خشونت در خانواده: زنی که شوهر خود را با سه گلوله کشته بود از سوی رئیس جمهوری بخشوده شد
خشونت درخانوادهها به ویژه ازسوی مردان علیه همسرانشان، به نسبتهای متفاوت یکی از معضلات همه کشورهای جهان از جمله کشورهای قانونمند و دموکراتیک کنونی است. با این حال میزان گسترش این خشونتها درکشورهای گوناگون متفاوت بوده و با قوانین متفاوتی مورد رسیدگی قرار میگیرد.
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۵:۳۵
در فرانسه نیز این موضوع هر از گاهی در کانون مباحثات اجتماعی، فرهنگی و قضایی قرارمیگیرد. از جمله سرنوشت بانوی زندانی و دفاع جانانه دو وکیل دعاوی از بیگناهی وی، این هفته بخش مهمی از بحثهای قضایی و اجتماعی را به خود اختصاص داده بود.
موضوع از این قرار است که خانم "ژاکلین سُوواژ" زن خانهداری که به مدت 47 سال در بدترین شرایط تحت فشار و ضرب و شتم همسرش قرار داشته، درسال 2012، در یک لحظه، از خشم با شلیک سه گلوله همسر خود را از پای درآورد. درپی محاکمه، جرم "ژاکلین سُوواژ" قتل عمد شناخته شد و به زندان طویلالمدت محکوم گردید.
ولی ازهمان آغازصدور حکم، دو بانوی وکیل دعاوی که پیشینه طولانی در دفاع از زنانِ قربانیِ خشونت داشتهاند وکالت خانم سواژ را برعهده گرفتند ولی در دادگاههای پی درپی موفق به تبرئه موکل خود نشدند.
به نوشته هفته نامه لوبُس، پس از شکست در دفاعیه خود در دادگاه، وکلای خانم "سُوواژ" از پای ننشستند و به بسیج کارزار حمایتی از این زن ستمدیده ادامه دادند تا جائی که با ارسال طوماری با دهها هزار امضا از سوی شهروندان به فرانسوا هولاند، به اختیارات رئیس جمهوری و عفو خانم سوواژ متوسل شدند.
فرانسوا هولاند نیزبا توجه به خواست عمومی شهروندان، ده روز پیش فرمان عفو خانم "سُوواژ" را امضا کرد و وی قرار است طی هفتههای آینده آزاد شود.
"لوبس" می نویسند: دو بانوی وکیل خانم "سوواژ"، اگرچه در دادگاه شکست خوردند، اما در حقانیت خود در افکار عمومی پیروز شدند و موکل خود را نیز آزاد کردند.
واما دررویدادهای بینالمللی محاکمه یکی از قدرقدرتترین رهبران آفریقا دردادگاه جنایی لاهه، توجه مطبوعات را به خود جلب کرده است.
آغاز محاکمات "لوران باگبوُ"، رئیس جمهوری سابقه "ساحل عاج" در لاهه، در مطبوعات فرانسه بازتاب گستردهای داشته است زیرا در دادگاه، از فرانسه به عنوان متهم سرنگونی لوران بگبوُ سخن می رود.
لوپوئن هفته نامه فرانسوی، به آغاز محاکمات رئیس جمهوری ساحل عاج و یکی از ورای دولت او در لاهه اشاره کرده است.
"لوران بگبوُ" در سال 2012، هنگامی که پیروزی رقیب انتخاباتی او "الحسن واتارا" اعلام شد، انتخابات را مخدوش وغیرقانونی اعلام داشت و از کناره گیری از پست ریاست جمهوری خودداری نمود که امتناع وی به زد و خوردهای خونین میان اقوام طرفدار دو رئیس جمهوری رقیب انجامید که طی آن حدود 3 هزار نفر از دو طرف، جان خود را از دست دادند.
"لوران باگبوُ" به دنبال بازگشت آرامش نسبی دستگیر گردید و در ماههای پس از آن به دادگاه جنایی لاهه تسلیم شد که محاکمات او و وزیر همراهش به اتهام «جنایت علیه بشریت» از هفته گذشته آغاز گردیده.
واما به نوشته "لوپوئن"، در اولین دور محاکمات، وکیل مدافع "لوران بگبوُ"، فرانسه را مسئول اصلی سرنگونی رئیس جمهوری سابق دانسته و گفته است که نه تنها فرانسه برای رقیب بگبوُ سلاح ارسال داشته، بلکه پس ازآغاز زدو خوردها در ساحل عاج، نیروهای نظامی ویژه فرانسه وارد عمل شده و پیروزی را برای "الحسن واتارا" ممکن ساختهاند.
دولت فرانسه هنوز به اتهامات وکلای "لوران باگبوُ" واکنشی نشان نداده است.
همزمان با آغاز محاکمات، طرفداران بگبوُ نیز برخی از مقامات کنونی و اطرافیان "الحسن واتارا" را به دست داشتن درسرکوبهای خونین کشور خود متهم کرده و میگویند چرا از این افراد در دادگاه خبری نیست؟
واما پوشاندن مجسمه های موزه "کاپیتولین" رُم، به هنگام سفرحسن روحانی به ایتالیا همچنان از موضوعات مورد بحث روشنفکران و طرفداران لائیسیته است. مسئولیت غرب در مقابل اصول اساسی پایههای تمدنی این قاره چیست؟.
بسیاری کوتاه آمدن دولت ایتالیا در مقابل روحانیون ایران را مورد انتقاد قرار دادهاند.
اکنون هفتههاست که موضوع "سترعورت" مجسمه های موزه "کاپیتولین" رُم، در محافل محافظین سنگر لائیسیته مورد بحث است.
این بار یک نویسنده عرب تبار به نام "کامل داوود" در لوپوئن به انتقاد از سیاست چشم پوشی از اصول، به قیمت بدست آوردن قراردادهای تجاری، پرداخته است.
"کامل داوود"، با شرح سفر حسن روحانی به ایتالیا و مقوا پوش کردن مجسمههای عریان موزه می پرسد: از دیدگاهِ تمدنِ غرب، آنچه در ایتالیا روی داد جه مفهومی داشت؟ آیا این به معنی نوعی فرمانبرداری از مذهبیون نیست؟.
کامل داوود می افزاید: اینجاست که متوجه میشویم، غربی که همه امکانات لازم را برای مقابله با «فاشیسم فقهی» دارد، حاضر است به خاطر تکدی چند قرارداد تجاری، زیبایی را در پرده پنهان کند.
کامل داوود می افزاید: ایران اخیراً کلمه «شراب» را در ادبیات ممنوع کرده است، به این ترتیب از این پس باید به جهان با دیدهای بنگریم که جای برخی کلمات در آن سفید و خالی باقی خواهد ماند.
نویسنده می گوید: دراینجا یک سوء تفاهم کامل را شاهد هستیم، زیرا در اسلام زمانی بوده است که شراب به اندازه آسمان گرامی داشته میشده است.
کامل داوود می نویسد: از منظرتمدن غربی بیتردید به نقطه خطرناکی از نوعی «توتالیتاریسم» نزدیک می شویم که از هم اکنون نشانههای آنرا در پاکسازی زبان و کلمه میتوان ردیابی کرد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید