روایت ابراهیم رئیسی از فساد و رشوه‌های بهت‌آوردر قوه قضاییه: آپارتمان‌های ۶۰۰ متری، ویلاهای ۴ هزار متری

ابراهیم رئیسی  خود به این موضوع اذعان دارد. او می گوید:« ...در خود قوه قضائیه با مواردی مواجه شدیم و متوجه شدیم رشوه‌هایی اخذ شده است که بهت‌آور است؛ از آپارتمان‌های ۶۰۰ متری گرفته تا ویلاهای ۴هزارمتری در شمال که در نوع خود کم‌نظیر است. البته متهمان بازداشت شده‌اند و اموال نامشروع آنها ضبط شده است.»

ابراهیم رئیسی همچنین تلاش می کند تا این پیام را برساند که مبارزه قاطع با فساد در دستور کار اصلی قوه قضائیه  قرار گرفته و در مبارزه با فساد، هیچ خط قرمزی وجود ندارد. صادق لاریجانی، رئیس پیشین قوه قضاییه هم در زمان ریاست خود بر این قوه سخنانی کما بیش مشابه بیان می کرد که در بسیاری از موارد، در عمل عکس آن ثابت می شد. این موضوع، همچنین شائبه وجود اهداف پنهان سیاسی را به ما یاد آوری می کند.

اما  بخشی از تشخیص آقای رئیسی از ریشه های فساد در کشور کاملاً درست است. فقدان شفافیت در نظام اسلامی و وجود مافیای سازمان یافته که البته ایشان آن را در چهارچوب "همسنگری قبیله ای، فکری و حزبی" تعریف می کند، از مختصات ساختار حکومت اسلامی در ایران است. البته آقای رئیسی در این مقوله مشکل و معلول را بیان می کند، اما به روشنی نمی گوید علت ایجاد مشکل چیست و عاملان اصلی آن کیستند؟

ابراهیم رئیسی دربخش دیگری از سخنانش به موضوع نقش مردم در افشای فساد اشاره می کند. او می گوید:« گزارشگر فساد باید تشویق شود و اگر کارمندی، رئیس خود را امر به معروف و نهی از منکر کرد، نباید مؤاخذه شود، بلکه مستحق تشویق است.» افشای فساد از سوی مردم فرض بسیار خوبی است، در صورتیکه در کشور نهاد و متولی بسیار معتبری  در مبارزه بی امان با فساد وجود داشته باشد. قوه قضاییه هنوز راه درازی در پیش رو دارد که عملاً به مردم کشور ثابت کند که متولی واقعی مبارزه با فساد است.