دسترسی به محتوای اصلی
زمینه ها و دیدگاه ها

بحران خط برق : چرا "جنبش روشنایی" حاضر نیست با دولت افغانستان مذاکره کند؟

نتشر شده در:

چرا جنبش روشنایی حاضر نیست در کمیسیون و مذاکرات پیشنهادی دولت افغانستان شرکت کند ؟ ایا این جنبش چنان که دولت و مخالفان آن می گویند یک بحث تکنیکی را بهانه ای برای مطالبات سیاسی خود قرار داده ؟ آیا تظاهرات خیابانی جنبش روشنایی از جنبشهای خیابانی و میدانی خاورمیانه الهام می گیرد ؟ داوود ناجی، از اعضای شورای عالی جنبش روشنایی و رئیس مرکز مطالعات اجتماعی در کابل در گفتگو با رادیوی بین المللی فرانسه به این پرسش ها پاسخ میدهد. 

تظاهرکنندگان در جاده دهمزنگ- کوته سنگی
تظاهرکنندگان در جاده دهمزنگ- کوته سنگی WAKIL KOHSAR / AFP
تبلیغ بازرگانی

دوشنبه هفته گذشته، کابل شاهد یکی از بزرگترین تظاهرات مدنی در طی چندین دهه گذشته در افغانستان بود. این تظاهرات که از سوی جنبشی بنام "جنبش روشنایی" براه انداخته شد، در اصل طرح علنی اعتراضاتی بود که از چندین ماه در عالی ترین سطوح مقام های دولتی افغانستان و در هفته های اخیر در شبکه های اجتماعی، ولایات بامیان و دایکندی و شماری از هزاره های ساکن کشورهای اروپایی،علیه تغییر مسیر پروژه برق ترکمنستان- افغانستان از بامیان به سالنگ مطرح شده بود.

بخش اعظم اعتراض کنندگان به تغییرمسیر این خط برق را مردم هزاره و ساکنان مناطق مرکزی افغانستان تشکیل میدهند که در میان آنها، سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهور و محمد محقق، معاون دوم رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان نیز حضور دارند.

در روزهای قبل از تظاهرات دوشنبه گذشته اعتراض کنندگان دولت افغانستان را به عدم رعایت "توازنگ در برنامه های توسعه ملی از جمله ماستر پلان برق افغانستان متهم کردند و خواستار تطبیق این ماستر پلان از طریق مسیر بامیان بر اساس توصیه های شرکت آلمانی "فیشنر" شدند.

دولت افغانستان، وزارت انرژی و آب و شرکت برق برشنا بنوبه خود اعتراض کنندگان را به "سیاسی کردن" یک طرح فنی متهم کرده و بر این استدلال تکیه کرده اند که شرکت فیشنر در گزارش دوم خود برای طرح ماستر پلان برق افغانستان، مسیر سالنگ را بر بامیان ترجیح داده است.  وزارت انرژی و آب می گوید هرگونه تغییر در این مسیر باعث تاخیر در اجرای تعهدات دولت افغانستان برای این پروژه و رساندن برق به ولایات جنوبی خواهد شد. در حمایت از این موضع دولت، شماری از مردم در ولایت پکتیکا تظاهرات کردند.

قرار بود در چارچوب تظاهرات و راهپیمایی های دوشنبه گذشته در کابل، اعتراض کنندگان به چهارراهی فواره آب در برابر ارگ ریاست جمهوری تجمع کنند اما دولت یک شب پیش از برگزاری این تظاهرات جاده های منتهی به مرکز شهر و ارگ را مسدود کرد.

دولت برای جلوگیری از ورود تظاهرکنندگان به چوک فواره آب راههای اصلی را با کانتینرها مسدود کرد.
دولت برای جلوگیری از ورود تظاهرکنندگان به چوک فواره آب راههای اصلی را با کانتینرها مسدود کرد.

 
همزمان، اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان به اعتراض کنندگان پیشنهاد کرد با شرکت در یک کمیسیون متشکل از نمایندگان تظاهرکنندگان و دولت، تمامی اسناد و مدارک مربوط به پروژه مورد منازعه را بررسی و گزارش آن را به رئیس جمهور ارائه کنند. رئیس جمهور افغانستان همچنین کار اجرای پروژه را به حال تعلیق در آورد. با این حال، طی هفته ای که گذشت اعضای جنبش روشنایی همچنان به مواضع قبلی خود اصرار دارند و خواهان تغییر مسیر برق از سالنگ به بامیان هستند.

چرا جنبش روشنایی حاضر نیست در کمیسیون و مذاکرات پیشنهادی دولت شرکت کند ؟ ایا این جنبش چنان که دولت و مخالفان آن می گویند یک بحث تکنیکی را بهانه ای برای مطالبات سیاسی خود قرار داده ؟ آیا تظاهرات خیابانی جنبش روشنایی از جنبشهای خیابانی و میدانی خاورمیانه الهام می گیرد ؟

در برنامه این هفته "زمینه ها و دیدگاهها" واسع محسن این پرسش ها و چند پرسش دیگر در مورد بحران خط برق را با داوود ناجی، از اعضای شورای عالی جنبش روشنایی و رئیس مرکز مطالعات اجتماعی در کابل مطرح کرده است. برای شنیدن برنامه روی فایل صوتی بالا کلیک کنید.

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.