن اعلام کرده بود که این کشور «با روسیه اختلاف نظر دارد، اما نباید این اختلافات به گسسته شدن رشتۀ گفتگو میان دو کشور منجر شود».

متحدان روسیه، و از جمله چین، ایران، ونزوئلا و مصر، انتخاب مجدد ولادیمیر پوتین را به وی تبریک گفتند.