نخستین گیتار برقی حوالی سال ١٩٢٥ در آمریکا ساخته شد. نزدیک به ده سال بعد، کارگاه «گیبسون» Gibson که همچنان یکی از معتبرترین شرکتهای سازندۀ گیتار برقی است، گیتاری را به قیمت ١٧٠ دلار به بازار عرضه کرد که مجهز به آمپلیفایر بود. کمکم گیتار برقی در آمریکا قابل دسترستر شد اما بعد از جنگ دوم و در آغاز دهۀ پنجاه میلادی بود که ساز جدید ناگهان تمام دنیا را تسخیر کرد.
رواج سریع گیتار برقی با شکلهای تازهای از موسیقی بلوز و بخصوص با تب موسیقی راک اند رول همراه بود. بعد از آمریکا و اروپای غربی، کشورهایی که کمکم «جهان سوم» نامیده میشدند، با این که امکانات مادی چندانی هم برای بهرهگیری از مدل جدید مصرف در اختیار نداشتند، حداقل از ظواهر آن پیروی کردند و به تقلید شور و شوق و به قول منتقدان آن سالها "شلنگاندازی" جوانان غربی برخاستند.
با گیتار برقی و راک اند رول، شاید برای اولین بار در تمدن بشری، موسیقی و البته بازاری خاص جوانان به وجود آمد.
گیتار برقی در ایران و نقش ویگن
دقیقاً معلوم نیست که گیتار برقی از چه سالی به ایران آمد. اما شک نیست که موسیقیدانان و نوازندگان ارمنی در این راه پیشتاز بودند. ویگن که خود نوازندۀ گیتار بود، به لطف صدای استثنایی و ظاهر و سر و شکلی که جوانها را به یاد الویس پریسلی میانداخت، پرچمدار موج نوین شد و عشق گیتار برقی و حمایلش را به دل هزاران جوان ایرانی انداخت.
بیشک ویگن با قطعاتی مثل «لالایی» - که شاید الهامی بود از ترانۀ آمریکایی«جانی گیتار»- باعث شد که خیلی از نوجوانها و جوانها به فکر "کلاس رفتن" و یاد گرفتن گیتار بیفتند.
تشکیل گروه نیز از پدیدههایی بود که با گیتار برقی فراگیر شد و بعد با بیتلها به مرحلۀ بیسابقهای رسید.
در ایران، نخستین گروههای سبک جدید در دهۀ چهل خورشیدی شکل گرفت.
گروه «اعجوبهها» که جمشید علیمراد محور آن محسوب میشد و گروه «بلک کتز» که به سرپرستی شهبال شبپره فعالیت میکرد، شاید نخستین گروههای پاپ ایرانی باشند...
مشروح برنامه را در فایل صوتی گوش کنید
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید