سالانه چهارصدهزار اروپایی در اثر آلودگی هوا می‌میرند

با این حال، چه در داخل پارلمان اروپا و چه در خارج از آن نظر یکدستی در خصوص تصمیم اتحادیۀ اروپا وجود ندارد. نشریۀ لیبراسیون  که مطلب اصلی شمارۀ امروز خود را به همین موضوع اختصاص داده در سرمقاله اش نوشته است : خبرنگاران و هنرمندان چیزی جز حرمت کار و حرفه شان و البته اندکی پول بعنوان دسترنج آفرینش های خود نمی خواهند که در نتیجۀ تحول بازار و و از سوی غول های اینترنتی منظماً به طور رایگان تصاحب می شود.

لیبراسیون تصریح می کند که البته دفاع از حقوق مؤلف با تحولات بازار در عصر اینترنت ناسازگاری دارد و مخالفان طرح پارلمان اروپا نیز بر همین اساس تأکید می کنند که اینترنت متعلق به تمدنی نوظهور است که می خواهد اخبار و اطلاعات و دانش را به طور رایگان در اختیار عموم قرار بدهد. سرمقاله نویس لییراسیون ضمن مخالفت با این تلقی گفته است که پیشنهاد دهندگان طرح پارلمان اروپا قصد دارند بدون زیر سئوال بردن دسترسی رایگان به اطلاعات و آثار تا حدودی قاعده و مقررات نیز رعایت بشود و نمی توان رعایت قاعده و قانون را نوعی جنایت تلقی کرد.  

لیبراسیون  در عین حال دیگر مطلب مهم شمارۀ امروز خود را به کتاب "ژان-مارک رویان" عضو و رهبر قدیمی گروه چپ افراطی "آکسیون دیرکت" (یا به طور تحت الفظی عمل مستقیم) اختصاص داده که پس از ٢۸ سال زندان در ماه مه گذشته آزاد شد و به تازگی اثری دربارۀ فعالیت ده سالۀ این گروه چپ افراطی که در سال های ۱٩۸٠-۱٩۷٠ به عملیات مسلحانه یا تروریستی روی آورد، منتشر کرده است.

"لوران ژوفرن" سردبیر لیبراسیون در مطلبی که به همین مناسبت در این نشریه منتشر کرده، پرسیده است : چگونه مدافعان یک آرمان سیاسی که در جامعه ای دموکراتیک زندگی می کنند به خشونت مسلحانه، یعنی به تروریسم روی می آوردند؟ چگونه فعالان سیاسی که معتقدند در خدمت انسانیت کار می کنند، به قاتل و آدمکش تبدیل می شوند؟ سرمقاله نویس لیبراسیون  برای پاسخ به این سئوال ها به عبارتی در مقدمۀ کتاب "ژان-مارک رویان" استناد کرده است. نویسندۀ کتاب که خود شماری از افراد را در جریان هدایت گروه "آکسیون دیرکت" به قتل رسانده در این مقدمه نوشته است که هدف این گروه "غلبه بر نازیسم روزمره ای بود که اروپا را تهدید می کرد." لوران ژوفرن نوشته است که "ژان-مارک رویان" این گزاره را در خصوص دوره ای نوشته است که در خود آلمان، ویلی برانت، مخالف تاریخی هیتلر، کشور را اداره می کرد. او می گوید که "رویان" برای توجیه گذشته همچنان عبارات و مفاهیم را از مضمون تهی می کند. زیرا، برای او دموکراسی عین دیکتاتوری است و آزادی های فردی حیلۀ سرمایه است و کسانی که به طور مسالمت آمیز در دفاع از حقوق کارگران می جنگند، خائن به منافع طبقۀ کارگر هستند. لوران ژوفرن در پایان می افزاید وارونه جلوه دادن مفاهیم و واژه ها به ابزار توجیه خشونت کور تبدیل می شود؛ خشونتی که به هیچ عنوان قابل دفاع نیست.

 لوموند سرمقالۀ امروز خود را به مسئلۀ آلودگی هوا و انفعال و بی اعتنایی اتحادیۀ اروپا در قبال این بغرنج اختصاص داده است.

لوموند  یادآور شده است که در هفدهم ماه مه گذشته کمیسیون اروپا از شش کشور اروپایی از جمله فرانسه و آلمان به دیوان عدالت اتحادیۀ اروپا شکایت کرد، زیرا، این کشورها از نظر کمیسیون اروپا شهروندان شان را در معرض آلودگی هوا قرار می دهند. لوموند  می نویسد که چهار ماه پس از این شکایت، اکنون دیوان محاسبات اروپا با انتشار گزارشی خود کمیسیون اروپا را در این زمینه در مظان اتهام قرار داده است. در گزارش دیوان محاسبات اتحادیۀ اروپا آمده است که سلامت شهروندان اروپایی در مقابل آلودگی هوا چنانکه شایسته است مورد توجه قرار نمی گیرد. دیوان محاسبات اروپا در توضیح نظر خود به گزارش سازمان جهانی بهداشت استناد کرده که نوشته است که آلودگی هوا سالانه به مرگ زودرس ٤٠٠ هزار نفر در اروپا از جمله ٤۸ هزار نفر در فرانسه منجر می شود و این آلودگی سالانه صدها میلیارد یورو بر هزینه های بهداشت عمومی در اروپا اروپا می افزاید.

لوموند تاکید می کند که غالب معیارهای اتحادیۀ اروپا در زمینۀ مقابله با آلودگی هوا کهنه و ناکارآمد و باصطلاح به روز نشده اند و به همین خاطر ضروری است که اتحادیۀ اروپا معیارهایش را در زمینۀ مقابله با آلودگی هوا با شاخص های سازمان جهانی بهداشت تطبیق بدهد.

لوموند در پایان نوشته است که گزارش دیوان محاسبات اروپا علیه کمیسیون اروپا به هیچ عنوان از مسئولیت دولت های اروپایی از جمله دولت فرانسه در این عرصه کم نمی کند.

فیگارو روزنامۀ صبح پاریس نیز سرمقالۀ امروزش را به بهانۀ قتل یک امدادگر فرانسوی به مسئلۀ خشونت و نگرانی عمومی از آن اختصاص داده و در صفحات داخلی اش به بحران مسکن در پایتخت آلمان فدرال نیز پرداخته است. در این خصوص فیگارو نوشته است که برلین که تا همین چندی بیش به دلیل قیمت پایین مایحتاج عمومی در آن و نیز پایین بودن اجارۀ مسکن مورد توجه عموم بود، اکنون برای جلب سرمایه و سرمایه گذاران غربی به سرعت تغییر جهت می دهد و افزایش بی رویه کرایه خانه ها ساکنان پایتخت آلمان را به اعتراضات دسته جمعی و نسبتاً گسترده واداشته است.