حاجی فیروز و عمو نوروز در گوشه یکی از متروهای پاریس

محسن یلفانی، نویسنده‌ ساکن پاریس که کار نمایشنامه‌نویسی را از نوجوانی در ایران آغاز کرد، و در تبعیدی که از سال ۱۳۶۱ آغاز شد؛ ادامه داده است.
از مهم‌ترین کتاب‌های یلفانی پیش از انقلاب ایران، نمایشنامه «دونده» است که در سال ۱۳۵۲ منتشر شد، هرچند پس از دستگیری نویسنده‌اش از سوی ساواک، این کتاب دیگر چاپ نشد تا اینکه در سال ۱۳۵۸ در تئا‌ترشهر تهران اجرا شد. او پیش از آن هم نمایشنامه «آموزگاران» را نوشته بود که براساس تجربه شخصی نویسنده شکل گرفته است. این نویسنده پس از تبعید، آثاری چون «مهمان چند روزه»، «آخرین مسافر شب»، «قوی‌تر از شب» (شامل پنج نمایشنامه)، «بن بست»، «در یک خانواده ایرانی» و «انتظار سحر» را نوشته که برخی از آن‌ها نیز اجرا شده است.
محسن یلفانی را با نمایشنامه‌های تمثیلی و چند لایه‌اش می‌شناسند؛ در آثار این نویسنده اغلب شخصیت‌ها مسئول و متعهد و آرمان‌گرا هستند و این ویژگی حتی در نمایشنامه‌های تک‌پرده‌ای و آثار منتشر شده او پیش از ترک ایران هم دیده می‌شود.

اجرای «انتظار سحر» در پاریس

نمایشنامه «انتظار سحر» این نویسنده که قرار است شنبه هجدهم آوریل در پاریس اجرا شود، بخشی از یک اثر چند اپیزودی است که سال‌ها پیش دو اپیزود ابتدایی آن به روی صحنه رفته است.
آقای یلفانی در گفت‌وگو با رادیو بین‌المللی فرانسهدرباره ایده شکل‌گیری این نمایشنامه چنین می‌گوید: «ایده اصلی این نمایشنامه سال‌ها قبل در پاریس به ذهن من و براساس شعری از م. سحر به ذهنم آمد».
دو شخصیت اصلی نمایشنامه «انتظار سحر» حاجی فیروز و عمو نوروز هستند که در گوشه یکی از متروهای پاریس روزگار می‌گذرانند. این شاید ویژگی منحصر به فرد این نمایشنامه نسبت به دیگر آثار محسن یلفانی باشد. هرچند به گفته برخی منتقدان، آثار محسن یلفانی همواره با انتقاد نسبت به اجتماع و سیاست نیز آمیخته است.

مشروح گفت‌وگو با محسن یلفانی و تینوش نظم‌جو، مترجم آثار این نویسنده به زبان فرانسه را در فایل صوتی بالا بشنوید