جام جهانی فوتبال: ایران به رغم تساوی با پرتغال از یک هشتم نهائی محروم ماند

تیم ملی ایران که همۀ ناظران آگاه ورزشی و کارشناسان فوتبال آنرا «شگفتی» جام جهانی روسیه تلقی می‌کنند، برای دومین بار در تجربۀ بین‌المللی خود دوشنبه شب ٢۵ ژوئن/ ٤ تیر در برابر پرتغال بازی کرد. تیم ایران در جام جهانی ٢٠٠۶ نیز در مرحلۀ گروهی با پرتغال روبرو شده و با دریافت دو گُل تسلیم تیمی شد که در آن سال در ردۀ چهارم جهانی قرار گرفت و به عنوان نمایشی‌ترین تیم برگزیده شد.

آغاز بازی ایران/ پرتغال در همان دقیقۀ اول با خطای ابراهیمی بر گِررو همراه شد و نشان داد که رویاروئی پیش رو یک زورآزمائی بدنی نیز خواهد بود. چهار دقیقه پس از آغاز بازی کریستیانو رونالدو با عبور از سه بازیکن تیم ملی، دروازۀ ایران را هدف گرفت، اما علیرضا بیرانوند که در برابر اسپانیا بازی درخشانی ارائه کرده بود، راه را بر توپ او بست. تنها چند دقیقۀ بعد جهانبخش و امیری به دروازه حریف رسیدند و هر چند توپ آنان با فاصله از کنار دروازۀ پرتغال گذشت، اما هشداری بود که ایران تنها برای دفاع به میدان نیامده است.

دوازده دقیقه پس از آغاز بازی، تسلط پرتغال بر توپ با ۶٧ درصد تصاحب آن نمایان است. در دقایق بعدی بازی چهار کُرنِر برای پرتغال با دفاع ایران خنثی شد. چند ضربۀ آزاد غیرمستقیم نیز برای هر یک از دو طرف بدست آمد که به نتیجۀ دلخواه برای هیچیک نرسید. در دقیقۀ سی وسه، خطای گِرِرو در رویاروئی با جهانبخش یک کارت زرد برای بازیکن پرتغالی و یک ضربۀ آزاد غیر مستیقم برای ایران به دنبال داشت که هر چند بخوبی اجرا شد، اما به نتیجه نرسید. در دقیقۀ سی و نهم تیم ایران در برابر دروازۀ پرتغال، لحظاتی عرق سرد بر تن بازیکنان حریف نشاند. یک دقیقۀ بعد ضربۀ پُرقدرت رونالدو از سی متری دروازه توسط بیرانوند خنثی شد. در دقیقۀ ٤۵ بازی در حالیکه نیمۀ اول رو به اتمام داشت، گُل پرتغال توسط ریکاردو کَرِسما به دروازۀ ایران نشست. واقعیت اینست که این گُل به عنوان یکی از زیباترین لحظات جام جهانی روسیه در یادها خواهد ماند.

در نیمۀ دوم، بازیکنان ایران با تهاجم بیشتر به میدان آمدند و بازیکنان پرتغال نیز برای حفظ برتری خود به تلاش بیشتر افتادند.

هنوز چند دقیقه ای از بازی نگذشته بود که رونالدو با تاکید بر خطای عزت اللهی خواستار یک ضربۀ پنالتی بسود تیم خود شد. داور مسابقه نخست مقاومت کرد و در پی پافشاری بازیکن پرتغال با استفاده از سامانۀ ویدیوئی، پنالتی را پذیرفت. حاج صفی با اعتراضات شدید و پیگیر علیۀ داور یک کارت زرد گرفت. رونالدو خود پشت توپ قرار گرفت، اما ضربۀ او با حرکت بجای دروازه بان ایران بخاک افتاد و راه خود را در دست‌های علیرضا بیرانوند به پایان رساند. رونالدو این چنین نخستین بازیکن پرتغال شد که در۵٢ سال گذشته، از به ثمر رساندن یک پنالتی در جام جهانی باز می‌ماند.

چند دقیقۀ بعد، سردار آزمون با دریافت یک کارت زرد مجازات شد. در نخستین جابجائی تیم ایران، میلاد محمدی بجای احسان حاج‌صفی وارد زمین شد. ضربۀ دیگر رونالدو که بازهم به نتیجه نرسید. این نهمین ضربۀ بی حاصل او بود. یک بازیکن تازه نفس از هر طرف به میدان فرستاده شد. ریکاردو کَرِسما جای خود را به برناردو سیلوا سپرد و سامان قدوس به علیرضا جهانبخش وارد میدان شد. ضربۀ قدوس در دقیقۀ ٧٢ از کنار دروازۀ حریف گذشت. چند دقیقۀ بعد کریم انصاری‌فرد جانشین عزت‌اللهی شد. خطای رونالدو در برابر پورعلی گنجی به دریافت یک کارت زرد انجامید. دقیقۀ نود بازی، اعتراض ایران به خطای بازیکن پرتغالی در منطقۀ جریمه که یکبار دیگر با مراجعۀ داور به ویدیو مورد قبول قرار گرفت و در دقیقۀ ٩٣ کریم انصاری فرد آن را به گُل ایران در دروازۀ پرتغال تبدیل کرد. تنها یک دقیقۀ بعد دروازۀ پرتغال مورد تهدید وحید امیری قرار گرفت، اما توپ به دامن بیرونی تور دروازه افتاد و سه دقیقۀ بعد وقت اضافه نیز به پایان رسید.

تیم ایران تا دقایق آخر بازی حتی با نتیجۀ مساوی از بخت حضور در یک هشتم نهائی برخوردار بود، بشرط آنکه در بازی دیگر همین گروه، مراکش بر اسپانیا غلبه می‌کرد. این بازی با نتیجۀ مساوی ٢ بر٢ پایان یافت و امید ایران را به یاس بدل ساخت.

تیم ملی ایران با این حال، بگفتۀ تحلیل گران دنیای فوتبال توان انکارناپذیر خود را در این بازی‌ها به نمایش گذاشت و نشان داد که اگر همانند بازیکنان دیگر کشورها از امکانات اجتناب ناپذیر در این زمینه بهره‌مند شود نام خود را بر تابلوی قهرمانان جهان به بالا خواهد کشید. سرمربی تیم ایران، کارلوس کی‌روش بارها بر کمبودهای گوناگون تیم تحت آموزش خود تاکید کرده و از مقامات مسئول ایران خواسته است از سیاسی کردن ورزش بپرهیزند و به ورزشکاران ایران اجازه دهند، همچون همۀ همقطاران خود در کشورهای مختلف، از امکانات، امتیازات، تدارکات و تمرینات لازم برخوردار شوند.