دسترسی به محتوای اصلی
فرانسه، صنعت

خانم لیلیان بتانکور، صاحب صنایع عظیم «اُرئال»، سازندۀ فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی، در پاریس درگذشت

لیلیان بتانکور که بر اساس ارزیابی نشریۀ «فوربز»، یازدهمین ثروت جهان را در اختیار داشت، در سال ٢٠١٣ ثروتمندترین زن جهان محسوب می‌شد. دارائی او ٣٨٬٣ میلیارد دلار برآورد شده است. وی تنها فرزند و تنها وارث «اوژن شولر» شیمیدان فرانسوی بود که در ژوئیۀ ١٩٠٩، پس از اختراع نخستین رنگ مو، «شرکت رنگ بی خطر برای مو» را تاسیس کرد و بسرعت محصولات دیگری را در همین حوزه به فرآورده‌های خود افزود. اُرئال اینک بزرگترین تولید کنندۀ محصولات آرایشی در جهان است.

لیلیان بتانکور در یک مصاحبۀ تلویزیونی در روز ١٤ ژوئیه ٢٠١٠
لیلیان بتانکور در یک مصاحبۀ تلویزیونی در روز ١٤ ژوئیه ٢٠١٠ AFP photo / FRANCE3 Bretagne
تبلیغ بازرگانی

لیلیان بتانکور هنگامی که تنها ١٥ سال داشت به عنوان کارآموز وارد شرکت کوچک پدر خود شد و با اینکه فرزند صاحب و مدیر موسسه بود از کارهای کوچک آغاز کرد و اندک اندک در همان شرکت مسئولیت‌های مهمتری به عهده گرفت. او در سال ١٩٥٧، پس از مرگ پدر، صاحب «اُرئال» و رئیس هیئت مدیرۀ آن شد و با همکاری همسر خود، آندره بتانکور، در گسترش جهانی آن گام های فراوانی برداشت.

همسر لیلیان بتانکور، که در جوانی روزنامه نگار بود، بسرعت به سیاست روی آورد و از شهرداری یک شهر کوچک به نمایندگی مجلس ملی فرانسه رسید و هفت بار در دولت های مختلف به وزارت دست یافت. آندره بتانکور در دولت «ژرژ پمپیدو» نخست سرپرست و سپس وزیر امور خارجه فرانسه شد.

لیلیان بتانکور، پس از مرگ همسر خود در سال ٢٠٠٧‌، گرفتار دو ماجرای پرسر وصدای قضائی شد که سال‌ها صفحات روزنامه ها و بویژه نشریاتِ مردم پسند را به خود اختصاص داد. نخستین آنها که به ماجرای «بانیه» معروف شد، شکایت تنها فرزند او، فرانسواز بتانکور مییِر، از هنرمندِ عکاسی به نام «فرانسوا ماری بانیه» بود که در ازای عکس‌های زیبا و نیز دوستی و همراهی با مادر وی، مبالغ هنگفتی از وی گرفته و به عنوان یگانه مجری وصیت نامۀ او تعیین شده بود. از آنجا که این ثروت به لیلیان بتانکور تعلق داشت و او می‌توانست آنگونه که می‌خواهد آنرا به خرج برساند، دختر، مادر را به از دست دادن حواس متهم ساخت و خواستار «تحت قیمومت» قرار دادن وی شد و از این طریق «فرانسوا ماری بانیه» را به «سوء استفاده از ضعف» مادر خود متهم کرد. این شکایت موجب شد که دادگاه دستور معاینۀ پزشکی خانم لیلیان بتانکور را صادر کند و روندی «تحقیر کننده» برای وی بکار افتد. خانم بتانکور و دختر او، پس از محکوم شدن «فرانسوا ماری بانیه» در دسامبر ٢٠١٠ با یکدیگر آشتی کردند. وی دو سال بعد به سبب «ضعف توانائی‌های فکری» از سوی دادگاه «تحت قیمومت» قرار گرفت.

ماجرای دوم تامین منابع مالی احزاب و هزینه‌های مبارزات انتخاباتی شخصیت‌های مختلف بود. خانوادۀ بتانکور، به سبب داشتن ثروت فراوان، کمک‌های قانونی بسیاری در این زمینه به عمل می آورد، امّا به دلیل محدودیت قانونی برقرار شده، لیلیان بتانکور به پرداخت کمک‌های پنهانی به مبارزات انتخاباتی نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری پیشین فرانسه، نیز متهم شد. در این پرونده ١٢ نفر مظنون به برخورداری از کمک های مالی و یا مشارکت در سازمان دادن و پرداخت آنها شدند. دادسرا به دلیل «نبود اسناد و شواهد مکفی» حکم عدم تعقیب برای ٦ نفر از آنان و از جمله نیکولا سارکوزی و اریک ورت، وزیر پیشین دارائی و رئیس مالی مبارزات انتخاباتی وی صادر کرد و پروندۀ ٦ تن دیگر را به دادگاه ارجاع نمود. این ماجرا بسیار بیش از نتایج قضائی، اثرات سیاسی ببار آورد و ماه‌ها موضوع کشمکش‌های سیاسی و انتخاباتی شد.

لیلیان بتانکور در روز ٢١ سپتامبر ٢٠١٧ در پاریس در سن ٩٤ سالگی درگذشت.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.