دسترسی به محتوای اصلی
پژواک جامعه

سوگواران قربانی جنایت ورامین، هزاران شمع برای "ستایش" برافروختند

نتشر شده در:

فاخره موسوی جامعه شناس افغانستانی مقیم فرانسه که خود سالها در ایران زیسته است، عقیده دارد که این حوادث پراکنده نباید مناسبات وسیع میان ایرانیها و افغانستانی های مهاجر را نادیده بگیرد و بر بسیاری از احساسات خوب میان آنها خط بطلان کشد. 

تبلیغ بازرگانی

بازتاب وسیع و حتی غیر مترقبه خبر جنایت هولناک ورامین، که طی آن یک دختر خردسال شش ساله افغانستانی مورد تجاوز یک پسر هفده ساله ایرانی قرار گرفت و بقتل رسید، این روزها آن چنان وسعتی یافته و همه جا گیر شده است که کمتر حادثه ای از این دست تا کنون انعکاس مشابهی داشته است.

نکته پر اهمیت در این ماجرا این که این جنایت زشت و تکان دهنده در چنان متنی اتفاق افتاده است که بر حسب تصادف، دو عنصر این حادثه خونبار یعنی قاتل و قربانی خردسالش به دو ملیت متفاوت تعلق دارند و این نکته منشاء اصلی ایجاد بحث های فراوانی در ایران و حتی در افغانستان شده است . بحث و جدلی که موضوع تراژدی تجاوز و جنایت علیه یک کودک خردسال را به سوژه ای درجه دوم تقلیل داده است .

اینک کسانی از میان ایرانیان همزبان با برخی از افغانستانی های مقیم ایران و نیز برخی رسانه های افغانستان، تعدادی از روزنامه های ایران را متهم می کنند که چون قاتل ایرانی بوده و قربانی او افغانستانی، بر خلاف مواردی که هنگام وقوع جنایت رابطه ای معکوس برقرار بوده است، این بار رسانه ها سکوت کرده اند و یا کمتر به انعکاس پر سر و صدای حادثه پرداخته اند.

این در حالی است که مقامات انتظامی کشور درباره این جنایت تقریباً سکوت کرده اند و معلوم نیست که این حادثه در چه شرایطی اتفاق افتاده و جوانی که طبق قوانین ملی و بین المللی هنوز در سنین کودکی بسر می برد چرا دست به این جنایت زده است.

بحث دیگری که این حادثه مروج آن بوده است،داوری درباره واکنش نیروهای قضائی کشور به این نوع جنایت هاست. کسانی مدعی اند که قوه قضائیه بطور عمده با گرفتن دیه برای خانواده مقتول از مجازات مجرمین خود داری می کند.

اما آنچه بیش از همه تاسف آور است این که بزرگنمائی این جنایت بقصد مطرح کردن این که گویا ایرانیان دشمن افغانستانی ها هستند و بویژه مخلوط کردن سوء رفتارهای مردمی با واکنش های عمدتاً مستبدانه دولتی، ملغمه ای می آفریند که حاصلش جز پاشیدن بذر کینه و نفرت میان دو ملت همسایه نیست.

در این راستا متاسفانه کسانی از میان هر دو ملیت ایرانی و یا افغانستانی بر این شعله های خشم می دمند و بر این آتش می افزایند. این روزها احمد بهزاد نماینده هرات در پارلمان افغانستان در یاداشتی برای "ستایش" بدرستی بر گرگ صفتی قاتل انگشت گذاشته و سپس به نقد بیرحمانه آنچه که خود "رویه آپارتاید گونه رسانه های جامعه ی میزبان" می نامد ، پرداخته است. او در این مقاله رسانه های ایران را به "سکوت و بی پروائی" در مقابل این جنایت متهم کرده است. او همچنین مدعی شده است که "نفرت پراکنی علیه مهاجران در وقوع چنین جنایت ها" نقش بسیار داشته است.

در گفتگوئی با خانم فاخره موسوی جامعه شناس افغانستانی مقیم فرانسه وی تایید می کند که در ایران "ستایش قریشی" اولین کودک خردسالی نیست که قربانی چنین جنایتی شده است. بعقیده او در موارد گذشته کوشش هائی برای علنی نشدن این ماجراها انجام میگرفته است. او همچنین عقیده دارد که دستگاه قضا نیز در بر خورد با مسئولان این جنایات می کوشند با پرداخت دیه پرونده را مختومه کنند. او هم چنین از حوادث دیگری یاد می کند که افغانستانی ها دست به قتل و آدمکشی زده اند. 

به این گفتگو گوش کنید

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.