دسترسی به محتوای اصلی
چهره‌ها و گفتگوها

بهاره اکرمی: سوء قصدهای نوامبر ۲۰۱۵ در پاریس همان افکار و اعمالی را به یادم آورد که برای گریز از آنها خانوادۀ من، پس از انقلاب، مجبور به ترک ایران شد

نتشر شده در:

میهمان «چهره‌ها و گفتگوها» این هفته بانوی جوانی است که یک سالِ پیش هنگامی که در پاریس رگبار گمراهی و وحشت سر و روی شهر و شهروندان را شکافت، بی آنکه بداند چه می رود، خود را ناگهان ناباورانه در میان کارزار مرگ و فریاد و خون دید.

بهاره اکرمی، از شاهدان عینی سوء قصدهای تروریستی ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ در پاریس
بهاره اکرمی، از شاهدان عینی سوء قصدهای تروریستی ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ در پاریس RFI-Persan/EM
تبلیغ بازرگانی

میهمان این هفته، نومادری است که در نوامبر سال گذشته، در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ ، هنگامی که سبکبال و شادان در کافه ای در مرکز شهر در کنار یاران و دوستان خود نشسته بود، اسیر طوفان جهل شد، طوفانی که همسایگان یکشبۀ او را یکی پس از دیگری بر خاک انداخت.

میهمان این هفتۀ برنامه، بهاره نام دارد که در بهار عمر شاهد بر زمین افتادن برگ‌های زندگی بود. یادتان هست؟ در شب ۱۳ نوامبر سال گذشته، چند گروه تروریستی، که چندی بعد داعش وابستگی آنها را به خود تائید کرد، به استادیوم ورزشی «سَن دُنی» در شمال پاریس، سالن کنسرت «بَتَکلان» و چهار کافه و رستوران در محلۀ یازدهم پایتخت فرانسه حمله بردند و یکشبه ۱۳۰ تن را کشته و ۴۱۳ نفر را زخمی کردند.

میهمان این هفتۀ برنامه، آن لحظاتِ وحشت و نفرت را از نزدیک زیسته است، هر چند به یمنِ «تجربۀ زندگی خود و زندگی خانواده»‌اش در برابر اثرات آن سر فرود نیاورده و استوار ایستاده است.

میهمان این هفتۀ برنامه، بهارۀ اکرمی است که خود را «قربانی» آن رویداد نمی‌داند و آنرا تنها «یک حادثه‌« در زندگی خود تلقی می‌کند، امّا از درد قربانیان و بازماندگان آگاه است. می گوید هنگامی که این حادثه رخ داد، بسیار بیش از آنکه نگران خود و کودکی باشد که باردار او بود، درد پدر و مادر وحشت زده از انتشار پی در پی اخبار سوء قصدها آزرده حال و بر آشفته‌اش ساخته بود. او با اشاره به زندگی والدین خویش که پس از شرکت در انقلاب ایران، قربانی آن شده و ناگزیر به گریز از کشور خود شده بودند اشاره می کند و می گوید فکر اینکه آنان از دست همین کسان با همین باورها و رفتار گریخته بودند و اینک یکبار دیگر در کشوری که امن می پنداشتند و به آن پناه آورده بودند برای بار دوم زیر ضربات همان عقاید و اعمال قرار بگیرند، بیش از همه آزارم می داد.

بهاره اکرمی در این گفتگو همچنین به زندگی تنگدستانه و دشواری که به سبب دوری از کشور داشته اشاره می کند و می گوید با این حال بر اثر فداکاری پدر و مادر، همراهی و مساعدت کشور فرانسه و تلاش فراوان خود تحصیلات دانشگاهی را به پایان برده و شغل مناسبی بدست آورده است. او هر چند اذعان دارد که برای برخی خارجی تباران زندگی در فرانسه دشوار باشد و یا دست یافتن به برخی مشاغل با موانع بیشتری روبرو گردد، امّا برای کسانی که اراده و عمل را همراه سازند راه تحصیل وپیشرفت اجتماعی باز است.

این گفتگو را با استفاده از فایل صوتی برنامه گوش کنید.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.