روحانی، فردی از داخل نظام با تظاهر به اصلاح‌طلبی
از موضوعات اصلی مورد توجه روزنامه‌های امروز فرانسوی سفر حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران به پاریس است که امروز انجام می‌گیرد؛ سفری که نظرات و واکنش‌های متفاوتی را در فرانسه برانگیخته است.
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۵:۱۳
روزنامه لیبراسیون با اشاره به اینکه «حسن روحانی یک دیدار تاریخی از پاریس را آغاز میکند»، همچنین یادآوری کرده که در حالی که رئیس جمهوری ایران چهره‌ای «میانه‌رو» و «امنیتی» از خود نشان می‌دهد، اما رژیم جمهوری اسلامی همچنان غیرقابل معاشرت است.
این روزنامه در مطلبی با عنوان «روحانی خود را به عنوان مدافع اصلاحات جا می‌زند»، در ابتدا مناظره‌های انتخاباتی حسن روحانی یادآوری شده و جمله‌ای که او در برابر محمد باقر قالیباف، یکی از نامزدهای ریاست جمهوری در سال 1392 به زبان آورد. جمله‌ای که رأی بسیاری از ایرانیان را به سوی او کشاند. او گفت: «من حقوقدانم. سرهنگ نیستم».
لیبراسیون می‌نویسد که همین جمله باعث شد در دور اول انتخابات ریاست جمهوری گذشته حسن روحانی با 50.7 درصد از آرا و با فاصله بسیار از دیگر رقبا، رئیس جمهور شود. انتخابی که به او امکان به سرانجام رساندن مذاکرات اتمی ایران را داد و حالا دو سال پس از آن انتخاب، حسن روحانی در نخستین سفر اروپایی خود پس از رم، وارد پاریس می‌شود.
در ادامه این مطلب می‌خوانیم که در ایران کسی می‌تواند رئیس جمهور شود که پیش از آن وفاداری خود به نظام را ثابت کرده باشد، هرچند اغلب نامزدهایی انتخاب می‌شوند که از خود چهره‌ای اندک متفاوت با نظام نشان دهند.
لیبراسیون مثال می‌زند که هاشمی رفسنجانی از رؤسای جمهوری بود که با توجه به فوق محافظه‌کار بودن رقیب خود به عنوان یک پراگماتیست (عملگرا) شهرت یافت. بعد از او محمد خاتمی بود که در دوره ریاست جمهوری خود تمایل جدی به انجام اصلاحات داشت و پس از او محمود احمدی‌نژاد که در واقع به عنوان نامزدی ضد سیستم انتخاب شد و روی کار آمد.
لیبراسیون تأکید میکند که حسن روحانی هم استراتژی مشابهی را اتخاذ کرد: تظاهر به یک اختلاف
در این مطلب همچنین به سال‌های جنگ میان ایران و عراق اشاره شده، سال‌هایی سخت برای ایران در برابر صدام حسین، رئیس جمهوری وقت عراق که همه توان خود از جمله انجام حمله شیمیایی و حملات موشکی به شهرهای ایران را برای شکست دادن «دشمن عجم» به کار گرفته بود.
در ادامه می‌خوانیم که در آن زمان جهان عرب و قدرت‌های غربی، عراق را مسلح می‌کردند و ایران از این کمک محروم ماند؛ پس می‌بایست «به هرقیمت» به سلاح نظامی مجهز شود. در سال 1986 حسن روحانی جزو گروه مخفیانه‌ای بود که در قبال خرید سلاح از آمریکا امکان آزاد شدن گروگان‌های آمریکایی در لبنان را فراهم کند که حزب‌الله آنها را در اختیار داشت.
این همان معامله تسلیحاتی معروف به "ایران گیت" است که می‌توان بزرگترین "رسوایی" ریگان در زمان ریاست جمهوری وی خواند.
در ادامه این مطلب به این اشاره شده که حسن روحانی از سال 2003 در رأس هیئت مذاکره کننده اتمی ایران بود و بالاخره توانست در سال 2015 به همراه محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران این مذاکرات را نهائی کند.
در این مطلب همچنین به نقل از احمد سلامتیان، نماینده سابق مجلس در ایران و فعال سیاسی فعلی در پاریس آمده است: «تفاوت میان روحانی و رقبای او این است که او نگران کشور است در حالی که آنها نگران انقلاب هستند. همچنان که می‌بینیم همکاران او افراد اقتصاددان و بازرگانان هستند و نه پاسداران».
«ایران، به صحنه بین‌الملل نفوذ میکند»، این عنوان یکی از تیترهای اصلی روزنامه هومانیته است
در گزارشی با عنوان «روحانی در پاریس به همراه سبد ایرانی خود» هم با اشاره به اینکه سفر 48 ساعته حسن روحانی به پاریس پس از 17 سال صورت می‌گیرد، آمده که قرار است وی در این اقامت کوتاه با کارفرمایان فرانسوی، بازرگانان و مقاماتی دیدار کند که پس از آن درِ تازه‌ای را در روابط میان دو کشور خواهد گشود.
اما "تیِری کوویل" از مؤسسه روابط بین‌الملل و استراتژیک در گفت‌وگو با هومانیته تأکید کرده است که «فرانسه بسیار بیشتر از آمریکا در رابطه با ایران نومحافظه‌کار بوده است».
