"رودن" و صد سالگی مرگش در شهر پاریس
"اوُگست روُدن"، تندیسگر بنام فرانسوی که خانه-موزهاش در پاریس، میعادگاه همه علاقمندان به این هنرمند و برخورد تازه اش با تندیسگری است، این روزها به مناسبت صدمین سالگرد مرگش، در شماری از مکانهای دیگر پاریس هم حضور پررنگی پیدا کرده است.
نتشر شده در:
مهمترین آنها نمایشگاه "گران پاله" است که از روز 22 مارس کار خود را آغاز کرده و در آن، بنام ترین کارهای "روُدن" از جمله "متفکر"، "بوسه"، "بورژواهای کاله" وشماری دیگر گردآوری شدهاند.
در سراسر نمایشگاه نه تنها با این هنرمند بی نظیر همگام می شویم و بار دیگر سبک وی، پرداخت هایش را که گاه رسوائی به بار آورد و گاه شگفتی بر انگیخت و بدون شک هنر تندیسگری را برای همیشه به سوی مدرنیته سوق داد، در کنار آثار هنرمندان بزرگ دیگری میبینیم که از او الهام گرفته اند.
نباید فراموش کرد که "رودن" آفرینش هنری را پیش از کسانی چون "ماتیس"، "براک" و "پیکاسو" متحول کرد و به دامن مدرنیته انداخت.
. ویژگی "روُدن" در این است که تندیس گری را هنری می دانست که نیازمند شناخت فرهنگی بزرگ در زمینه های گوناگون چون طراحی، گراوور، لیتوگرافی، عکاسی، زینت آرائی و ادبیات است. او پس از گذراندن دوران فراگیری، همه معیارهای تعیین شده در تندیسگری را کنار گذاشت و به سان هنرمندان ناشناس دوران "گوتیک" که مجسمه های کلیسا را می ساختند و اثرشان را خود خواسته به شکل "ناتمام" بر دروازه کلیساها می گذاشتند، این سبک را برگزید تا پایانی "باز" به آنها بدهد. جالب این جاست که این کار برای کسی که روی برنز و مرمر کار می کرد بسیار شگفتانگیز است. "رودن" می خواست یک حس، یک حالت و یک بدنِ در حرکت را با مواد بیجان خود نشان دهد. در یک جمله هدفش آفریدن آثاری بود که در آنها آزادی، صمیمیت و زیبائی دیده شود.
"رودن" همچنین در دورانی به هنرهای نخستین توجه کرد که این هنرها چندان مورد توجه یا به عبارت دیگر مد نبودند. بودائی که در مجموعۀ او در خانه اش در "مدون" در حومه پاریس دیده می شود، از این پیشتازی حکایت میکند.
او همچنین با دیدن گروه "باله سلطنتی کامبوج" در پاریس در سال 1906، به این رقصندگان توجه کرد و از حالات یکی از زنان رقصنده حدود 58 نمونه تندیس آفرید و شمار زیادی طرح کشید.
"رودن" به هنگام مرگ یعنی روز 17 نوامبر 1917، بیش از 6000 تندیس، 7000 طرح و 40 نقاشی به جا گذاشت. او همه این آثار و نیز کتابخانه، مجموعه 10,000 قطعه ای عکس، 6,500 شیئ و 160 تابلوی دوستانش (از جمله "مونه"، "رنوآر" و "وان گوگ") را که با عشق گردآوری کرده بود، به دولت واگذار کرد. او در آن زمان یکی از سرشناسترین هنرمندان اروپا بود و موزه "متروپالیتن" نیویورک هم یک سالن بزرگ را به آثار وی اختصاص داده بود.
حال اگر در فرانسه مراسم سوگواری ملی برای "رودن" انجام نگرفت، به این دلیل بود که این کشور و اروپا درگیر جنگ جهانی نخست بودند.
در این نمایشگاه حدود 200 اثر کوچک وبزرگ از "رودن" ودر کنار آنها آثار "کارپو"، "جاکومتی"، "برانکوزی"، "پیکاسو"، "بوردل"، "مور"،" ریشیه" و شماری دیگر به نمایش گذاشته شده اند، تا همه بار دیگر کارهای هنرمندی را ببینند که بدن انسان را در سنها و شرایط گوناگون و بدن سرشناسانی چون "پاپ"، "بالزاک"، "هوگو" و "مسیح" را به شکلی خاص و با انرژی بسیار آفریده است.
دنباله این نمایشگاه را هم می توان بر روی کاتالوگ بزرگ اینترنتی سایت "رودن 100" در همه جای جهان دید.
بوتیک این نمایشگاه و درگاه دیجیتالی آن دیدن آثار این هنرمند بزرگ را برای نابینایان ممکن می سازد.
9 تندیس مومی هم پرای نشان دادن استفاده از موضوع "بدن" در هنر از دوران باستان تا "رودن" ساخته و ارائه شدهاند.
http://rodin100.org/fr/actualit%C3%A9s/rodin-l%E2%80%99exposition-du-centenaire
http://www.grandpalais.fr/fr/article/rodin-le-album-de-lexposition
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید