تحت رهبری روسیه، «اوپک+» به تدریج جای اوپک را می‌گیرد

روز سه‌شنبه ٢ ژوئیه/١١ تیر، ١۴ کشور عضو اوپک و ١٠ کشور غیرعضو به اتفاق آراء، منشوری را امضا کردند که به عقیدۀ نمایندۀ عربستان سعودی "یک سند تاریخی" است. بیژن زنگنه نیز به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران به این منشور رأی داد.

هدف این منشور، تثبیت همکاری میان اوپک و کشورهای تولیدکنندۀ نفت همچون روسیه است که عضو این سازمان نیستند. بر اساس این همکاری‌ها که از اواخر سال ٢٠١۶ به دلیل کاهش قیمت نفت شکل گرفت، کشورهایی مثل روسیه، مکزیک و قزاقستان با کشورهای عضو اوپک توافق کردند که میزان تولید خود را محدود نگاه دارند.

مجموع این کشورهای تولیدکنندۀ نفت که به اصطلاح «اوپک+» (اوپک پلاس) خوانده می‌شود، حدود نصف نفت جهان را تولید می‌کنند.

همچنین در نشست اخیر وین، همۀ کشورها توافق قبلی را برای ٩ ماه دیگر تمدید کردند. بر اساس این توافق، مجموع تولید همۀ کشورها نسبت به میزان تولید اکتبر ٢٠١٨، به مقدار ١٫٢ میلیون بشکه در روز کاهش می‌یابد.

اما ایران از این کاهش معاف است. بیژن زنگنه وزیر نفت به خبرگزاری ایرنا گفت: «خواسته‌های ایران در اجلاس اوپک محقق شد. ایران همانند نشست گذشتۀ اوپک از توافق کاهش تولید نفت معاف می‌ماند».

همکاری اوپک و کشورهای خارج از آن و امضای «منشور» اخیر، در عمل اتحاد این کشورها را علیه آمریکا محکم‌تر می‌کند. در حال حاضر، ایالات متحد آمریکا نخستین تولید‌کنندۀ نفت جهان است، در حالی که اوپک کمتر از ٣٠ درصد نفت دنیا را تولید می‌کند. بنابراین از نظر خالد الفالح وزیر نفت سعودی، ، همکاری روسیه با اوپک، امری بسیار مثبت است. در عمل، «اوپک+» به تدریج جای اوپک قدیمی را می‌گیرد.

اما ایران از این وضعیت چندان راضی نیست. قبلاً بیژن زنگنه همکاری عربستان و روسیه را نوعی یکجانبه‌گری دانسته بود. با اینحال، منشور جدید توسط ایران نیز تصویب شد.اما بیژن زنگنه اطمینان داد که «تصمیم‌های این مجموعه الزام‌آور نیست و تعهدی برای کشورها ایجاد نمی‌کند».