جامعۀ جهانی در قبال ۶۵ میلیون آواره بی‌اراده است

مهمترین عامل این بحران در حال حاضر، جنگ داخلی سوریه است که در۵ سال گذشته به کشته شدن ۳۰۰ هزار نفر و مهاجرت ۴ میلیون سوری به کشورهای همسایه و اروپایی منجر شده است.

افزون بر این، جنگ داخلی سوریه و آتش بس شکننده در این کشور مهمترین موضوع گفتگو در حاشیۀ اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل است که از فردا سه شنبه بیستم سپتامبر رسماً آغاز خواهد شد.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی که به این گفتگوها اختصاص داده تصریح کرده است که رهبران کشورهای شرکت کننده در مجمع عمومی سازمان ملل به صدور یک بیانیۀ سیاسی بسنده خواهند کرد که در آن بر ضرورت رعایت حقوق اساسی مهاجران، همکاری بین المللی برای مقابله با قاچاق و بیگانه ستیزی و همچنین پشتیبانی از آموزش کودکان مهاجر تأکید می شود، بی آنکه در زمینۀ تقسیم و اسکان مهاجران تصمیم های مشخصی گرفته شود.

پیشتر دبیر کل سازمان ملل، بان کی-مون، پیشنهاد کرده بود که کشورهای عضو این نهاد بین المللی سالانه دست کم ۱۰ درصد مهاجران را بر پایۀ "معاهده ای جهانی" بپذیرند. اما، این هدف در جریان مذاکرات به فراموشی سپرده شد و ادامۀ مذاکرات بر سر خود "معاهدۀ جهانی" به سال ٢۰۱۸ موکول شد.

بر اساس آمار سازمان ملل، هم اکنون ۶۵ میلیون آواره در جهان وجود دارد که ٢۱ میلیون نفرشان را پناهندگانی تشکیل می دهند که در نتیجۀ سرکوب، فقر و منازعات داخلی راهی تبعید شده اند.

رییس سازمان فرانسوی "پزشکان بدون مرز" می گوید که هیچ ارادۀ سیاسی روشنی در قبال این موج بی سابقه مهاجرت و آوارگی به منظور اسکان پناهندگان وجود ندارد.

فدراسیون بین المللی صلیب سرخ می گوید که طی دو سال گذشته تنها ۷۰۰۰ پناهجو اعم از زن و مرد و کودک در تلاش شان برای مهاجرت به اروپا در آب های مدیترانه غرق و کشته شدند.

قرار است فردا سه شنبه باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل از ۴۰ کشور یاری دهنده بخواهد که بر کمک‌های‌شان به پناهندگان در زمینۀ آموزش و کار و همچنین کشورهای پناهنده پذیر بیافزایند.

بیش از نیمی از این پناهندگان در هشت کشور کم درآمد، یعنی لبنان، اردن، ترکیه، ایران، کنیا، اتیوپی، پاکستان و اوگاندا به سر می برند، در حالی که شش کشور ثروتمند جهان یعنی آمریکا، چنین، ژاپن، انگلستان، آلمان و فرانسه تنها ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار پناهنده را پذیرفته اند. در این میان کشورهای اتحادیۀ اروپا بیشترین مقاومت را از خود نشان می دهند. در این کشورها مقابله با پناهجویان و پناهندگان به رشد احزاب راست افراطی و بیگانه‌ستیز دامن زده است.