وی در این گفت‌وگو حسن روحانی را رئیس جمهوری معرفی میکند که در ایران، خود را میانه‌رو و معتدل معرفی میکند، هرچند او شخصیتی از داخل خود نظام جمهوری اسلامی است. کسی که مورد اعتماد علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی است و استعداد مذاکره دارد.
به عقیده این تحلیلگر اکنون سؤال مهم در ایران این است که آیا حسن روحانی می‌تواند موفقیت در مذاکرات اتمی به عنوان یک پیروزی دیپلماتیک به یک پیروزی سیاسی تبدیل کند؟
به عقیده وی سفر حسن روحانی پیش از هرچیز ارزشی نمادین دارد. اما در عین‌حال ایران تمایل به ایجاد رابطه با فرانسه دارد، در ابتدا به دلایل اقتصادی.
وی همچنین در پاسخ به خبرنگار هومانیته درباره روابط دوستانه فرانسه و عربستان سعودی و در عین‌حال تنش‌‌های شدید پیش آمده میان تهران و ریاض و نیز مخالفت فرانسه با پیوستن ایران به مذاکرات صلح سوریه چنین توضیح می‌دهد: «اینکه ما با عربستان قراردادهایی داریم و این اجازه کار کردن با ایران را به ما نمی‌دهد، از نظر من مضحک است. فرانسه با همه کشورها می‌تواند رابطه داشته باشد، هرچه باشند. در واقع در نقشه دیپلماتیک نقش فرانسه میانجی خواهد بود». وی با تأکید بر اینکه «ایران کشور مهمی در منطقه است» در ادامه می‌گوید که «موضع‌گیری فرانسه درمورد قضیه سوریه مفید نبوده است. باید نقش مؤثری بازی کرد و در قضیه سوریه به نابودی دولت اسلامی اندیشید».
فیگارو هم در گزارشی با اشاره به این سفر می‌نویسد: «نیاز به افزایش رابطه میان ایران و فرانسه فقط به دلایل اقتصادی نیست؛ فرانسه می‌خواهد در تنش میان تهران و ریاض هم نقش مصلح را بازی کند».
این روزنامه همچنین به این موضوع اشاره میکند که ایران هنوز نشان نداده که همزمان با ورود به صحنه بین‌الملل، رفتارش در مورد مسائل منطقه چه تغییراتی خواهد کرد؟ «در حالی که ایران و عربستان سعودی به دلیل بحران‌های به وجود آمده در سوریه و یمن با هم درگیر هستند، مقامات فرانسوی از این موضوع واهمه دارند که تهران به دنبال ایجاد ناامنی در خاورمیانه باشد و به حمایت از بشار اسد نیز ادامه دهد. در این میان برای قراردادهای اقتصادی میان ایران و فرانسه باید براساس رفتارهای جمهوری اسلامی تصمیم‌گیری شود، نه سخنانش».
لوموند هم امروز در مطلبی با عنوان «سربازان الله در تهران بازرگان شده‌اند» با اشاره به تغییرات در اولویت‌های جمهوری اسلامی از ابتدا تاکنون می‌نویسد: «اگر برای خمینی (به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی) اسلام در خطر بود، اکنون برای حسن روحانی این اقتصاد است که وضعیت آن مخاطره‌آمیز به نظر می‌رسد و باید آن را نجات داد».
در مطلب دیگری در همین روزنامه هم می‌خوانیم که اروپا به دلیل نگرانی از جهادگرایانی که به دنبال ایجاد ناامنی در این قاره هستند، به جمهوری اسلامی ایران به عنوان کسی که می‌تواند با آن علیه این گروه‌های تروریستی بجنگد، می‌نگرد.
اما به جز سفر رئیس جمهوری ایران به پاریس موضوع دیگری هم توجه رسانه‌های فرانسوی را به خود جذب کرده که هرچند در ابتدا امری فرهنگی است؛ اما چندان بی‌ارتباط با سیاست هم نیست.
فیلم "ُسَلَفی‌ها" فیلمی است که به گفته روزنامه فیگارو «رسوایی» به بار می‌آرود. فیلمی درباره جهادگرایان که به دلیل نشان دادن صحنه‌های خشونت‌بار برای اولین بار از سوی کمیسیون صدور پروانه نمایش در فرانسه برای زیر 18 ساله‌ها قدغن شده است.
این کمیسیون سه‌شنبه شب چنین تصمیمی را اعلام کرد، پس از آنکه دو کارگردان فیلم نسخه تازه‌ای از آن را ارائه کردند که در آن صحنه کشته شدن "محمد مرابه"، پلیس فرانسوی توسط برادران "کواشی" نمایش داده شده است و حالا وزیر فرهنگ فرانسه باید تصمیم نهایی را در این زمینه اتخاذ کند.
قرار است این فیلم امروز چهارشنبه فقط در 5 سینما به نمایش درآید.
در سرمقاله فیگارو هم می‌خوانیم: «این نه یک فیلم است، نه یک رپرتاژ. سلفی‌ها حتی یک مستند پیشرفته نیست، آنچنان که سازندگانش ادعا می‌کنند. سلفی‌ها در واقع 112 دقیقه غیرقابل توضیح است».
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید