نشریۀ ایرانی مهرنامه به مناسبت چهلمین سال قتل بیژن جزنی پروندهای منتشر کرد که بحثها و انتقادهای زیادی را به دنبال داشت. اکثر ایرادها متوجه عنوان پرونده است: عبارت «روشنفکران تروریست» که روی جلد مهرنامه دیده میشود، انتقاد و گاه خشم و غضب خوانندگان را باعث شده است. آیا عبارت «روشنفکر تروریست» در مورد بیژن جزنی مصداق دارد؟
نشریۀ مهرنامه زیر تیتر «روشنفکران تروریست» افزوده است: «در چهلمین سالگرد اعدام بیژن جزنی به رابطۀ تروریسم و کمونیسم پرداختهایم».
در مجموعه مطالبی که در این پرونده گنجانده شده، هیچ کجا صحبتی از بیژن جزنی به عنوان «روشنفکر تروریست» دیده نمیشود. اما موضوع رابطۀ تروریسم و کمونیسم مفصلاً بررسی شده است. با اینحال، تقریباً تمام منتقدانی که به ویژه در شبکههای اجتماعی به نشریۀ مهرنامه اعتراض کردند، از انتساب بیژن جزنی به تروریسم خشمگین بودند.
همچنین با توجه به این واقعیت که بیژن جزنی بدون محاکمه و مخفیانه به دست ساواک کشته شد، عبارت «اعدام بیژن جزنی» ملاحظات زیادی را به دنبال داشته است.
گذشته از حملات تندی که بیشتر از سر خشم صورت گرفته، انتخاب تیتر «روشنفکران تروریست»، آن هم در شرایط امروز ایران، پرسشهایی تاریخی را طرح میکند.
آیا در وضعیت کنونی و با وجود محدودیتهای فراوان رسانهها، امکان بررسی عادلانۀ تاریخ معاصر ایران مهیاست؟ آیا طرح رابطۀ کمونیسم با تروریسم و نقش روشنفکران چپ در این میان، بدون آن که سهم فعالان مسلمان منظور گردد، موجد خطای باصره نخواهد شد؟
نشریۀ مهرنامه پروندۀ یادشده را در عین حال در ردۀ «حافظه – تاریخ و خاطرات» نهاده است. اما حافظۀ تاریخی تا چه اندازه متأثر از جهتگیریهای سیاسی است و مرزهای آزادی بیان تا چه حد رشد و ساخته شدن این حافظه را مشروط میکند؟
مجید محمدی و حسن شریعتمداری که هر دو برای نخستین بار نام بیژن جزنی را در اوایل جوانی و سالهای دبیرستان شنیدهاند، در این باره با رادیو بینالمللی فرانسه گفتگو کردند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید